درباره مقاله و نویسنده آن:
جرج مونبیو، نویسنده، روزنامه نگار وفعال در زمینه محیط زیست میباشد. وی به عنوان ستون نویس با روزنامه گاردین همکاری می نماید و درزمینه مسائل زیست محیطی، شرایط اقلیم وشرائط سیاسی- اقتصادی امروزدنیا چهره‌ای شناخته شده است ودارای تالیفاتی نیزمی‌باشد.
در مقاله‌ای که در ذیل ترجمه آن ارائه گردیده وی نظراتش را در مورد بحران اقتصادی–سیاسی که امروزه گریبان‌گیردنیا به ویژه ایالات متحده و بریتانیا گردیده مطرح می‌سازد وبا نگاهی منتقدانه، خاصه خرجی‌های دولت انگلستان را در زمینه خرید تجهیزات نظامی پیشرفته برای خود در زمانی که در قبال بحران فراگیر پاندمیک کرونا بی تفاوتی نسبی در مقایسه بودجه خرید های نظامی برخورد نموده است، می نماید.
وی هم چنین علیرغم حکم دادگاه‌های بریتانیا مبنی بر ممنوعیت فروش سلاح به برخی کشورها توسط دولت بریتانیا، اقدام به فروش تجهیرات دظامی به این کشورها که دخالت نظامی آنها در یمن منجر به بروز قحطی، مرگ ومیر کودکان وهمچنین تخریب عامدانه مدارس، بیمارستان‌ها و کارحانجات تولید مواد غذایی نموده، می‌نماید.
این مقاله در نشریه گاردین به تاریخ ۸ آوریل ۲۰۲۰ انتشار یافته است.
مفهوم دفاع ملی در دوران اپیدمی جهانی کرونا چیست؟ الان وقت خرید هواپیمای جنگنده نمی‌باشد. انگلستان هشدارهای اولیه در مورد ویروس کورونا را رد کرد و بابستن چشم خود برروی تهدید واقعی این بیماری لاعلاج و فراگیر، میلیاردها پاوند در صنعت اسلحه سازی هزینه می‌کند.
جرج مونبیو
گاردین مورخ ۸ آوریل ۲۰۲۰
ترجمه: محمود حایری
ما از خودمان در برابر تهدیدهای غیر واقعی دفاع می کنیم. برای چندین دهه، دولت های بریتانیا، پس از آخرین جنگ، درحال جنگ با یک تصورغیر طبیعی ازجنگ، صدها میلیارد (پاوند) در مقابل خطرات خیالی و موهومی هزینه کرده اند. در طول چند هفته گذشته، در همان زمانی که ما به شکل هراس آوری همه گیری ویروس جدیدی آگاه شدیم، آنها خطرات واقعی و فوری را نادیده گرفتند.
یک ماه پیش، در همان زمانی که ویروس کرونا سراسر انگلستان را در می نوردید ، دولت با افتخار اعلام کرد که هزینه های نظامی باافزایش۲ میلیارد پاوند به ۴۱.۵ میلیارد پاوند رسیده است. وی مدعی شد که نیروی نظامی ما «نوک پیکان برای احیای بریتانیای گلوبال می باشد».(۱)
عمده این پول صرف خرید تجهیزات و زیرساخت ها خواهد شد. بریتانیا در حال خرید ۱۳۸فروند هواپیمای جدید F-35 میباشد که براساس گفته لاکهید، (شرکت) سازنده، این جنگنده «مافوق صوت ، چند منظوره»، « نشان دهنده پیشرفت و جهش چشمگیری در قابلیت تسلط هوایی » میباشد که ” قابلیت و انعطاف پذیری برای پیروزی های پی در پی را دارا است». اما پیروزی در برابر چی؟ آیا می‌تواند ویروس کرونارا بمباران کند؟ آیا «سیستم پیشرفته رادار گریز، آویونیک یکپارچه، سنسور فیوژن(۲) و پشتیبانی تدارکات فوق العاده» قادر به شکست معضل تغیرات آب وهوایی میباشد؟ این ایده همان اندازه در حل مسایل پیچیده و ضروری جهان کاربرد دارد که استفاده از یک چکش بادی برای تعمیرو تنظیم یک ساعت مچی.
