محمدجعفر محلاتی، سفیر سابق ایران در سازمان ملل، با استفاده از موقعیت خود به عنوان دیپلمات ایرانی برای سرپوش گذاشتن بر اعدام ۵۰۰۰ مخالف در ایران در سال ۱۹۸۸، در جنایات علیه بشریت شریک است. با این حال، این سابقه مانع از آن نشد که دکترای خود را در مطالعات اسلامی از دانشگاه مک گیل در سال ۲۰۰۶ و استادی خود را در رشته دین در کالج اوبرلین در سال ۲۰۰۷ دریافت کند. مک گیل باید دکترای ایشان را لغو کند و اوبرلین هم باید او را از کار برکنار کند چون ایشان یک تروریست و یک همدست علیه بشریت در جهان است.

در گزارش جامع عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۸ با عنوان «رازهای غرق در خون: چرا قتل‌عام‌های زندان‌های ایران در سال ۱۹۸۸ جنایات علیه بشریت هستند». محلاتی یک مقام بلندپایه در رژیم تروریستی ایران توصیف می‌کند که به رهبران ایران کمک کرد تا فعالانه اعدام‌های فراقانونی را هم در مصاحبه‌های رسانه‌ای خود در سازمان ملل متحد و هم در مصاحبه‌های رسانه‌ای به منظور مصون نگه داشتن مجرمان از مسئولیت پذیری خود را انکار کنند.

با این حال، این اعدام ها برای رسانه های ایالات متحده و افکار عمومی جهانی شناخته شده بود. نیویورک تایمز در سال ۱۹۸۸ گزارش داد که رینالدو گالیندو پول، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در آن زمان ، ایران را به نقض جدی حقوق بشر، از جمله موجی از اعدام‌های سیاسی در تابستان گذشته که عراق دست بالا را در اختیار داشت، متهم کرد. در سال ۱۹۸۸ شواهد زیادی وجود داشت مبنی بر اینکه رهبران ایران در سیستم وسیع کیفری ایران مرتکب جنایات غیرقابل توصیفی شده اند. زمانی که سازمان ملل در سال ۱۹۸۸ اسنادی را منتشر کرد و قطعنامه‌ای را تصویب کرد که درآن تاکید کرد که رژیم تروریستی ایران اعدام‌های دسته‌جمعی انجام داده است، محلاتی آن‌ها را «تبلیغات»، «اطلاعات جعلی» و «ناعادلانه» اعلام کرد.

لودان بازرگان، خواهر یکی از قربانیان اعدام‌های سال ۱۳۶۷، به ما گفت: «در حالی که محلاتی در یک رژیم ستمشاهی اسلامی از جایگاه بالایی برخوردار بود، برادرم پشت میله‌های زندان بود و برای حقوق بشر و کرامت انسانی مبارزه می‌کرد. چرا یک مدرسه هنری لیبرال مانند کالج اوبرلین، که باید چراغ امید باشد، به جای قربانیان، از عاملان آن محافظت می کند؟

در اکتبر ۲۰۲۰، بازرگان و کاوه شهروز وکیل سرشناس کانادایی-ایرانی که عموی خود را در سال ۱۹۸۸ از دست دادند، در توییتی نوشتند: در واقع می‌دانیم که آقای محلاتی از قتل‌ها مطلع بوده است. زیرا در گزارش های سازمان ملل از او نقل شده است، اما از ایشان نقل می شود که آنها را تکذیب و کم اهمیت جلوه می دهد. محلاتی در سایر موارد نقض حقوق بشر نیز شریک است، او عملاً جامعه بین‌المللی را گمراه می‌کرد تا کشتارها ادامه یابند.

در ماه آوریل، افشاگری های جدید توسط روزنامه دانشجویی اوبرلین ریویو نشان می دهد که محلاتی به پی ریزی پایه ایدئولوژیک آزار و اذیت خشونت آمیز جامعه بهایی در ایران کمک کرده است. محلاتی در سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۳، به عنوان نماینده ایران در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، بهائیان را متهم به تروریسم کرد و قتل های فراقانونی را که تهران علیه آنها مرتکب شده بود انکار کرد. او همچنین بهائیان را به عنوان «سوءاستفاده‌کنندگان جنسی» مورد انتقاد قرار داد.

گزارش‌های سازمان ملل و دولت آمریکا مدت‌هاست دستگیری‌های رژیم تروریستی ایران و طرد اجباری بهائیان از زندگی عمومی را مستند کرده است. در سال ۱۹۸۳، رژیم تروریستی ۲۲ بهائی را صرفاً به دلیل انجام اعتقادات خود اعدام کرد. رژیم تروریستی ایران تا امروز از به رسمیت شناختن دین بهایی به عنوان یک دین خودداری کرده و پیروان آن را مورد ظلم، ستم، زندان و اعدام قرار می‌دهد.

آموزش آکادمیک مک گیل به محلاتی نباید تعجب آور باشد، زیرا این دانشگاه مدت هاست از ایران کمک های مالی دریافت می‌کند. بنیاد علوی، یک سازمان “خیریه” تحت کنترل رژیم تروریستی ایران در نیویورک است که هزینه‌ی فعالیت های علمی و فرهنگی متعددی را در ایالات متحده و کانادا تامین مالی کرده است.

در سال ۲۰۰۹، دادستان های فدرال ایالات متحده فاش کردند که دولت ایران این بنیاد را کنترل می‌کند. کریستوفر پی، مانفردی، استاد و معاون رئیس دانشگاه، در سال ۲۰۱۳ گفت که از اوایل سال ۱۹۸۷ کمک مالی به مک گیل آغاز شد. مؤسسه مطالعات اسلامی مک گیل بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ مبلغ ۲۷۰,۰۰۰ دلار از بنیاد علوی دریافت کرد. این دانشگاه بزرگترین دریافت کننده پول نقد از بنیاد در کانادا بود. در سال ۲۰۱۴، دولت ایالات متحده یک ساختمان ۳۶ طبقه را در نیویورک که عمدتاً متعلق به این بنیاد بود را تصرف کرد و این بنیاد را متهم کرد که روابط خود را با دولت ایران مخفی کرده و برخلاف قوانین ایالات متحده است.

محلاتی تنها یکی از نمونه‌های مقامات سابق ایرانی است که در جنایات علیه بشریت شریک است و در دانشگاه‌های غرب استخدام شده‌اند. سید حسین موسویان سفیر سابق رژیم تروریستی ایران در آلمان، در دانشگاه پرینستون تدریس می کند. تحت نظارت موسویان به عنوان سفیر رژیم تروریستی ایران در سال ۱۹۹۲ ناراضیان کرد ایرانی را در رستوران میکونوس در برلین ترور کرد.

محلاتی که در اوبرلین لقب «پروفسور صلح» را دارد، دستانش به جان هزاران نفر بی گناه آغشته به خون است، زمان آن فرا رسیده است که کالج اوبرلین و هم دانشگاه مک گیل وارد عمل شوند و مدرک دکترای او را لغو و او را از دانشگاه بیرون کنند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)