شبکۀ خروج از هسته‌ای

گزارش ۲۷ اکتبر ۲۰۲۰

 

فرانسه نیز به سهم خود باید به سلاح های اتمی پایان بدهد.

شبکۀ « خروج از هسته ای » برای لازم الاجا شدن پیمان منع جنگ افزار هسته ای[۱] تبریک گفت. پیمان منع جنگ افزار هسته ای روز ۷ ژوئیه ۲۰۱۷ در سازمان ملل متحد به تصویب رسید و از مرز ۵۰ کشور با رأی موافق برای لازم الاجرا شدن این پیمان عبور کرد. با ورود هندوراس در شنبۀ گذشته، روز ۲۲ ژانویه ۲۰۲۱ لازم الاجرا خواهد شد[۲].

این خبر تازۀ بسیار خوبی در راه خلع سلاح هسته ای در سطح جهانی است. از این پس،  به همان عنوان که جنگ افزار شیمیائی، باکتریولوژیک و جنگ افزار اتمی از دیدگاه قوانین بین المللی ممنوع اعلام شده، فشار مضاعفی روی دولت هائی  مانند فرانسه که دارای چنین جنگ افزارهائی هستند وارد می شود تا از این نوع جنگ افزارها صرفنظر کنند.

همان گونه که کارزار بین المللی برای نابودی جنگ افزارهای هسته ای[۳] اشاره کرده – و شبکۀ « خروج از هسته ای » عضو آن است – لازم الاجرا شدن منع جنگ افزار هسته ای صرفاً نمادینه نیست بلکه پی آمدهای سیاسی، دیپلماتیک، حقوقی، استراتژیک، اخلاقی و مالی نیز خواهد داشت. از هم اکنون مؤسسات مالی مهمی از سرمایه گذاری در بخش جنگ افزار هسته ای امتناع می کنند…

جنگ افزار هسته ای با توجه به قدرت مرگباری که برای زندگی میلیون ها انسان و به خطر انداختن زندگی بشریت دارد یک انحراف بنیادی ست. حتا وقتی که از این جنگ افزارها استفاده نمی شود، مخارج سنگینی را تحمیل می کند – بیش از ۵ میلیارد یورد در سال ۲۰۲۱ برای فرانسه! – و تهدید آلایندگی خطرناک، انفجار اتفاقی را نیز نمی توانیم ندیده بگیریم. مردم الجزایر و یا پولینزی حتا امروز هنوز از پی آمدهای آزمایش های هسته ای که فرانسه انجام داده رنج می برند.

اصل « بازدارندگی هسته ای » نیز یک بلوف ناپذیرفتنی چیز بیشتری نیست : پذیرفتن این امر که کشوری برای امنیت خودش به جنگ افزار هسته ای نیازمند است : به این معناست که کشورهای دیگر را به تجهیز خودشان به همین جنگ افزار تحریک کنند.

در ادامۀ اردوئی که ما در سال ۲۰۱۸ راه اندازی کردیم تا فرانسه نیز به سهم خود پیمان منع جنگ افزار هسته ای را تصویب کند، یادآوری می کنیم که بیش از هر وقت دیگری پایان بخشیدن به جنگ افزار هسته ای فوریت دارد. همان گونه که رویدادهای اخیر نشان داده است، تهدیداتی که مردم فرانسه باید با آن رویاروئی کنند تغییرات آب و هوائی، بهداشتی یا تروریسم است. برای مقابله با این تهدیدات، چنین تجهیزات مرگباری هیچ کاربرد مفیدی نداشته و فقط منابع مالی عمومی را جذب می کند در حالی که بخش های بهداشتی، آموزشی، انتقال [ساختاری] انرژی به این منابع مالی نیاز فوری دارند.

از هسته ای نظامی و غیر نظامی خارج شویم !

لینگ متن اصلی :

https://www.sortirdunucleaire.org/Entree-en-vigueur-du-Traite-sur-l-interdiction

ترجمۀ حمید محوی

گاهنامۀ هنر و مبارزه/پاریس/ ۸ ژانویه ۲۰۲۱

پی نوشت مترجم :

در حالی که ۹ کشور هسته ای از تصویب پیمان منع جنگ افزار هسته ای امتناع کرده اند، و برای مثال وقتی می بینیم که فرانسه نخستین سری زیردریائی های سوفرن Suffren  که از سخت هسته ای بهره می برد را در بهبهۀ پاندمی کووید ۱۹ برای تمرین و آزمایش راهی آبهای مانش کرده است، در این صورت پیمان منع… یک اتوپی بی سرنوشت چیز بیشتری بنظر نمی رسد. با وجود این می توانیم امیدوار باشیم که در جهانِ امروز جریان هائی وجود دارند که هنوز برای آیندۀ بشریت ابراز نگرانی می کنند.

 

[۱] Traité sur l’interdiction des armes nucléaires (TIAN)

The Treaty on the Prohibition of Nuclear Weapons (TPNW)

[۲]  مترجم : ویکیپدیا : ۹ قدرت هسته‌ای جهان، شامل آمریکا، روسیه، بریتانیا، چین، فرانسه، هند، پاکستان، کره شمالی و اسرائیل، شرکت این رأی‌گیری را تحریم کرده بودند

[۳] International Campaign to Abolish Nuclear Weapons‎

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)