“آمازون تلاش برای تشکیل اتحادیه در آلاباما را شکست میدهد”. این تیتر مقاله ای در سایت خبرگزاری بی بی سی در تاریج نهم آوریل امسال بود. در این مقاله آمده است که  اتحادیه ‌ی خرده ‌فروشی و عمده ‌فروشی و فروشگاه‌های بزرگ (RWDSU)  فورا عکس المل نشان داده و آمازون را به دخالت در حق کارگران دریک انتخابات “آزاد و عادلانه”  متهم کرده است. پرزیدنت اتحادیه RWDSU اعلام کرد که “ما دروغ ها، فریب و فعالیت های غیر قانونی آموزون را بیجواب نخواهیم گذاشت. بهمین خاطر ما رسما بر علیه تمام فخر فروشی ها و فعالیت های آشکارِ غیر قانونیِ آمازون در پروسه رای گیری شکایت کرده و آنرا به دادگاه خواهیم برد”. 


در بیست و نهم مارس امسال  ۲۵۳۶ نفر از حدود  ۶۰۰۰ نفر از کارگران انبار آمازون، در شهر کوچک بسمر
با جمعیت ۲۷۰۰۰ نفری در حوالی شهر برمینگتون در استان آلاباما، به پای صندوق رای رفتند تا برای تشکیل اتحادیه رای دهند.  در صورت موفقیت اتحادیه کارگران آمازون به زیر مجموعهِ  اتحادیه ‌ی RWDSU در میآمد. نتایج آرا نشان داد که رای کارگران برای تشکیل اتحادیه به حد نصاب نرسیده است. از تعداد ۲۵۳۶ کارگر که درپروسه رای گیری شرکت کرده بودند فقط تعداد ۷۳۸ کارگر رای مثبت دادند. در نتیجه این تلاش کارگران فعلا بی شکست انجامیده است. 

آنچه مسلم است این وظیفه فعالین کارگری و نیروهای چپ و سوسیالیست در آمریکا است که  دلایل این شکست را مورد بررسی قرار دهند. ولی با مراجعه به مقالات و اخبار مربوط در حول و حوش این مسئله میتوان به چند فاکتور دراین شکست اشاره کرد که من مختصرا به آنها می پر دازم. 

فریبکاری های سخنگویان آمازون در مورد شغل و مزایای خوب در آمازون

 در روزهای نزدیک به رای گیری، سخنگویان  آمازون با تبلیغات خود تلاش کردند تا کارگران را متقاعد کنند که آمازون “در مقایسه با کمپانی های دیگر” یکی از بهترین کمپانی ها برای کار کردن است. یکی از سخنگویان آمازون برای اثبات ادعای خود همچنین همه را تشویق کرد که “محیط کار” آموزن را با کمپانی های دیگر مقایسه کنند تا متوجه مزّیت کار کردن در آمازون بشوند. ولی تبلیغات این سخنگویان عوام فریبی ای بیش نیست. آمارها نشان میدهد که حتی در استان آلابامای با دستمزد پایین، دستمزد کارگران در آمازون کمتر از دستمزد متوسط در این استان و همچنین کمتر از دستمزد متوسط برای مشاغل در صنعت حمل و نقل است. در ضمن هزاران نفر از کارگران آمازون بخاطر کمبود دستمزدشان از کوپن غذایی استفاده میکنند.

 برای پی بردن به فریبکاری های سخنگویان آمازون در مورد مزیّت کار کردن در آمازون و بخصوص در مورد محیط کار کارگران جا دارد مقایسه ای داشته باشیم به محیط کار غیر انسانی کارگران از یک طرف و ثروتِ هنگفتی که صاحب و مدیر عامل این کمپانی و دیگر روسای این کمپانی از قِبلِ استثمار کارگران و ایجاد چنین محیط کاری از طرف دیگر بچنگ میزند. 

 بنا بر گزارش تازه منتشر شده از طرف موسسه مطالعات سیاست گذاری آمریکا، از زمان شروع کرونا در آمریکا، ثروت ۵۶۷ میلیاردِر در آمریکا در حدود ٪۴۵ در صد، مبلغی بیش از ۱۰۳ میلیارد دلار افزایش یافته است. یکی از این میلیاردرها جف بزوز Jeff Bezos صاحبکار و مدیر عامل آمازون  میباشد که در این مدت ۶۵ میلیارد دلار-ساعتی هفت میلیون دلار- به ثروت او اضافه شده است. 

