امروز نه با تیر مستقیم تفنگ‌های سرکوبگران در دی و آبان و تیر، نه با باتوم‌های ضدشورش در شهریار و اهواز و اصفهان، و نه با حکم‌های سنگین قاضی‌های جلاد در دادگاه‌ها، که با بی‌توجهی عامدانه و بی‌مسئولیتی عمدی حاکمان با کرونا در حال از پا درآمدنیم.
مردم در راهروهای بیمارستان‌ها دارند می‌میرند، مردم در صف‌های داروخانه‌ها دارند می‌میرند، کارگران در محیط پُرخطر کاری دارند می‌میرند، پرستاران در خطرناک‌ترین شرایط دارند کار می‌کنند و خامنه‌ای و شُرکا بازوهای‌شان را در بیلبوردهای شهرداری به ما نشان می‌دهند.
چرا فقط باید به هنگام بی‌برقی و بی‌آبی و بی‌دستمزدی و بی‌کاری به نقطه‌ی جوش شکل دادن یک اعتراض و قیام برسیم؟
آیا اینکه روزانه دستکم ۱۰۰۰ نفر از ما دارد به خاطر بی‌کفایتی عامدانه رژیم می‌میرد نباید ما را به نقطه‌ی جوش برساند؟
آیا اینکه به خاطر بی‌پولی در شرایط فقدان واکسن باید به سر کار برویم موجه‌ترین دلیل برای خیزش نیست؟
#چرا_قیام_نمی‌کنیم_؟
#کشتار_کرونا
#مرگ_۱۰۰۰_نفر_روزانه
@srahkar
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.