پیکان هیلمن تولید ۱۹۷۴، اهدایی محمدرضا پهلوی به رئیس جمهور دیکتاتور رومانی، در روز ۴ اکتبر ۲۰۲۱ در میامی با نقاشی‌هایی از علیرضا شجاعیان با موضوع جامعه ال‌جی‌بی‌تی به نفع حقوق بشر به نمایش گذاشته شد.
پیکان آرت، موسسه حامی و مجری این طرح اعلام کرده است، کمک‌های مالی این پروژه به نفع اقلیت های جنسی و جنسیتی ایران هزینه خواهد شد.
در این پروژه هربار بر روی یک پیکان توسط یک هنرمند با تمرکز بر روی موضوعی خاص از حقوق بشر افراد نقاشی شده و به نمایش گذاشته می شود. اولین پیکان به جلب توجه جامعه جهانی به نقض حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی اختصاص یافته است
پلاک «۱۰۸۲۳۳» نماد دو ماده نقض حق حیات افراد همجنسگرا
ماشین پیکان برای ما ایرانیان یک نماد ملی‌ست و سالها بخشی از زندگی روزمره ما در ایران بوده.
و حالا هنرمند کوییر و نقاش ایرانی، علیرضا شجاعیان با استفاده از فرهنگ قصه گویی و ارجاع به تاریخ هنر ایران، موفق به تصویر کشیدن داستان ” رستم و سهراب ” فردوسی، روی پیکان ۱۹۷۴ شده است.
علیرضا از نقاشی های حسین قولار آغاسی که هشتاد سال پیش یک نقاش قهوه خانه‌ای بوده هم الهام گرفته و با استفاده از ماشینی که زمانی متعلق به دیکتاتور رومانی (نیکولائ چائسسکو) بود و الان صدایی را به اقلیتی می‌دهد که توسط یک رژیم توتالیتر ساکت شده و پیام مهمی رو منتقل می‌کند.
علیرضا دلیل همکاری در این پروژه رو اینجور بیان می‌کند:
«زمانی که متوجه شدم خبر وجود این پیکان توجه ایرانی های زیادی رو جلب کرده مطمئن شدم الان بهترین موقع برای مطرح کردن نقض حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی ایرانی توسط جمهوری اسلامی است، پس دست به کار شدم تا با طرحی از عشق نشون بدم که زمان بسیار قدرتمنده و این ماشین که روزی وزن سنگین یک دیکتاتور را حمل می‌کرده، امروز اما پیام صلح و امید رو حمل می‌کند و من را امیدوار می‌کند به اینکه وقتی می‌گویند فردای بهتری می‌آید، از چی چیزی حرف می‌زنند!»
داستان تلخ “رستم و سهراب” داستانی که پدری، پسرش را می‌کشد:
«ما صدای علیرضا فاضلی رو می‌شنویم که می‌گوید من را تهدید می کنند، پدرم در جریان است و پشت اوناست!
انگار این فرزندکشی در فرهنگ ما جا افتاده!
و اتفاق تلخی که جمهوری اسلامی برای نوید افکاری رقم زد و انقدر راحت جوونای مملکت را به دار می‌کشد و جامعه به این اتفاق تلخ واکنش زیادی نشون می‌دهد ولی در مورد قتل علیرضا این همدلی خیلی کمتر دیده می‌شود.»
علیرضا اضافه می کند: « من می‌خواستم این دو اتفاق تلخ و بهم ربط بدم و از جامعه بپرسم چه چیزی باعث شده شما نسبت به قتل یکی انقدر همدلی دارید ولی نسبت به قتل دیگه‌ای که یک مرد همجنسگراست این همدلی کمتر اتفاق میوفته و ازش حرف نمی‌زنید؟!
از یه طرف دیگه می‌پرسم آیا این نتیجه انسانیت زدایی که حکومت نسبت به بدن افراد همجنسگرا در جامعه کرده، نیست؟»
در یک سمت، نقاشی از بدن سهراب رو می‌بینین که طناب دار به گردنش، که در واقع حکم اعدام که برای رابطه جنسی بین دو همجنس در نظر گرفته شده.
نکته بسیار قابل توجه شماره پلاک ماشین که شاید کمتر به چشم آید (۱۰۸۲۳۳) و اشاره به ماده قانون‌های مجازات اسلامی دارد :
ماده ۱۰۸ و ۲۳۳ دو ماده در قانون مجازات اسلامی هستند که به رابطه جنسی بین دو مرد «لواط» اشاره دارند.
تلفیق هنر و کنشگری یکی از راه های تاثیرگذار برای انتقال پیام گروهی از جامعه است، که در این مورد، صدای جامعه ال‌جی‌بی‌تی ایران هست. امیدواریم این اثر و پیام اون بتونه جامعه جهانی رو بیش از پیش به نقض حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی جلب کنه.
البته نکته‌ای که باید بهش اشاره کرد اینه که وقتی از مجازات دو فرد همجنس صحبت می‌کنیم معمولا تصویر دو مرد در ذهن‌ها نقش میبنده، اما مجازات شلاق و اعدام شامل زنان همجنسگرا هم می‌شود. امیدواریم نقض حقوق زنان همجنسگرا و به طور کلی همه زنانی که با همجنس خود ارتباط دارند هم به طور ویژه مورد توجه قرار گرفته و از اذهان دور نماند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.