شرکت کردن و یا نکردن در انتخابات همیشه حواشی و سر وصداهای زیادی در ایران و داخل اپوزوسیون داشته و خواهد داشت همیشه جنگ بین تحریمی ها و رای دهنده ها بالا بوده و هست و یکی از سنگرهای مبارزه با جمهوری اسلامی از طرف اپوزوسیون القا شده است

اینکه انتخابات سالم و آزاد است یا نه به هیچ وجه بحث من نیست و چیزی ار اصل قضیه کم نمی کند

برای من جالب تر از همه برخورد اپوزوسیون و مردم به این مساله است اکثریت اپوزوسیون انتخابات را تحریم کرده و می کنند و این را یکی از راه های مبارزه جدی با نظام قلمداد می کنند و تمام توان خود را بر فراخوان ها و ترغیب مردم به تحریم کردن گذاشته اند بدون اینکه دورنمای روشنی از این مساله داشته باشند و اینطور القا می کنند که انگار با تحریم انتخابات نظام سقوط خواهد کرد که کاملا ابلهانه و خنده دار است

به همان اندازه که انتخابات مضجک بوده این تحریم کردن ها هم مضحک بوده و هیچ نتیجه ای تا کنون در بر نداشته به جز تبلیغات و امارهای من در آوردی خودشان و کف زدنهای ده نفری خودشان برای خودشان

انتخابات ریاست جمهوری امسال نیزحواشی زیادی داشت که بزرگترین ان هم که ربطی به این آقایان نداشت حضور دوباره اصلاح طلببان در انتخابات و مسایل مربوط به انتخابات دور گذشته بود و دلیل شرکت نکردنه خیلی ها دلسردی بود که بعد از انتخابات گذشته در جامعه به وجود امد نه نفوذ اپوزوسیون و فراخوان های آبکی شان

در این انتخابات نیز بحث تحریم دوباره جدی شد و اکثریت اپوزوسیون انتخابات را تحریم کردند و بعد از رای آوردن روحانی و شرکت گسترده مردم در این انتخابات بار دیگر مردم را نفهم و ساده لوح خطاب کردند به گونه ای که انگار مردم ایران شعور ندارند و عقب افتادگان ذهنی بیش نیستند و فقط این آقایان فهم و درک و شعور دارند و همیشه با نسخه پیچیدنم برای مردم بر این حماقت خود افزوده اند که این بالاتر دانستن خود از مردم همیشه یکی از دلایل پشت کردن مردم به انها بوده و هست اکثریت اپوزوسیون با افتخار و امارهای من در آوردی در صدد ابقا این نظریه شان هستند که تحریمی گسترده صورت گرفته است چون نمی توانند قبول کنند که مردم به درخواست ها و فراخوان هایشان توجهی ندارندهمان گونه که نظام همیشه می گوید حداکثر مردم شرکت کردند اینها هم می گویند تحریمی گسترده اتفاق افتاده اما نه می توانند ثابت کنند نه دلیلی برای ان دارند و تنها دلیلشان این است که چون فراخوان داده اند و اینها نفوذ گسترده ای دارند در نتیجه تحریمی صورت گرفته و حرف حرف آنهاست

اما نکته جالب این است که تنها چیزی که اپوزوسیون روی ان خیلی مانور می دهد این است که امار واجدین شرایط ۵۵میلیون است و ۳۶ میلیون در انتخابات شرکت کرده و معنی ان این است که ۱۹ میلیون انتخابات را تحریم کردند یعنی چیزی حدود ۳۰% تحریم کردند و ۷۰%شرکت کردند و مردم به فراخوان ما جواب مثبت دادند و تحریم بزرگ اتفاق افتاد خود مضحک بودن این تحلیل کاملا آشکار است :

۱ : به خوبی آمار نشان میدهد که اکثرت در انتخابات شرکت کرده اند چیزی حدود ۷۰% و مشاهدات و آمارها و خبرگزاری ها هم این را تائید می کند

۲ : در دمکرات ترین کشورهای دنیا هم ۵۰ % مردم در هیچ اننتخاباتی شرکت نمی کنند آن وقت چرا ملاک شما آقایان برای شرکت در انتخابات در ایران باید ۱۰۰% باشد؟

