من عاقبت از اینجا خواهم رفت

پروانه ای که با شب می رفت
این فال را برای دلم دید

دیری است
مثل ستاره ها چمدانم را
از شوق ماهیان و تنهایی خودم
پر کرده ام ولی
مهلت نمی دهند که مثل کبوتری
در شرم صبح پر بگشایم
با یک سبد ترانه و لبخند

 

 

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)