نقش سپاه در سرکوب اعتراضات دی ۱۳۹۶ و اعتراضات سال ۱۳۹۷
قیام‌ها و اعتراضات مردم ایران را می‌شود به دو بخش قبل و بعد از قیام دی ۱۳۹۶ دسته‌بندی کرد. از قیام ۱۳۹۶ اعتراضات مردم ایران تمامیت حکومت را نشانه گرفت و نقش سپاه در سرکوب این قیام‌ها نیز بیشتر شد.
قسمت پنجم:
در مطلب پیشین نقش سپاه در سرکوب اعتراضات مردم ایران تا قبل از سال ۱۳۹۶ مورد بررسی قرار گرفت. در این مطلب نقش سپاه در سرکوب اعتراضات مردم ایران در اعتراضات سالهای ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ مورد بررسی قرار می‌گیرد.
نقش سپاه در سرکوب اعتراضات دی ۱۳۹۶
قیام دی ۱۳۹۶ که از مشهد و در اعتراض به گرانی و تورم افسار گسیخته آغاز شد، حد فاصلی بین تمامی اعتراضات پیش و بعد از آن بود. اعتراضات دی ۱۳۹۶ و بعد از آن از این جنبه اهمیت بسزایی دارد که از بستر اعتراضات اجتماعی خارج و بلافاصله تبدیل به اعتراضاتی با ماهیت سیاسی شد.
شعار کلیدی اعتراضات دی ۱۳۹۶ و مرزبندی با کلیت نظام
نقطه بلوغ این ماهیت نیز شعاری بود که از سر در دانشگاه تهران در روزهای آغازین بعد از شروع اعتراضات برخاست و همه مردم ایران و هم نظام بر روی آن انگشت تاکید گذاشته و می‌گذارند؛ «اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا».
در پس این شعار بود که دانشگاه و در بعد وسیع‌تر، جامعه ایران نشان داد که عزم آن دارد به ترفند حیله‌گرانه‌ی چند‌دهه‌ای حکومت ولایت فقیه تحت عنوان اصلاح‌طلبی کذایی، پایان بخشد.
نظام نیز این پیام این شعار را به خوبی دریافت و پس از آن بود که بر نقش ویژه‌ی سپاه بر سرکوب مردم افزوده شد.
نظام به خوبی می‌دانست که فراتر از یک شعار، مردم ایران خواستار پایان‌دادن به حکومت ولایت فقیه هستند و بر پایه‌ی همین استدلال، سپاه نیز که در مطالب پیشین به تفصیل به عنوان نیروی اصلی نگاهدارنده‌ی حکومت ولایت فقیه معرفی شد، بیشتر و عریان‌تر رو در روی مردم ایران صف‌آرایی کرد.
اهمیت دیگر اعتراضات دی‌ماه ۱۳۹۶ این بود که این اعتراضات فراگیر بود و بنا بر گفته‌ی علی ربیعی، بیش از ۱۶۰ شهر در سراسر ایران را در برگرفت. این اولین بار بود که نظام با اعتراضاتی به این گستردگی در سراسر کشور مواجه می‌شد.
جانباختگان و دستگیرشدگان اعتراضات دی ۱۳۹۶
علی ربیعی مهره اطلاعاتی نظام و از فرماندهان سپاه در سالهای آغازین تاسیس و سخنگوی فعلی دولت روحانی، درباره‌ی گستردگی این اعتراضات گفت: «در اعتراضات دی‌ماه ۱۳۹۶ در مجموع نزدیک به ۸۰۰۰ نفر دستگیر و بیش از ۴۰ نفر جان باختند.»
کریمی قدوسی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس نظام البته تعداد جانباختگان به دست سپاه و نیروهای امنیتی را ۵۴ نفر اعلام کرد.
نقش سپاه در سرکوب اعتراضات دی ۱۳۹۶
در مورد نقش سپاه در سرکوب این اعتراضات همین بس که وب‌سایت «ذاکر نیوز» به نقل از محمدعلی جعفری فرمانده پیشین سپاه پاسداران نوشت: «اگر سازمان مجاهدین خلق ایران، دست نیروهای امنیتی و بسیجی را نبسته بودند… شیطنت‌ها بسیار زودتر در نطفه خفه می‌شد»
اعتراضات دی ۱۳۹۶ اگر چه تحت کشتار و سرکوب شدید سپاه و نیروی انتظامی تحت امرش، موقتا فروکش کرد اما سال ۱۳۹۷ نشان داد که این اعتراضات ادامه دارد همان طور که دشمنی نظام و سپاه، با مردم ایران ادامه دارد.