۳ : شرکت نکردن ۳۰%مردم در انتخابات دلیل تحریم کردن نیست و هیچ نشان و دلیلی بر اینکه به فراخوان های شما تحریم کرده باشند ندارد

۴ : با پیروزی روحانی موج شادی و خوشحالی بزرگی جامعه را در بر گرفته و شب اعلام نتایج میلیونها نفر در سراسر ایران در خیابانها به شادی و رقص و پایکوبی پرداختند و نشانی از تحریم و دلسردی در مردم دیده نشد

۵ : در همین فضای مجازی شبکه های اجتماعی و … نیز به خوبی می توان این مساله را فهمید

مساله مهم اینجاست اپوزوسیون ایران هیچگاه به صورت واقعی و عاقلانه و از دریچه دید مردم ایران که در سخت ترین شرایط و دوره ممکن هستند به مسایل نگاه نکرده و نمی کند و نمی تواند مردمی را که به نان شبشان محتاج هستند مردمی که بزرگترین دغده شان سیر کردن شکم خود و خانوادشان است را درک و به دور از ارمان خواهی و افاضات بی جا با مسایل روبرو شوند وفقط با تلاوت و روخوانی جزوه های پوسیده شان حکم صادر می کنند

اما سوال اینجاست پس از ۳۳ سال از سرکار امدن جمهوری اسلامی چرا اپوزسیون هیچ پایگاه اجتماعی طبقاتی در میان مردم ندارد و همیشه فراخوانها و برنامه ها و تاکتیک هایشان با شکست و بی توجهی مردم مواجه می شود؟ و تا کنون هیچ نشانی از اینکه اپوزوسیون بتواند در موازنه قدرت شرکت داشته باشد رویت نشده است و همیشه حاشیه ای کمرنگ در اتفاقات و رویدادهای ایران بوده و هستند ؟

اصلاح طلبان حکومتی با تمام سابقه ای که دارند با کارنامه شان و شکست های بزرگی که در سالهای اخیر خورده اند و انتخابات گذشته اما باز پایگاه عظیمی در جامعه برخوردارند وحمایت میلیونی و قدرت در بسیج میلیونها نفر و حتی تظاهرات میلیونی نشان دادن قدرت خود در ابعاد بزرگ در خیابانها هنوز مردم در تجمع هایشان یکی ازاصلی ترین شعارهایشان آزادی موسوی و کروبی است !

 این انتخابات به خوبی نشان داد که مردم هنوز به انها امید دارند حتی کسی مثل هاشمی به ناجی ملت تبدیل می شود ولی هیچگاه اپوزسوین ایران نتوانسته یک درصد همین اصلاح طلبان نفوذی در میان مردم داشته باشند اما دلیل آن چیست و چرا اینگونه است؟اصلاح طلبان برای مردم ایران بسیار زمینی تر و واقعی تر جلوه می کنند تا اپوزوسیون مریخی که در فضا سیر می کنند و تنها در صدد گرفتن قدرت و نشاندن حرف و عقیده خود به کرسی هستند اپوزوسیونی که قسمت بزرگی از ان در قبل از انقلاب ۵۷ منجمد شده و قسمتی در انقلاب !

اکثریت مردم به خوبی می دانند که اصلاح طلبان معجزه نخواهند کرد و قرار نیست ایران را به گلستان تبدیل کنند و حتی خود اصلاح طلبان این ادعا را ندارند و نمی گویند اما مردم به انها اقبال گسترده ای نشان داده اند و به خوبی می دانند تنها روزنه امیدشان هستند

برخورد مضحک و برنامه های آبکی اپوزوسیون هیچ جذابیت و کششی برای مردم تا کنون ایجاد نکرده است و نمی کند اپوزوسیون ایران بارها نشان داده که اپوزوسیونی شکست خورده و پوشالی بیش نیست و اکثرا احزابی فامیلی و محفل هایی سکت و بی ربط به مردم بیش نیستند اپوزوسیونی که بزرگترین افتخارش تظاهراتی ۱۰نفره در کشوری آزاد اروپایی با حمایت پلیس آن کشورها مقابل سفارت جمهوری اسلامی است و با بی شرمی تمام مردم ایران را نادان ابله و ساده لوح خطاب می کنند و خود را عقل کل ؟!

اپوزوسیونی که شما باشید درود بر اصلاحات زنده باد روحانی!

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com