حال اجازه دهید نگاهی هم به وضعیت کارگران آمازون در بسمر آلاباما داشته باشیم. کارگران آمازون در بسمر و دیگر محیط های کاری مجبور به شیفت های کاری ده ساعته با فقط دو بار استراحت پانزده دقیقه هستند. در ماه مه سال ۲۰۲۰ مبلغ دو دلار پاداشی که  کارگران  بخاطر خطر مبتلا شدن به کرونا دریافت میکردند قطع شد. کم کردن دستمزد کارگران در شرایطی صورت میگیرد که  بر طبق گزارش آکسفام اگر جف بزوز بهریک از کارکنانش یک حق پاداش صد وپنج میلیون دلاری بدهد در پایان دوران کرونا او باز هم ثروتمند تر از آغاز شیوع کرونا میباشد. قابل تذکر است که در عرض سه ماه، اکتبر تا دسامبر سال ۲۰۲۰ بیش از ۲۰۰۰۰ کارگر آموزن مبتلا به کرونا شده اند.

 برای درک بهتر وضعیت کاری این کارگران و از جمله رانندگان بی مناسبت نیست جملاتی از نوشته جِیک علی محمد ویلسون در سایت Labor Notes تحت عنوان: ” پاییدن، استرس و بدون  وقت دستشویی: زندگی یک راننده آمازون” که حاصل مشاهدات او در طی سفری که او با یکی از رانندگان آمازون داشته است را بخوانیم. او در این مقاله شرایط کاری رانندگان را “دیوانه ور، با دستمزد کم، و با  فشار غیر قابل تحمل برای آنکه محموله ها بموقع به مقصد برسند” توصیف میکند. این راننده به جیک میگوید چیزی که بیشتر از هرمسئله دیگر استرس آور است این است که سرپرست او توسط دستگاه the Rabbit همیشه میداند که او کجا هست: “بهمین جهت اگر من محموله را بموقع تحویل ندهم با من تماس میگیرند و من را تحت فشار قرار میدهند که عجله کنم”.

شدت کار کارگران آمازون بجایی رسیده است که مارک پاکن یک سیاستمدار دمکرات در تویئت خود نوشت  که رانندگان آمازون در مواقعی مجبور به ادرار کردن در بطری میشوند. خبری که در خبرنگاری های مختلفی همچون بی بی سی منعکس شد. در همین رابطه  سایتThe  Intercept نوشت که هیئت ریئسه آمازون از این موضوع با خبر بوده است. اگرچه آمازون در ابتدا این ادعا را رد کرد، ولی سر انجام مجبور به اعتراف و عذر خواهی شد. 

تهدید، مرعوب کردن و جاسوسی کارگران  برای تشکیل اتحادیه و دیگر فعالیت های کارگری

عوامل کارفرما از یک طرف تبلیغات میکنند که آمازون یکی از بهترین کمپانی ها برای کارکردن است. از طرف دیگر و با طرفندهای مختلف به تهدید و ارعاب کارگران پرداخته تا  آنها را از  تشکیل اتحادیه منصرف نمایند. در حالیکه جف بزوز گستاخانه دروغ میگوید و ادعا میکند که این موضوع “درست نیست” که آمازون کارگران را بخاطر اقدام به تشکیل اتحادیه “مرعوب” کرده بود، شواهد و مدارک خلاف ادعای او را ثابت میکنند. آقای اپلبام، پرزیدنت اتحادیه RWDSU به اتفاق آقای فاستر، یکی از اعضای این اتحادیه در مصاحبه خود با تلویزیون Democracy Now توضیح میدهند که چگونه عوامل کارفرما به خانه های کارگران رفته، به تهدید و ارعاب کارگران پرداخته و آنها را تشویق به رای منفی در انتخابات پیش رو میکنند. در همین رابطه اتحادیه RWDSU در نظر دارد که آمازون را به دادگاه بکشاند. 

جاسوسی و زیر نظر گرفتن فعالیتهای کارگری از طرف آمازون فقط به مسئله تلاش کارگران برای تشکیل اتحادیه محدود نمیشود. بر طبق اطلاعات مندرج در  سایت The Intercept، آمازون در سال گذشته، در نظر داشت که دو نفر بعنوان “تحلیگر اطلاعاتی” که کارشان رد یابی “تهدید های سازمان یافته  کارگری”  در داخل و خارج محل کار بود استخدام نماید. وقتی این کار افشا شد، آمازون مخفیانه دونفر از ماموران سابق FBI و  چهار نفر دیگر را استخدام کرد. این سایت اضافه میکند که این تحلیگران اطلاعاتی قرار بود که اطلاعاتی در مورد سازماندهی کارگری، گروهای فعال، “رهبرانِ سیاسیِ دشمن” و سایر موضوعات حساس جمع آوری و تحت نظر قرار دهند. آمازون بعد از واکنش شدید گروهای کارگری و مردم این لیست را بر داشت  ولی بعدا در همان سال یکی از ماموران سابق FBI را  با همان عنوان و با همان نقش استخدام کرد. 

