تخریب سرپناه مردم ایران بر روی دریایی از نفت و گاز

بررسی حقوقی توسط نظام میرمحمدی حقوقدان و وکیل دادگستری
ما شاهد تخریب خانه‌های مردم در شهرهای مختلف توسط ارگانهای سرکوبگر رژیم آخوندی با باصطلاح حکم قضایی هستیم. از یکطرف مردم محرومی که سرپناه محقر را از دست میدهند و از طرف دیگر شاهد رژیمی هستیم که با وقاحت خراب کردن خانه‌های مردم را قانونی و بر اساس حکم قضایی می داند.

سؤال این است که علت اینکار چیست و چرا سرپناه مردم به اصطلاح با حکم قضایی ویران و مردم اینطور آواره می‌شوند؟

پاسخ این است که مأموران سرکوبگر خامنه ای که سرپناه و خانه های مردم را با باصطلاح حکم قضایی برسرشان آوار و خراب می کنند مرتکب جرم می شوند و رنگ و لعاب حکم قضایی چیزی از جرم بودن کار مأموران حکومتی کم نمی کند. قوانین ضدمردمی رژیم نمی تواند مستندی برای کارهای مجرمانه باشد.

از نظر حقوقی اگر ضرورتی ایجاب کند که ملکی یا ساختمانی تخریب شود تشریفات و قواعد خاصی بر آن حاکم است. از جمله اینکه باید کارشناس آن ساختمان یا بنا را ارزیابی کند حتی برخی از مواقع لازم است که هیئت کارشناسی وجود داشته باشد و نظر جمعی بدهند. بعد رضایت صاحب خانه یا بنا جلب شود و مابه ازای آن به صاحبش پرداخت پرداخت شود و هر کاری که برخلاف رضایت صاحب ملک یا ساختمان انجام شود از نظر شرعی حرام و از نظر قانون امری مجرمانه است.

درباره؛ تخریب سرپناه مردم بیشتر بخوانید

بلوچستان؛ ویدئوی تکان‌دهنده از تخریب شبانه خانه‌های مردم بلوچ توسط شهرداری

در ۴۳سال حاکمیت آخوندی هرگز مقوله ای به اسم مشکل مسکن و نداشتن سرپناه دهها ملیون مردم محروم و زحمتکش روی میز دولت و حکومت نبوده است. حتی بانکها یا مؤسسات مالی هم که رژیم به این منظور تأسیس کرده و از مردم پول گرفته اند که برایشان خانه بسازند اما پولها را چپاول کرده اند و یا اگر هم خانه‌هایی ساخته‌اند  آنرا احتکار کرده اند تا با گران کردن مستمر قیمت آن سودهای نجومی ببرند. نمونه آن مال باختگانی هستند که برغم شکایت به جایی نرسیده اند.

اینکه مردم به حاشیه نشینی و سرپناه سازی و آلونک سازی روی می آورند ناشی از همین اجبارات است و این رژیم و بطور مشخص شخص خامنه ای است که باید جواب بدهد که چرا برای مردم و مسکن آنها هیچ اقدامی نکرده است تا مردم مجبور به آلونک‌سازی و حاشیه‌نشینی نشوند؟ [فیلم دلخراش تخریب خانه مردم در خرم آباد]

داشتن مسکن و سرپناه یک حق مسلم و اولیه هر انسانی است. مطابق قوانین بین المللی و بطور مشخص اعلامیه جهانی حقوق بشر که در واقع میثاق همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد است داشتن مسکن و سرپناه بعنوان حق اولیه برای هر انسانی به رسمیت شناخته است.

طبق بند۱ماده ۲۵  هر کس حق دارد که  سطح زندگانی او سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک و مسکن و مراقبتهای پزشکی و خدمات اجتماعی تأمین کند.

حتی در قانون اساسی رژیم با چندین اصل مواجه هستیم که حق مسکن را برای همه مردم به رسمیت شناخته است. از جمله:

 اصل ۲۲: حیثیت‏، جان‏، مال‏، حقوق‏، مسکن‏ و شغل‏ اشخاص‏ از تعرض‏ مصون‏ است‏

 اصل ۳۱: داشتن‏ مسکن‏ متناسب‏ با نیاز، حق‏ هر فرد و خانواده‏ ایرانی‏ است‏.

