دست امیر حمزه ۸ ساله در پی حمله تمساح پوزه کوتاه (گاندو) از مچ قطع شد.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام به نقل از کمپین فعالین بلوچ، در ۲۱ مرداد ماه ۹۹، در پی حمله تمساح پوزه کوتاه (گاندو) به «امیر حمزه» فرزند چراغ اهل روستای هوت گت بالای شهرستان دشتیاری در نبود امکانات مناسب پزشکی و عدم همکاری مسئولین بیمارستان در انتقال او به شهرهای دیگر برای درمان، خانواده ناچار به انتقال او به پاکستان شده بودند که به دلیل عدم رسیدن به موقع دست او از مچ قطع شد.
امیر حمزه که به همراه خانواده به دلیل نبود آب لوله کشی در روستا به رودخانه نزدیک خانه خود رفته بود مورد حمله تمساح پوزه کوتاه قرار می گیرد و از ناحیه مچ دست به شدت آسیب می بیند.
خانواده امیرحمزه او را به بیمارستان امام علی چابهار منتقل می کنند که به دلیل نبود تجهیزات مناسب پزشکی و عدم همکاری مسئولین بیمارستان به انتقال کودک از طریق اورژانس هوایی به کرمان، خانواده ناچار به انتقال او به شهر کراچی پاکستان می شوند.
یک منبع مطلع در این مورد به گزارشگر کمپین فعالین بلوچ گفت: «پزشکان شهر کراچی پاکستان به دلیل عدم رسیدن به موقع امیرحمزه به بیمارستان و به دلیل سمی بودن ترشحات دهان تمساح برای جلوگیری از انتقال سموم سرطان زا به دیگر نقاط بدن، دست او را از مچ قطع کرده اند».
مردم منطقه شهرستان دشتیاری با انتقاد شدید از مسئولین زیربط خواستار رسیدگی به این موضوع شده و گفته اند: «ما تا کی باید صبر کنیم تا فرزندان ما یکی پس از دیگری طعمه تمساح پوزه کوتاه شوند».
لازم به ذکر است در ۲۸ تیرماه ۹۸ نیز «حوا رئیسی» اهل روستای مولاآباد کشاری از توابع شهرستان راسک به علت حمله تمساح پوزه کوتاه (گاندو) به وی، دست خود را از دست داده بود.
همچنین منابع محلی از شهرستان سرباز گزارش دادند که در پی بارندگی روزهای اخیر و طغیان رودخانه سرباز، یک تمساح پوزه کوتاه در این شهرستان مابین ایست و بازرسی پل سرباز تا مرکز شهرستان سرباز کلات مشاهده شده است.
اما سوال اینجاست که:
چطور مردم مناطق جنوبی کشور هنوز از مینیمم حق زندگی و داشتن آب برخوردار نیستند و در قرن بیست و یکم باید آب از رودخانه بیاورند؟
چطور است که ساخت و تجهیز یک بیـمارستان مجهز و پیشرفته در جمهوری اوگاندا با ۵.۱ میلیون دلار هزینه زیر ساخت و ۵.۸ میلیارد تومان هزینه تجهیزات آن توسط «جمهوری اسلامی»انجام میشود اما در شهرها و روستاهای ایران بیمارستان مناسب و تجهیزات و امکانات وجود ندارد و یک مورد اورژانس باید به مناطق بسیار دور برده شود و آنقدر تاخیر میشود تا کار به نقاط برگشت ناپذیر میرسد؟
چرا برای سرکوب تظاهرات مردم هلیکوپترها سریع بلند میشوند اما برای نجات جان یک کودک هلی کوپتر برای امداد رسانی وجود ندارد؟
چطور است که برای زائران اربعین، رییس کمیته بهداشت و درمان اربعین از استقرار ۱۱۰۰ دستگاه آمبولانس و چندین بالگرد برای ارائه خدمات درمانی و اورژانسی به زائران خبرمیدهد؟ (ایسنا۱۵مهر۹۸)
برای سرکوب و کشتار، صدها دستگاه آمبولانس و انواع خودروهای اورژانس سر ضرب و بدون فوت وقت حاضر میشود؟
چطور برای رساندن کمک به مردم بیروت ارگانهای حکومتی به موقع حاضر هستند اما مردم کشور خودمان در فقر و نداری بسر میبرند؟
حکومت ایران باید به این سوالات جواب بدهد و روزی که حساب تک به تک این جنایات را پس بدهد دور نیست. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.