به مناسبت دویست و دومین سال تولد مارکس. در بزرگداشت “شاعر متاع”, “شاعر کالاها”.
“انقلاب اجتماعی قرن نوزدهم چکامه‌ی خود را از گذشته نمی‌تواند بگیرد، این چکامه را فقط از آینده می‌توان گرفت.
این انقلاب تا همه‌ی خرافات گذشته را نروبد و نابود نکند قادر نیست به کار خویش بپردازد.
انقلابهای پیشین به یادآوری خاطره‌های تاریخی جهان از آن‌روی نیاز داشتند که محتوای واقعی خویش را بر خود بپوشانند.
انقلاب قرن نوزدهمی به این‌گونه یادآوری‌ها نیازی ندارد و باید بگذارد که مردگان سرگرم دفن محتوای خویش باشند.”
“… ولی انقلابهای پرولتری … مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد…”
مارکس، “هجدهم برومر”
دست نوشته‌های اقتصادی و فلسفی ۱۸۴۴
Economic & Philosophic Manuscripts of 1844
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.