روز پنجشنبه هشتم ژوئیه، هفدهم تیرماه سازمان بین المللی ” اکسفام” آخرین گزارش خود را تحت عنوان “گرسنگی، ویروس چند گانه” منتشرکرد.
گزارشی که سیمای جهانی را به تصویر میکشد که میلیونها انسان در آن با مرگ- گرسنگی روبرویند. “آکسفام” می گوید در سال ۲۰۲۰ شمار افرادی که در شرایط نزدیک به قحطی زندگی میکنند نسبت به سال قبل شش برابر شده است.
بر اساس این گزارش، در مجموع نزدیک به ۱۵۵ میلیون نفر در جهان با بحران تغذیه مواجهند و در دسترسی به مواد غذایی مشکل دارند. آکسفام گوشزد میکند که این جمعیت معادل مجموع جمعیت سه کشور آلمان، فرانسه و بلژیک است.
این گزارش سه عامل “کرونا، تغییراتاقلیمی، جنگ ودرگیری” را علت اصلی وضعیت کنونی می داند و هشدار می‌دهد که ادامۀ این شرایط تا پایان سال جاری (۲٠۲۱) می‌تواند به جایی برسد که در هر دقیقه، ۱۱ نفر به علت گرسنگی تلف شوند.
این در حالی است که بیماری کووید ۱٩ در هر دقیقه مرگ هفت نفر را باعث میشود.
گزارش می افزاید که از آغاز اپیدمی جهانی کووید-۱٩ تاکنون، جنگ و درگیری دلیل اصلی گرسنگی بوده و از کشورهائی نظیر افغانستان، یمن، منطقۀ “ساحل” در آفریقای غربی، سودان جنوبی نام میبرد که طی سال ۲٠۲٠ شاهد وخیم‌تر شدن وضعیت بوده‌اند.
در گزارش دیگری که برنامه جهانی غذا سه هفته پیشتر منتشر کرده، اعلام کرده بود که ششصد ونود میلیون تن هر شب گرسنه میخوابند. مسئول بخش امنیت غذایی و کشاورزی در سازمان آکسفام فرانسه میگوید: “در شرایط کنونی، لایه‌های مختلف بحران روی هم انباشته شده: ادامۀ جنگها و آشوب‌های سیاسی و اجتماعی، عواقب اقتصادی کرونا و فاجعه‌های زیست محیطی بیش از نیم میلیون نفر را دچار قحطی و گرسنگی کرده است“.
نزدیک به دوسوم از ۱۵۵ میلیون نفری که با بحران تغذیه مواجهند، در مناطقی زندگی میکنند که گرفتار جنگ یا درگیری‌های پراکنده‌اند. در این وضعیت، شیوع اپیدمی باعث بیکاری‌های گسترده و اختلال در زنجیرۀ تولید مواد غذایی شده است.
این جمعیت نسبت به سال گذشته حداقل بیست میلیون افزایش پیدا کرده است. در دوران کرونا، قیمت مواد غذایی در سطح جهانی نزدیک به ۴۰ درصد افزایش داشته که طی ده سال اخیر، افزایش بی‌سابقه‌ای محسوب میشود. بر مبنای گزارش نشریه ” فایننشال تایمز“ بریتانیا که یک روز قبلتر از گزارش “اکسفام” منتشرشده بود، آمده است که قیمت کالاهای اساسی در برخی از مناطق آفریقای غربی که درگیر جنگ داخلی هستند تا دویست در صد افزایش یافته است.
خبرگذاری “بلومبرگ “در اول ماه مارس امسال گزارش داده بود که با شیوع پاندمی کرونا ” سازمان امداد” بریتانیا روزانه دوهزار وششصد بسته مواد غذائی بین کودکان در این کشور تقسیم کرده است.
“سازمان تغذیه آمریکا” پیش بینی کرده است که در سال جاری چهل ودو میلیون ار اهالی با ناامنی تغذیه روبرو خواهند شد. و البته میدانیم که نه بریتانیا با جنگ داخلی وخشکسالی روبرو است و نه آمریکا .
و بالاخره ” اکسفام “در انتهای گزارش خود میگوید طی یک سال گذشته با وجود بحران کرونا بودجه نظامی کشورهای جهان حداقل ۵۱ میلیار د دلار افزایش یافته و این رقم شش برابر بودجه‌ای است که سازمان ملل برای ریشه‌کن کردن گرسنگی در سراسر جهان به آن نیاز دارد.
