روایتی دردناک و تاثیرگذار از آنچه در قتل عام ۶۷  گذشت

راهروی مرگ کجاست؟ همزمان با تشکیل دادگاه یک ناقض حقوق بشر و مجری قتل‌عام به نام حمید نوری در دورس آلبانی، تلویزیون ایران اینترنشنال اقدام به تهیه گزارشی از راهروی مرگ کرد. این راهروی مرگ در موزه اشرف ۳ در آلبانی به عنوان بازسازی راهروی مرگ زندان گوهردشت ساخته شده است.

این راهروی مرگ با الهام گرفتن از روایت شاهدان قتل‌عام در زندان گوهردشت ساخته شده است. [آخرین بوسه از لبان پدری که از راهروی مرگ برنگشت + تصاویر]

تلویزیون ایران اینترنشنال در خلال این گزارش تصویری با شاهدان آن قتل‌عام  هم به گفتگو پرداخت. [تنها بازمانده سالن مرگ؛ گواهی تکان دهنده از قتل عام ۶۷+ کلیپ]

راهروی مرگ موزه منحصر به فرد!

یکی از اعضای اپوزیسیون ایران یعنی مجاهدین خلق در این گزارش به تلویزیون ایران اینترنشنال توضیح میدهد که موزه اشرف ۳ با همه موزه‌های دنیا متفاوت است. ما در اینجا فقط با عکس ها و تصاویر و یا آثار بجا مانده از یک قتل عام صحبت نمی‌کنیم. در اینجا شاهدان زنده همان قتل عام حضور دارند.

بیش از ۱۰۰۰ زندانی سیاسی سابق که شاهد این صحنه‌ها بودند در اینجا هستند و برای بازدید کننده موزه توضیح می‌دهند که در آن روزها بر آنان چه گذشت.

سپس یکی از شاهدان قتل عام که از شاکیان دادگاه حمید نوری  هم هست یعنی آقای حسین فارسی در مورد راهروی مرگ برای گزارشگر توضیح می‌دهد که در روز قتل عام چگونه زندانیان در این راهرو به صف می شدند و به سوی سالن مرگ برده می شدند.

شاهدان دیگر قتل عام از نحوه شکنجه زندانیان سخن گفتند و انواع شکنجه‌های زندان‌های ایران را تشریح کردند. [داستانی هولناک از شکنجه زنان زندانی در شکنجه گاه اختراعی حاج داوود]

موزه و تشریح انواع شکنجه‌ها

موزه‌یی که موضوع گزارش این تلویزیون بوده است، در برگیرنده صحنه‌های مستند شده و صحنه‌های شکنجه در زندان‌های دیگر مثل قزلحصار و اوین هم بوده است. در گوشه دیگری از این موزه شکنجه‌گاه ابتکاری حاج داوود رحمانی در زندان قزلحصار دیده می شود. چیزی که موسوم بود به قیامت یا قبر. [کمیسیون مرگ چه بود و اعضای آن چه کسانی بودند؟ + کلیپ]

خاوران قسمت دیگری از موزه اشرف

همچنین  این موزه در قسمت دیگری از خود خاوران را به تصویر کشیده است. خاوران در حقیقت محل گورهای جمعی اعدام  شدگان دهه ۶۰ و بخصوص قتل‌عام شدگان ۶۷ است. موزه به بازسازی مزارهای بدون نام و نشان و بدون سنگ قبر هزاران زندانی سیاسی پرداخته است که به طور شتابزده در سال ۶۷ اعدام شدند و در گورهای جمعی محلی به نام خاوران به خاک سپرده شدند.

این گورهای جمعی را خود خانواده زندانیان در جریان زیارت این قبرسان کشف کردند. آنان مشاهده کردند که جسد‌های برخی دفن شدگان از قبر بیرون افتاده است و بعد متوجه شدند که گودال‌های خاوران انباشته از پیکرهای اعدام شدگان است. اکنون اپوزیسیون ایران در اشرف ۳ اقدام به بازسازی این قبرستان نیز کرده است و تصاویر نشان داده شده از آن بسیاری تألم برانگیز است.