“جنایتِ عمدی”, روایتی مستند از آنچه بر بکتاش آبتین‌ گذشت

کم رخ می‌دهد که آدمی شعرِ کسِ دیگری را زندگی کند.
فیلم “جنایتِ عمدی” ساخته‌ی فیلم‌سازِ خلاقِِ ما محمد رسول‌اف را که می‌دیدم این سطرهای شعرِ “آن‌گاه پس از تندرِ” اخوان را زیستم.

“انگار در من گریه می‌کرد ابر
بغضم در گلو چیزی که دارد می‌گشاید چنگ
انگار بر من گریه می‌کرد ابر”

ممنون محمد رسول‌اف عزیز که مقاومت و مبارزه‌ی خلاقانه آدمیان را با ستمِ حاکم و جنایت‌کاری ستمِ مسلط را هنرمندانه ثبت می‌کنی تا هم زیبائی مقاومت و مبارزه آدمی در تاریخ بماند و هم زشتی و پلیدی ستم.

فرج سرکوهی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)