محتمل ترین نقشی را که برای چنین تسلیحاتی می توان قائل شد، جنگ های انتخابی در کشورهای دور دست میباشد. حتی در این صورت هم، F-35 ممکن است قبل از آن که مورد استفاده قرار گیرد از رده خارج شده باشد.امروزه در چنین درگیری‌هایی سلاح های تعیین کننده، احتمالا پهپادها هستند نه هواپیماهای جت. ممکن است این جنگنده “قابلیت های متعدد” داشته باشد، اما همه این امکانات مثل این است که بریتانیا با یک چاقوی سوئیس آرمی در مقابل سلاح گرم قرار گیرد.
ماه گذشته بن والاس ، وزیر دفاع بریتانیا ، در یک سخنرانی، حقوق بین الملل را به عنوان « معضل و تنگنایی از مجوزها و اختیاراتی که پاسخگویی به آن برای ما دشوار است» توصیف کرد وادعا کرد که مداخله انگلستان در سایر کشورها، مثل نقش فرمانداران مستعمراتی درقرن ۱۹ ، (در حکم یک) « نیروی نجات بخش» است. ما ظاهرا “یک وظیفه اخلاقی” داریم که تعارض و بی ثباتی در خارج از کشور را مورد توجه قرار دهیم.
درحقیقت مداخله بریتانیا در سایر کشورها در ۱۷ سال گذشته یکی از دلایل عمده ی درگیری و بی ثباتی بوده است. مداخله این کشور درجنگ عراق به فروپاشی، ادامه جنگ و رشد گروه های تروریستی کمک کرده است. نقش ما در حال حاضر تأمین تجهیزات (نظامی) و آموزش پرسنل عربستان سعودی است که درحال استقرارنظامی دریمن میباشد. یمن اینک دچار بحران انسانی است: قحطی ناشی از محاصره عربستان ، شیوع وبا، دیفتری و سایر بیماری های عفونی. عربستان سعودی از تسلیحات انگلیسی در بمباران مدارس، بازارها و بیمارستان‌ها استفاده کرده است. نظام بهداشتی یمن در حال فروپاشی است، درست در همان زمانی که شیوع ویروس کرونا قریب الوقوع است.
به واسطه این جنایات، سال گذشته دادگاه تجدید نظر انگلستان، صدور اسلحه به عربستان سعودی را غیر قانونی اعلام کرد. دادگاه به دولت بریتانیا دستور داد تا صدورمجوزهای جدید را متوقف کرده و تصمیمات گذشته‌اش را مورد بازنگری و تجدید نظر قرار دهد. هیچ گونه تجدید نظری صورت نپذیرفت. زمانی که صدور مجوز‌های جدید به دولت برای فروش اسلحه افشا شد، دولت بریتانیا مدعی شد که این کار «غیرتعمدی» صورت گرفته بوده است. بسیاری از بمب‌ها و راکت‌های بریتانیایی، که توسط جت های بریتانیایی شلیک می شوند، عمداغیرنظامیان را هدف قرار می‌دهند، و به افزایش فلاکت و بدبختی آسیب پذیرترین مردم دنیا دامن می‌زنند. اما این تجارت مرگ آور از آغاز جنگ یمن تاکنون ۵ میلیارد پاوند به شرکت‌های انگلیسی منفعت رسانده است و طبیعی است با وجود سرپیچی از قوانین بریتانیا و حقوق بین الملل، کماکان مورد حمایت دولت خواهد بود. این دفاع نیست. این قتل عام و کشتار دسته جمعی و به درازا کشاندن جنگ است.
۱ میلیارد پاوند از مالیات مردم به سایر کشورها برای خرید تسلیحات انگلیسی کمک می‌شود
بخش عمده ای از قابلیت‌های «دفاعی» بریتانیا، جنبه دفاعی ندارند. هیچ دلیل استراتژیک وجود ندارد که ۲ ٪ تولید ناخالص داخلی ما، درنیروهای نظامی هزینه شود. این نسبت در کشورهای دیگر با همین سطح امنیت به مراتب کم تر است. درگیری های پراکنده و جنگ سرد ناتو با روسیه, که بد گمانی و سوء ظن طرفین به آن دامن میزند, ازطریق دیپلماتیک بهتر حل و فصل می‌گردد. اما افرادی مانند والاس به جای توافق بالقوه — و ضروری — برای مقابله با تهدیدات مشترک فقط صحبت از «دشمنان» میکنند.