واقعیت این است که این تصویر هولناک وعوامل سه گانه ای را که” آکسفام” به مثابه دلایل این وضعیت طرح میکند، تبعات سلطه یک نظم غیرانسانی وغارتگرانه است که تمام جهان را در زیر پنچه های خونین خود گرفته است.
زمانی که صحبت از ادامه جنگها میشود، زمانی که عواقب اقتصادی پاندمی کرونا اشاره میگردد، زمانی که از فاجعه های زیست محیطی سخن به میان میآید، در ریشه یابی همه این مصائب باید انگشت اتهام را به سوی نظم سرمایه دارانه بگیریم.
دول امپریالیستی مسببین واقعی جنگهای نیابتی هستند. همین قدرتهای بزرگ سرمایه داری جهانی و و دخالتگری حکومت های ارتجاعی منطقه خاک افغانستان، عراق، سوریه، لیبی، مالی، یمن را به توبره کشیدند. عروج جریانات تروریستی مذهبی پاسخی ارتجاعی به همین لشکرکشی ها بود، که رهآوردش جنگهای قومی ومذهبی اند.
ویروس کرونا که خود از درون بحران نظم سرمایه داری بیرون آمد، در یک چشم به هم زدنی به همه برج و باروهای نظم غارتگرانه سرمایه داری هجوم آورد.
در حالیکه عظمیترین کنسرنهای جهان نظیر گوگل، آمازون و میلیاددرهای جهان بر ثروت جود افزودند، میلیونها انسان بدون هر گونه پناهی یا به خیابان پرتاب شدند و یا جان خود را از دست دادند.
در بسیاری از مناطق جهان مردم نه فرصتی یافتند ونه امکانی موجود بود که عزیزانشان را به بیمارستانها برسانند ویا فرصتی برای سوگواری عزیزان از دست رفته شان بیابند.
در این میان فرقی نمیکرد که در کجای جهان ایستاده بودیم. صاحبان سرمایه حتی اگر به دلیلی مبتلاء میشدند در ویلاهای خود قرنطینه میگردیند، ولی در مقابل، میلیونها انسان که در حاشیه شهرها و محنتکده ها در هم میلولند، به روایت آن کارگر ”یا از گرسنگی و یا از کرونا باید بمیریم” و این سیمای واقعی نظام سرمایه داری است که گفتند و نوشتند ”پایان تاریخ است“.
سرمایه داری با انهدام محیط زیست جهان را به نابودی میکشاند.
بیش از یکصد متخصص از پنجاه و دو کشور جهان حدود یکسال پیش گزارشی در ارتباط با به خطر افتادن امنیت غذائی جهان ناشی از تغییرات اقلیمی منتشر کردند.
آنان در این گزارش هشدارداده بودند که فرصت باقیمانده برای جلوگیری از به خطر افتادن امنیت غذائی جهان بسیار اندک است. آنها گفتند بیش از نیم میلیارد انسان در لحظه حاظر در مناطقی زندگی میکنند که با سرعت به جانب تبدیل شدن به کویر به پیش میروند. تا جائیکه سرعت از بین رفتن خاک ده تا صد برابر سریعتر از سرعت شکل گیری آن است.
این راز پنهانی نبود که این تغییرات اقلیمی، این تهدیدها، گسترش فقر را شتاب بیشتری میبخشند. در سالهای اخیر خبر هولناک به اصطلاح بلایای طبیعی به صدر اخبار جهان راه یافته است. همه اینها نتایج دهشتباری بر زندگی میلیونها انسان میگذارند. مهاجرتهای میلیونی، قحطی وگرسنگی وفقرمیلیونی از تبعات همین جنگ نظم سرمایه داری با طبیعت است.
سازمان جهانی ” اکسفام ” با توجه به آمار تکاندهنده فقر وگرسنگی از ”تمامی کشورهای جهان میخواهد که هر چه سریعتر بودجه مورد نیاز سازمان ملل برای مقابله با فقر را تأمین کنند” واین بدان معناست همان دولتهای سرمایه داری که مسببین اصلی این شرایط وخامتبار هستند به مقابله با فقر برخیزند.
اما برای میلیونها تن از مردمان این جهان که قربانی این نظم غارتگرانه هستند راه حلی جز پایان داده به این بربریت سرمایه داری وجود ندارد.
تنها سوسیالیسم می تواند نقطه پایانی بر فقر، بر جنگها و بر انهدام محیط زیست بگذارد.
از آنرو که انسان در مرکز توجه آن قرار دارد، سوسیالیسم پیام آور آشتی انسان با طبیعت خواهد بود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.