بند۱ اصل ۴۳: تأمین‏ نیازهای‏ اساسی را اسم برده که: مسکن‏ در صدر این نیازهای اساسی است.

البته اینها فقط روی کاغذ است و نه تنها هیچکدام از این حقوق برای مردم تأمین نشده بلکه بعکس زندگی مردم را تباه و آنها را آواره و بی‌پناه هم کرده‌اند. [فیلم تخریب خانه یک زن زاهدانی و ضرب وشتم او توسط مأموران خامنه‌ای]

علاوه بر این؛ مطابق قانون مدنی اگر خانه‌ای یا ساختمانی تخریب شود باید خسارت عادلانه آن پرداخت شود:

مطابق ماده ۳۲۹ قانون مدنی اگر کسی خانه یا بنای دیگری را خراب کند باید آنرا مثل صورت اول بنا نماید و اگر ممکن نباشد باید از عهده قیمت برآید.

ممکن است این سؤال به ذهن متبادر شود که رژیم خودش این قوانین را میداند پس چرا اینطور فشار می آورد و سرپناه مردم را برسرشان آوار می‌کند؟ 

پاسخ این است که البته که می داند و می‌فهمد اما مجبور است که دست به چنین کارهایی بزند. بخصوص خامنه‌ای می خواهد از رئیسی جلاد بعنوان مشت آهنین علیه مردم استفاده کند و او را برای سرکوب آورده است و نه برای حل مشکلات مردم.

رئیسی جلاد۶۷ در ابتدای منصوب شدنش به ریاست جمهوری گفت؛ «ساختن ۱میلیون مسکن درهرسال با امکانات فعلی امکانپذیر است».

اما هنوز جوهر این وعده دروغین خشک نشده بود که مأموران حکومتی اقدام به تخریب خانه‌‌های مردم کردند. به این دژخیم باید گفت: «خانه‌ مردم را خراب نکن، ساختن یک میلیون خانه پیشکش».

نکته بسیار شگفت‌انگیز اینکه آخوند جعفر منتظری دادستان کل رژیم روز ۱۹ اسفند ۱۳۹۹ در تلویزیون حکومتی در گزارشی از عملکرد دستگاه قضاییه در سال۹۹ اذعان کرد که: بیش از ۱۵۷هزار و ۸۰۰ خانه غیرمجاز با حکم قضایی قلع و قمع و تخریب شده است.

این آمار بسیار عجیب است؛ در همه جای دنیا آمار و ارقام برای ساخت و ساز و پیشرفت و سازندگی می دهند ولی در رژیم ولایت فقیه آمار و ارقام راجع به نابودی و درست کردن گورستان و زندان و تخریب منازل و سرپناه مردم است.

واقعیت مربوط به تخریب خانه و سرپناه مردم این است که مافیای ساختمان سازی در دست مهره های حکومتی است. بنا به آمارهای موجود در حال حاضر نزدیک به ۲.۵ میلیون واحد مسکونی خالی در ایران وجود دارد که ۵۰۰هزار واحد آن فقط مربوط به شهر تهران است. این واحدهای مسکونی تماما متعلق به فرماندهان بالای سپاه و آقازاده ها و آخوندهای حکومتی است که می خواهند آنها را به قیمت های سرسام‌آور و کلان به مردم محروم بفروشند. سرنخ این مافیای مسکن‌سازی به بیت خامنه‌ای ختم می‌شود.

نتیجه و کلام آخر اینکه درمان و راه چاره این همه ظلم و بیداد آن است که رهبر مقاومت برادر مجاهد مسعود رجوی عطف به تخریب خانه های مردم در پیام اول مهر در مورد حق مسکن و سرپناه مردم ایران گفتند: 

«خانه و سرپناه داشتن حق مسلم هر ایرانی بر روی منابع بیکران و دریای نفت و گاز این میهن است. با اندوه و همدردی با مردم محروم و بی‌پناه که رژیم جور و جنایت در آستانه فصل سرما در چهارگوشه این میهن خانه‌ها را در بحبوحه کرونا بر سرشان خراب می‌کند. این غیرقابل تحمل است. فرزندان ایران نمی‌پذیرند.

در اول مهر درس اول درس آزادی و مشق اول مشق آتش است».