جورچین هشتم شامل سه مقاله از آصف بیات است که در دهه‌ی شصت در نشریات مختلف خارج از کشور و فاصله‌ی چند سال منتشر شده‌اند اما خواندن آنها با ترتیبی جدید و در کنار هم تصویر قابل اعتنایی از وضعیت طبقه‌ی کارگر و سنت‌های مبارزاتی آن در دو دهه‌ی آخر حکومت پهلوی و سال‌های ابتدایی بعد از سرنگونی سلطنت به دست می‌دهد.

آصف بیات در این سه مقاله که به ترتیب عبارتند از «کنترل سیاسی و سازماندهی کارگری در ایران (۵۵ – ۱۳۴۵)»، «فرهنگ و روند پرولتر شدن کارگران کارخانجات تهران» و «تجربه‌ی شوراهای کارگری در انقلاب ایران» روند مبارزات طبقه‌ی کارگر زیر سایه‌ی استبداد پهلوی را تا افق‌های گشوده‌ی انقلاب ۵۷ و کشمکش سال‌های ابتداییِ بعد از آن پی می‌گیرد، مستند می‌کند و آن را دستمایه‌ی تحلیل قرار می‌دهد.

شکلی از رویکرد ایجابی و راهبردی به پژوهش اجتماعی که غیبت آن در سال‌های اخیر به شدت محسوس است.

انتشار دوباره‌ی این سه متن مجزا از نشریاتی که برای اولین‌بار در آنها منتشر شده‌اند و در کنار هم، چنان‌که در مقدمه‌ی جورچین هشتم توضیح داده‌ییم، برای ما حکم احیای سیاسی این متن‌ها را دارد، متن‌هایی که باید آنها را از نو و این‌بار به قصد دیگری خواند.

در قامت «پژوهشی ارزشمند که در کنار و امتداد هم تصویری روشن از مقطع مهمی از تاریخ طبقه‌ی کارگر در ایران به دست می‌دهد و بر بنیاد آن می‌توان به مصاف شبه‌نظریاتی رفت که با رجوع به همان تاریخ و همان تجربیات، بدیل “اداره‌ی شورایی” را ناممکن، ناضرور و غیرمفید می‌دانند».

جورچین هشتم را بخوانید:

jurchin8.pdf

C:/Users/Owner/Downloads/Telegram%20Desktop/jurchin8.pdf

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)