کاهش قدرت جمعی  کارگران بعنوان یک طبقه در مذاکره با کار فرمایان

ما بدو فاکتور “عوام فریبی” و “تهدید و ارعاب” اشاره کردیم. ولی به یک فاکتور تعیین کننده دیگری نیز در این رابطه باید اشاره کرد و آن کاهش قدرت جمعی کارگران بعنوان یک طبقه در مقابل کارفرمایان است. پنچاه سال پیش، یکنفر از هر سه کارگر عضو اتحادیه ها بودند. این کار به این معنای بود که کارگران متشکل در اتحادیه ها قدرت بالاتر سازماندهی و مذاکره برای دستمزدهای بهتر و امنیت شغلی و دیگر مزایای کارگری را داشتند. بهتر شدن وضعیت کارگران متشکل در اتحادیه ها ی کارگری، که تعداد زیادی از طبقه کارگر را میپوشاند، خود معیاری برای  بالا رفتن سطح انتظارات و استاندارد زندگی برای کارگران غیر متشکل در اتحادیه های کارگری میشد. این به معنای آن بود که انتظارت و استاندارد زندگی برای کل طبقه کارگر بعنوان فروشندگان نیروی کار بالا می رفت.

اکنون، با کاهش اعضای اتحادیه های کارگری، قدرت مانور  این تشکلات نیز هر روز کمتر میشود. اکنون از هر ده نفر کارگر یکنفر عضو اتحادیه میباشند. کاهش قدرت اتحادیه در سر میز مذاکره بنوبه خود باعث عدم اشتیاق به رو آوری کارگران به اتحادیه های کارگری نیز میشود. و این روندی است که در آمازون و جاهای دیگر مشاهده میشود. اینکه از حدود ۶۰۰۰ کارگر فقط ۲۵۳۶ در رای گیری شرکت میکنند و از این تعداد  ۱۷۹۸ نفر رای منفی میدهند بخشا متاثر از بی اعتمادی کارگران به اتحادیه های کارگری در یک مقایس وسیع نیز میباشد. بنظر میرسد که روی آوری کارگران به سازماندهی تشکلاتی غیر از اتحادیه های کارگری، جهت تقابل مستقیم تر و با پتانسیل رادیکالتردر مقابله با کارفرمایان، دارد به یک روند رو به رشدی در جنبش کارگری آمریکا تبدیل میشود. منجمله جسی کِیس، دبیر خزانه داری یکی از اتحادیه های کارگری در آیوا به روزنامه  نیویورک تایمز میگوید:” ما بفکر ساختن نوعی از جنبش کارگری هستیم که برای ارتقای استاندار زندگی کارگران اتکای آن به پروسه رای گیری نیست.” منظور این کارگر راه هایی غیر رسمی نظیر تظاهرات و دیگر راهایی است که بتوان بر کمپانی هایی مثل آمازون فشار آورد که بخواسته های کارگران رسیدگی کنند.

در خاتمه

مبارزه فعالین کارگری در آمازون برای تشکیل اتحادیه در بسمر آلاباما همچنان ادامه دارد. صرفنظر از شکست و یا پیروزی کارگران در این امر، همه شواهد نشان میدهد که ماه ها و سالهای آینده سالهای بسیار مهم و سرنوشت سازی برای جنبش کارگری در آمریکا خواهند بود. اینکه رهبران رادیکال و سوسیالیست کارگری در جامعه آمریکا چقدر توان سازماندهی توده های کارگر، سازماندهی که بتواند بیشترین پتانسیل کارگران را برای احقاق حقوق خود بسیج کند، را دارند امری است که آینده جواب خواهد داد.

چهاردم آوریل ۲۰۲۱


منابع

https://www.bbc.com/news/business-56695667

https://theintercept.com/2021/02/11/amazon-jobs-security-fbi/

https://www.bbc.com/news/world-us-canada-56628745

https://labornotes.org/2021/02/surveillance-stress-and-no-bathrooms-life-amazon-driver

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)