نقش سپاه در سرکوب اعتراضات سال ۱۳۹۷
شاید بتوان گفت که اعترضات سال ۱۳۹۷ از نظر کمیت در عداد اعتراضات دی ۱۳۹۶ نبود اما بعد از آن که کیفیتی در رویکرد مردم ایران در مواجهه و مبارزه با سپاه و حکومت عوض شده بود، این اعتراضات را از نظر کیمیت برابر با اعتراضات دی ۱۳۹۶ و شاید هم مهمتر از آن قرار می‌داد.
این مهم آنجا اهمیت بیشتری می‌یابد که نظام می‌خواست به افکار عمومی کشور این ذهنیت را القاء کند کند که اعتراضات دی ۱۳۹۶ با تمام گستردگی و اهمیتش، به نتیجه نرسید و به تغییر حکومت راه نبرد، پس اعتراضات پسین نیز، از این حیث نتیجه‌ای نخواهد داشت.
در پس این القاء ذهنیت اما، سرکوب روانی اعتراضات مردمی نهفته بود، اما اعتراضات سال ۱۳۹۷ بر این القاء، خط بطلان کشید و بر نگرانی‌های سپاه و اربابش ولایت فقیه افزود.
بر اساس آمار از دی‌ماه ۱۳۹۶ تا دی‌ماه ۱۳۹۷ بیش از ۹۵۹۶ حرکت اعتراضی در ایران انجام شده است.
۲ شعار کلیدی در اعتراضات سال ۱۳۹۷
گرچه سال ۱۳۹۷ شاهد اعتراضات عدیده‌ای بود اما اعتراضات اصلی سال ۱۳۹۷ در مرداد آن سال و از اصفهان شروع شد و به شهرهای دیگر کشور سرایت کرد.
از جمله نقاط فراز اعتراضات سال ۱۳۹۷ که سرفصل جدیدی در مخالفت با سپاه و کلیت نظام رقم زد، شعار محوری و کلیدی «وای به روزی که مسلح شویم» از سوی مردم در نماز جمعه شهر کازرون بود، این شعار بارها در تظاهرات این سال در اعتراضات دیگر مردم علیه نظام و سپاه تکرار شد.
این شعار یک پیام نهفته در دل خود دارد و آن اینکه اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم ایران در ۴ دهه گذشته، همواره با سرکوب و قهر نظامی از سوی نظام و به طور مشخص از سوی سپاه همراه بوده و در جایی که نظام و سپاه آن، حاضر به پاسخگویی در مقابل مردم ایران نیستند، تنها چاره‌ای که برای مردم می‌ماند «مسلح‌شدن» در برابر سپاه است.
شعار دیگر این اعتراضات که تقابل بین مردم ایران و نظام و سپاه حافظ آن را بروز می‌داد شعار «دشمن ما همین‌جاست، دروغ میگن آمریکاست» بود.
طی سالیان عمر نظام، سپاه و تئوری‌پردازان امنیتی آن، همواره تلاش داشته‌اند که با دشمن‌تراشی موهوم برای نظام، در درون نظام، اقدام به سرکوب اعتراضات و خواسته‌های اجتماعی مردم کنند.
اعتراضات سال ۱۳۹۷، به دنبال پایان شعبده اصلاح‌طلبی در درون نظام که اعتراضات سال ۱۳۹۶ صورت گرفت، همچنین از این حیث واجد اهمیت است که مردم ایران بر روی این ترفند نظام و سپاه خط بطلان کشیدند و نشان دادند که دشمن اصلی خود را، نظام ولایت فقیه و سپاه می‌دانند و شعار «وای به روزی که مسلح شویم» نیز سمت سوی مواجهه‌ی سالهای آتی مردم ایران با نظام و سپاه را نشان می‌دهد.
ادامه دارد…
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.