کابوس جامعه پرستاری؛ کاش شیفت آخرم نباشد!
مشکلات و سختی های شغلی جامعه پرستاری
درحالیکه خامنهای در رأس حکومت، کرونا را یک فرصت قلمداد کرد جامعه پرستاری ایران، حتی با بذل جانشان، مردم دوستی و انسانیت را از خود نشان دادند.
در این مدت دو سال که همه گیری کرونا سراسر ایران را فراگرفته بود و خامنهای در یک تصمیم ضد انسانی، ورود واکسن های معتبر را ممنوع کرد، جامعه پرستاری بامشکلات و سختی های دیگری هم مواجه بود، که رنج مضاعفی را تحمل نمودند.
توصیف این مدت که بر پرستاران و جامعه پزشکی ایران چه گذشت، کار ساده ای نیست. چرا که در این مدت با سختی های نفسگیر همه چیزشان را وقف سلامت مردم ستمدیده و محروم نمودند و از هیچ تلاشی دریغ نکردند، حتی به این قیمت، که ممکن است جان خود را ازدست بدهند و نوشته ای که برپشت روپوش پرستاری شان حک شده که «امیدوارم شیفت آخرم نباشد» گویای این واقعیت دردناک است.
درباره؛ مهاجرت پرستاران بیشتر بخوانید
به گواهی خود مقامات جامعه پرستاری «تعداد زیادی از این عزیزان دو سال از نعمت شیرین همراهی با اعضای خانواده خود گذشتند و به بیماران کرونایی نزدیکتر شدند و بیشتر از اعضای خانواده خود به آنها رسیدگی کردند. گاهی هفتهها ساکن بیمارستانها شدند تا میزبان بیماران و حتی ویروس کرونا باشند تا مردم کمتر آسیب ببینند» اما حکومت در ازای این همه خدمات و مایه گذاری بی دریغ چه قدمی در راستای مشکلاتشان برداشت؟
جدا از اینکه رئیس سازمان نظام پرستاری، متملقانه آستان بوس رئیسی جلاد میشود، اما بیان درد ها و مشکلات و سختیهایی که این انسان های شریف با آن مواجه هستند، واقعیتی را نشان میدهد، که دستگاه حکومتی هرگز به فکر رسیدگی به آنها نبودند و تنها به فکر چپاول و غارت بودند و حتی درتکاپو بودند تا از قِبَل کرونا، که بازی کردن با جان و هستی مردم هست، سود های هنگفتی به جیب بزنند.
در این نامه، فرد مزبور به رئیسی هشدار میدهد، که کاری نکنید که «این روزها برای دفاع از حق خودشان به صحنه بیایند!» [چرا پرستاران دست به مهاجرت میزنند؟ + کلیپ]
عدم قدر شناسی از پرستاران شریف توسط حکومت
آنگاه برخورد حکومت با این انسان های شریف را تشریح میکند، که آیا قدر و قیمتی میتوان بر این پرستار و رشادت های او نهاد؟ و بعد اضافه می کند که «نه تنها مسئولین فعلی در عمل هیچگونه قدرشناسی نمیکنند، بلکه درمقابل چشم باز و تعجب و تاسف مدافعین سلامت؛ با تسری برخی مزایا مثل فوق العاده خاص به مشاغلی که به هیچ عنوان کل دوره خدمتی آنان با یک سال خدمات مدافعین سلامت، قابل مقایسه نیست، باعث شده تا مدافعین سلامت با احساس عدم قدرشناسی از سوی مسئولان؛ خود رأسأ دست به کار شوند و کم کم اعتراضاتی شکل بگیرد».
اگر چه این عنصر منصوب در سازمان نظام پرستاری، اشاره به فیش های حقوق نجومی که این روزها رسوایی اش زبانزد عام و خاص شده نمیکند، اما به قابل قیاس نبودن آن به طور کلی اشاره میکند و رئیس دولت خامنهای را نسبت به اعتراض و شورش آنها برحذر میدارد، اگر چه گوش شنوایی در این حکومت نیست و النهایه حق طبیعی این جامعه شریف و مردم دوست هست، که برای گرفتن حقشان دست به کار شوند و نامه نگاری های بیهوده، دردی از صدها درد آنها را درمان نخواهد کرد و این حق مسلم تمام پرستاران متعهد است، که برای استیفای حقوق شان، دست به هر اقدامی بزنند.
چون حکومتی که تماما غرق در بحران های اقتصادی است و به بقای خود میاندیشد، هرگز به فکر وضعیت معیشتی این قشر خدمتگزار نخواهد بود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.