به شرایطی که رفتار یا گفتار فردی (در مورد تمایلات جنسی حقیقی یا احساس شده) باعث ناراحتی یا آزرده خاطر شدن فرد دیگر شود، قلدری همجنسگرایانه گفته می‌شود. اغلب افراد به دلیل نوع پوشش، رفتار، شرایط جسمانی، یا به دلیل هم‌جنس‌گرا بودن دوستان یا اعضای خانواده مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد.
همانند هر نوع قلدری دیگری، قلدری همجنسگارایانه نیز می‌تواند از طریق فحاشی، شایعه پراکنی و قلدری اینترنتی، آزار جنسی، جنسیتی یا احساسی صورت بگیرد. در اغلب موارد فرد از دوران نوجوانی و در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و به مرور زمان این قبیل رفتارهای خصمانه به فضای مجازی نیز کشیده می‌شوند. بسیاری از نوجوانان به دلیل اتفاقاتی که در مدرسه و در محدوده منزل شخصی برایشان رخ می‌دهد، در ادامه زندگی و تحصیل به مشکل برخورده، در بسیاری موارد خانواده ها به اجبار، محل سکونت خود را تغییر می‌دهند.
این قبیل اتفاقات اعتماد به نفس و سلامت روانی نوجوان را به خطر می‌اندازد. حتی ممکن است نوجوان از رفتن به مدرسه سر باز زده و انگیزه خود را برای ادامه زندگی از دست بدهد. در قلدری هم‌جس‌گرایانه معمولا فرد تهدید می‌شود که تمایلات جنسی او برای خانواده و دوستانش بازگو خواهد شد (حتی اگر فرد واقعا تمایلات همجنسگرایانه نداشته باشد).
قلدری همجنسگرایانه تا چه اندازه رایج است؟
در بین انواع قلدری، قلدری همجنسگرایانه، بعد از نیم کالینگ (استفاده از برچسب‌های توهین آمیز) دومین جایگاه را دارد. طبق تحقیقات به عمل آمده، بیش از ۹۶% همجنسگرایان، به خاطر تمایلات جنسی مورد تمسخر و برچسب زنی واقع می‌شوند. ۵۴% از کوییرها عقیده دارند در مدرسه هیچ فرد بالغ قابل اعتمادی برای صحبت کردن در مورد تمایلات جنسی خود را ندارند. ۶% از این افراد در دوران تحصیل خود، به مرگ تهدید شده‌اند.
یکی از حمایت‌کنندگان جامعه خیریه SexYOUality عقیده دارد قربانیان قلدری همجنسگرایانه، لزوما هم‌جنس گرا نیستند و ممکن است این قبیل رفتارهای خصمانه برای همه رخ دهد.
طبق تحقیقاتی که توسط اتحادیه مدرسان انگلستان صورت گرفته، رایج‌ترین نوع آزار و اذیت در مدارس مربوط به آزار جنسی زبانی و استفاده از برچسب‌های زشت و وقیح است. در این بین عبارات مرتبط با هم‌جنس‌گرایی بیشترین آسیب را به دانش‌آموزان وارد می‌کند. ۶۵% از همجنسگرایان قربانی قلدری همجنسگارایانه در مدرسه قرار می‌گیرند. از این بین ۵۸% هرگز اتفاقات افتاده را به مسئولان مدرسه گزارش نمی‌دهند و (احتمالا به همین علت) نیمی از آنها ترک تحصیل می‌کنند.
نکاتی برای مقابله با قلدری همجنسگرایانه:
اگر فرد یا گروهی شما را مورد آزار و اذیت قرار داد، باید سریعا به والدین و مسئولان مدرسه اطلاع دهید. در صورتی که با مطرح کردن این مسائل با معلم یا والدین خود مشکل دارید، بهتر است از یک فرد بالغ قابل اعتماد دیگری کمک بگیرید.
بهترین واکنش در برابر چنین رفتارهایی، اجتناب از هرگونه واکنشی است. معمولا رفتارهای آزاردهنده در صورت عدم دریافت واکنش مورد نظر، پس از مدتی دیگر متوقف می‌شوند (قلدر به دنبال قربانی جدید خواهد رفت تا بتواند نیازهای روحی خود را از انجام چنین رفتاری ارضا کند) . از همه مهم‌تر اینکه، اگر فکر می‌کنید جان شما از سوی فرد متخاصم تهدید می‌شود بهتر است همیشه جوانب احتیاط را رعایت کرده و به هیچ عنوان وارد دعوای لفظی یا فیزیکی نشوید.
در صورتی که رفتارهای خصمانه ادامه یافته و شدیدتر شد (تهدید به آسیب‌های فیزیکی)، حتما باید مراتب را به والدین و مسئولان مدرسه گزارش کنید.
اگر قلدری در فضای مجازی رخ می‌دهد باید از اتفاقاتی، کامنت‌ها، پیام‌ها، عکس‌های دریافتی یا هر چیز دیگری سند تهیه کنید و آنها را به والدین خود نشان دهید.
در صورت تداوم قلدری و آزار و اذیتها، بهتر است فرد را بلاک کرده و در پلتفرم مربوطه ریپورت کنید.
وظیفه والدین چیست؟
والدین در مقابله با قلدری همجنسگرایانه نقشی اساسی دارند:
• با فرزندان خود صحبت کنید، از آنها در مورد اوضاع مدرسه بپرسید. از شرایط آنها در انجمن‌های دانش‌آموزی آنلاین یا هر فعالیت آنلاین دیگری که با همکلاسی‌های خود دارند سوال کنید. ببینید آیا مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند یا نه. برخی اوقات کودکان به دلیل احساس خجالت، ترس از آشکار شدن تمایلات جنسی یا ترس از اینکه فکر کنید صحبتهایی که در موردشان گفته می‌شود حقیقت دارد، هیچ اتفاقی را به شما گزارش نخواهند کرد.
• به خاطر داشته باشید که این قبیل رفتارها بر روی فرزندتان تاثیرات منفی خواهد داشت (حتی اگر برچسب‌ها واقعیت نداشته باشند). پس بنابراین در قدم اول باید به فکر محافظت از فرزند خود باشید.
• از فرزند خود حمایت کنید. زمانی که نوجوان قصد دارد در مورد آزار و اذیت‌هایی که در موردش صورت گرفته صحبت کند، باید مطمئن باشد که گوش شنوای قابل اعتمادی دارد. اجازه دهید کودک خودش در مورد نحوه برخورد با این موضوع تصمیم بگیرد. بدون هماهنگی و اجازه او، به مسئولان مدرسه چیزی نگویید.
• در مورد تنظیمات حریم خصوصی شبکه‌های اجتماعی با او بیشتر صحبت کنید. اگر لازم است، ساعاتی در روز را به اعمال تنظیمات در حسابهای او اختصاص داده و اینکار را با هم انجام دهید. سعی کنید.
• اگر پلتفرم شبکه‌اجتماعی مورد نظر دارای سیستم ریپورت دهی است، حتما آن کاربر را ریپورت و بلاک کنید.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.