اتوبوس خوابی در ایران به معضلات اجتماعی افزوده می‌شود
به دلیل گزاف بودن قیمت مسکن و اجاره آن برخی از افراد از قشرهای پایین جامعه در تهران به پدیده اتوبوس خوابی روی آوردهاند.
خبر به اندازه کافی دردناک است و بر دردهای بی شمار پیشین جامعه ایران می‌افزاید رواج اتوبوس خوابی در ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه.
تجارت نیوز در روز ۸ دی ۱۴۰۰ پرده از پدیده‌ای برداشت که مانند دیگر معضلات اجتماعی موی بر تن آدمی سیخ میکند؛ «صندلی اتوبوس خانه ارزان در پایتخت! / بیآرتی خوابی شبی ۲۵ هزار تومان»!
اتوبوس خوابی در اتوبوس‌های بیآرتی
روزنامه تجارت نیوز در روز ۸ دی در مطلبی تحت عنوان بالا به بررسی وضعیت افرادی پرداخته است که شب‌ها در پایتخت کشور جایی برای خواب ندارند و لاجرم به اتوبوس‌های بیآرتی پناهنده می‌شود.
به نقل از این گزارش آنها باید هر ۴۵ دقیقه پیاده شده و به اتوبوس بعدی برسند. بهای بلیط اتوبوس را پرداخت کنند و ۳۵ تا ۴۵ دقیقه بتوانند استراحت کنند و دوباره محل خود را به مقصد اتوبوسی دیگر عوض کنند و تا صبح این چرخه را ادامه دهند تا بتوانند سرمای سوزان زمستان را به صبح برسانند.
اتوبوس خوابی ماهی ۳۶۰ تا ۷۵۰ هزار تومان برای هر نفر خرج دارد
افرادی که بضاعت مالی ندارند تا مسکنی در خور تهیه یا آن را رهن و اجاره کنند لاجرم مجبورند شب را در شرایط به این سختی گذران کنند، اما همین مامن هم برایشان هزینه‌ای بین ۳۶۰ تا ۷۵۰ هزار تومان در ماه دارد.
در تهران اتوبوس خوابی تا کنون در دو خط آزادی ـ تهرانپارس و تجریش ـ راه آهن که هر دو مسافتی طولانی به نسبت سایر مسیرهای بیآرتی در تهران است رواج پیدا کرده است.
پیر و جوان کودک در میان پدیده اتوبوس خوابی
در بین کسانی که به اتوبوس خوابی روی آوردهاند همه جور آدمی دیده می‌شوند پیر، جوان و حتی کودک.
خط آزادی ـ تهران پارس طولانی‌تر از خط تجریش ـ راه آهن است و طی مسیر آن ۴۵ دقیقه طول می‌کشد اما هوای داخل اتوبوس‌های بیآرتی این خط سرد است و بعد از گذشت ۴۵ دقیقه کسانی که اتوبوس خوابی پیشه کردهاند باید پیاده شوند و بهای بلیط اتوبوس دیگر را پرداخته و سوار آن شوند تا بتوانند به استراحت شبانه خود ادامه دهند.
خط تجریش ـ راه آهن مسیر کوتاه‌تری است اما اتوبوس‌های آن گرم‌تر است و افرادی که این خط را برای اتوبوس خوابی پیشه کردهاند باید هر ۳۵ دقیقه از یک اتوبوس پیاده و سوار با پرداخت بهای بلیط جدید سوار اتوبوس دیگری شوند و این روند ادامه پیدا میکند تا سرمای سوزان شب را به صبح برسانند.
نکته شایان توجه در رواج پدیده اتوبوس خوابی آن است که افرادی که به این کار مبادرت می‌ورزند تنها افراد دارای اعتیاد و یا کارتن خواب نیستند، گزارش‌ها حاکی از آن است که برخی از افراد اقشار دیگر که سر و وضع مرتبی دارند نیز شب‌های سرد زمستانی خود را در اتوبوس به سر می‌برند.
برخی از این افراد شاغل هستند اما درآمد آنها کفاف خرید، رهن یا اجازه خانه را نمی‌دهد و آنها مجبورا به پدیده اتوبوس خوابی روی آوردهاند.
پدیده اتوبوس خوابی در حالی در ایران تحت حاکمیت ملایان رواج یافته است که بنا بر گزارش‌های رسمی بین ۶۰ تا ۷۰ درصد درآمد خانوارهای شهری صرف هزینه مسکن و سرپناه می‌شود.
بلیط اتوبوس بیآرتی در روز ۱۴۰۰ تومان اما در شب ۳۰۰۰ تومان است و افرادی که در بیآرتی می‌خوابند برای مسیر تجریش ـ راه آهن باید دست کم ۱۵ هزار تومان و حداکثر ۲۴ هزار تومان و برای مسیر آزادی ـ تهرانپارس حداقل ۱۲ هزار تومان و حداکثر ۱۸ هزار تومان در هر شب هزینه کنند. [اتوبوس خوابی شبی۲۵ هزارتومان، دستآورد دولت رئیسی]
انکار اتوبوس خوابی از سوی شهرداری تهران
پس از انتشار خبر مربوط به اتوبوس خوابی مدیر عامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران اعلام کرد این پدیده به آن شدتی که می‌گویند نیست و از گذشته شاهد خوابیدن افراد معتاد روی صندلی‌شان در اتوبوس بوده‌ایم اما افراد جدید ظاهر مناسب دارند و کارت بلیط می‌زنند و سوار اتوبوس می‌شوند!
اتوبوس خوابی به دنبال رواج پدیده‌های شومی از این دست چون گورخوابی، کارتن‌خوابی، لوله‌خوابی و… ارمغان سیاه حاکمیت ملایان است که ثروت‌های مردم ایران را صرف مقاصد خود میکند و شهروندان ایرانی را برای حداقل مایحتاج ضروری مانند حق مسکن این گونه بی‌سرپناه می‌گذارند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.