مطالبات معلمان و بی‌پاسخی دولت رئیسی
اعتراضات چند روزه اخیر معلمان که در آن موج نارضایتی از حکومت و گستردگی اعتراضات غیر قابل انکار است زنگ‌های خطر از جانب این قشر برای دولت رئیسی و حکومت ولایت فقیه را به صدا درآورد.
مسبوق به سابقه است اعتصاب و اعتراضات سراسری معلمان ایران در سال‌های گذشته و در پی عدم احقاق مطالبات حقه، معلمان و فرهنگیان کشور، کلاس درس خود برای دانش‌آموزان را رها کرده و با تجمع در کف خیابان در مقابل ادارات آموزش و پرورش یا در دفاتر مدارس، در پی آن بوده‌اند که درس بزرگتری را نه به دانش‌آموزان، بلکه به جامعه شهروندی ایران و البته به سران حکومت ولایت فقیه یاد دهند.
برگزاری تجمعات سراسری معلمان کشور
بهانه شاید مخالفت مجلس «دست‌آموز» ولایت فقیه و دولت رئیسی با طرح رتبه‌بندی معلمان باشد آن گونه که از پیش پیدا بود که ناترازی‌های بودجه محال است به حکومت ایران این اجازه را بدهد که طرح رتبه‌بندی معلمان را با وجود مطرح‌شدن چندین و چند باره این موضوع محقق کند، اما نگاهی به کمیت و کیفیت اعتراضات معلمان در روزهای اخیر، که البته از ابتدای روی کار آمدن دولت رئیسی با غلظت و کم و بیش جریان داشته است، هویدا می‌سازد که آتش مطالبات این بار معلمان از فروزندگی بیشتری نسبت به قبل و مطالبات آنها نیز آتشین‌تر از بارهای پیشین بود.
همچنین نباید از یاد برد که بیشتر برافروخته‌شدن اعتراضات معلمین و فرهنگیان در دورانی که ویروس کرونا در شهرهای ایران جولان می‌دهد خود می‌تواند حاکی از شدت و حدت خشم فرهنگیان نسبت به دولت رئیسی، مجلس قالیباف و در کلیت آن حکومت ایران باشد که از روز ۲۰ آذر وارد مدار جدیدی شده است.
در این دور از اعتراضات که فرهنگیان بیش از ۳۰۰ شهر کشور به میدان اعتراض علیه سیاست‌های حکومت ایران تبدیل کردن و شعارهای صنفی و معیشتی فرهنگیان با رنگ و بوی سیاسی بروز کرد.
اعتراضات معلمان دولت رئیسی را آماج خود قرار می‌دهد
شاید این بهانه آورده شود که این نخستین بار از زمان تصدی امور دولت به دست رئیسی است که معلمان اعتراضات سراسری برگزار کردند اما نمی‌توان این حقیقت را نادیده انگاشت که این مهم می‌تواند به این تعبیر شود که معلمان در سال اول ریاست رئیسی و در بحبوبه کرونا در پی آن بودند که درس فراموش‌نشدنی به دولت رئیسی بدهند.
پژواک صدای معلمان در شعارهایی چون «رئیسی بی‌سواد»، «رئیسی دروغگو»، «دزدها همه آزادند، معلمان زندانند»، «معلم زندانی آزاد باید گردد»، «دولت خیانت می‌کند، مجلس حمایت می‌کند» نشان داد رئیسی تازه از راه رسیده نیز مانند اسلافش، در آنچه که به حقوق حقه و مطالبات اقشار مختلف مردم ایران برمی‌گردد، بی‌تفاوت و غیرپاسخگو هستند و نباید شعارهای صوری آنان را ملاک قضاوت و عمل قرار داد، آن گونه که فرهنگیان ایران و سایر اقشار در ایران آن را ملاک قرار نمی‌دهند. [تجمع سراسری معلمان و فرهنگیان با شعار معلم زندانی آزاد باید گردد + فیلم]
آنچه فرهنگیان آزاده و معلمان درس‌آموز در این روزهای سیاه تاریخ ایران به دانش‌آموزان خود و… می‌آموزند شعاری است خیلی کوتاه اما پر از معنی؛ «درس امروز حق‌طلبی و ظلم‌ستیزی، قدم اول آگاهی از حقوق خود».
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.