۴۱.۵ میلیارد پوندی که دولت بریتانیا صرف هزینه های نظامی نموده است بیش از دو برابر پولی است که این کشور در محافظت از شرائط اقلیم فروپاشی زیست بوم محیطی صرف نموده است–که نه تنها تهدیدات بالقوه به شمار نمی‌‌آیند بلکه درحال حاضر در وضعیت اضطراری می‌باشند. و تا آن جا که می‌دانیم این رقم صدها برابر هزینه ایست که دولت در مقابله با پاندمیک کرونا صرف کرده است. اکنون ما می‌دانیم که هردو دولت انگلستان و ایالات متحده در هشدار به موقع در مورد ابعاد احتمالی واثرات همه گیری ویروس کرونا کوتاهی کرده ودرمورد پرداختن به مسئله دفاع ملی واقعی اهمال کردند: (یعنی) افزایش ظرفیت سیستم بهداشت و درمان, تخت های (بیمارستانی) , آموزش, ونتیلاتور و تجهیزات حفاظتی. حتی پس از گسترش بیماری، آنها خطرات احتمالی آن را کم اهمیت جلوه دادند. آنها درحالی که نسبت به تهدیدهای واقعی بی توجه هستند، با علاقه زیاد و به صورت افراطی، درگیر تهدیدات خیالی می‌شوند.
مفهوم امنیت بایستی مجددا مورد ارزیابی قرار گیرد . اعزام متحصصان چینی به انگلستان برای کمک به درمان کرونا باعث می شود تا تلاش های والاس در به تصویر کشیدن آن کشور به عنوان “دشمن”، مفهوم خودرا از دست بدهد. آری، دقیقا مثل روسیه و ایران، این دولت هم برای (گسترش) حوزه های نفوذ و منابع با دولت های غربی دررقابت است. اما در مقابله با تهدیدات واقعی به بشریت و حیات روی کره زمین، باید چیزی ورای آن وجود داشته باشد که ما را به هم نزدیک کند نه این که بین ما تفرقه بیندازد.
اگر فرصتی تاکنون برای برقراری صلح پیش آمده باشد، این لحظه است. هیچگاه شرایطی مانند این زمان برای کشورهایی چون بریتانیا و ایالات متحده در پایبندی وتحقق تعهدات خلع سلاح تحت پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای و همکاری با روسیه و چین برای استفاده بهتر ازمیلیاردها دلار خود وجود نداشته است. اگر تا به حال زمانی برای ارزیابی مجدد تهدیدات واقعی درمورد امنیت ما و تفکیک آنها از اهداف حفظ منافعمان در صنایع تسلیحاتی وجود داشته باشد، همین لحظه است.
با این حال ، هنوز تلاش اصلی دولت‌های ما این است که قدرت خود را به هزینه کشورهای دیگر افزایش دهند. با اهمال و قصور در معرفی تهدیدات واقعی و مشترک همه، ما خود دشمنان خودمان هستیم.
لینک دسترسی به اصلی مقاله
https://www.theguardian.com/commentisfree/2020/apr/08/national-defence-corona-pandemic-fighter-jets
پی نوشت‌ها
۱ – The tip of the spear
«نوک پیکان» در مورد نیروی ضربتی که صفوف اول دشمن را درهم می شکند استفاده می‌شود
Global Britain
منظورانگلستان مستقل از اتحادیه اروپا است
۲ – Sensor fusion
سنسورهای یکپارچه به تلفیق داده‌های حس شده از چندین سنسور مختلف گفته می‌شودکه به منظور کاهش عدم قطعیت استفاده از سنسورهای های تکی انجام می‌شود و موجب دستیابی به نتایج دقیق تر، کامل تر و قابل اعتماد تر می‌گردد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.