“افق سوسیالیسم:
هیچ یک از مدلهای سرمایەداری نمی توانند تصویری قابل اطمینان را از بهبود وضعیت کنون و فائق آمدن بر مشکلاتی که بشریت با آن گریبان است ترسیم کنند و روایتی از آیندە بە دست دهند که دیگر مشکلات ذکر شده بر زندگی ملیاردها انسان سنگینی نکنند.
از این رو برای بسیاری از معترضین به وضعیت کنونی، دیگر مسالە بر سر این یا آن شکل سرمایەداری نیست، بلکە اساسا گرایش بە فرایندەهایی است کە فراسوی سرمایەداری را در افق دارند.
اگرچه سوسیالیسم، به عنوان بدیل نظام سرمایه داری، هنوز به گفتمان طبقه کارگر و ستمدیدگان تبدیل نشده است و لذا نمی توان از نقطه عطف گذر نهایی از سرمایه داری سخن گفت، اما روند تکامل این نظام و ماهیت اعتراض به آن خود زمینه ساز رسیدن به چنین نقطه عطفی است.
تجربیات تاریخی و دیالکتیک تغییر تاکنونی نظامهای اجتماعی همین را بە ما می گوید کە، مناسبات تولیدی که همدیگر را نفی می کنند، از دل همدیگر زاده می شوند.
این دگرگونی پروسه پیچیدە ای است کە گام بە گام بە مقطع بلوغ می رسد. کارگران در چنین پروسه ای قدرت سیاسی را کسب می کنند و نهایتا تغییر مناسبات اجتماعی از مناسبات تولیدی موجود به یک نظام برتر اجتماعی، سوسیالیسم، را متحقق خواهند کرد.”
گزارش سیاسی کمیته مرکزی کومه له به کنگره ۱۸
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.