این کتابچه دربرگیرنده ی تاملات و جستارهای روانکاوی/فلسفی نگارنده و بر اساس تاثرات حس/فکری ناشی از دوران کرونا است که در حال طی کردنش هستیم.


منظر محوری این متن چالشی کرونا را به سان یک «رخداد» در معانی فلسفی/روانکاوی آن نزد کسانی چون لکان،دلوز، بادیو و غیره می نگرد. بی انکه تفاوتهای مناظر این نظریه پردازان به مفهوم «رخداد» را نادیده بگیرد. اما توجه اش را بر روی «امر مشترک» در نگاه به رخداد می گذارد. اینکه رخداد اتفاقی است «تکینه» که ساختارها و دیسکورسهای حاکم را در عرصه ایی با مرز و فقدانهای خویش روبرو می کند و وادار می کند که دست به تاویل و تغییرات جدید بزنیم و یا ازین تغییرات ضروری بترسیم و محکوم به دور باطل نوین و فاجعه ی بعدی باشیم. بحث و چالش دوم و اساسی این مجموعه تاملات و جستارهای روانکاوی/فلسفی این است که چرا «نباید» بگذاریم وضعیت بحرانی کنونی به شرایط عادی سابق قبل از کرونا بازگردد، حتی اگر بزودی واکسنی نیز یافته بشود. زیرا آن وضعیت بظاهر عادی خالق بحران جهان کرونا و این همه قربانی انسانی و ضررات مالی و غیره بوده و هست و خواهد بود. بنابراین بایستی با درسهای دردناک و هولناک این بحران جهانی و انسانی به جلو رفت و نه به عقب بازگشت. جنبه ی سوم و چهارم این تاملات در واقع این است که از مسیر مواجهه شدن با امر هولناک و رخداد کرونا، متن و دیدار وارد مباحث و متون فراوان و بینامتنی دیگر، چون دیدار با مرگ و زندگی، هنر و روانکاوی، بحران و رنسانس و غیره می شود و اینگونه متنی تودرتو، بینامتنی و با ضرب اهنگی چالشی و چکشی و خندان بوجود می اید. متنی چالشی، تمنامند و تودرتو که در پی تولید ذایقه و منظر نوینی است که همان ذایقه و منظر نسل رنسانس تنانگی، عشق و خرد و رندی و قبول نیازمندی خویش به دیگری و غیر است. اینکه «تمنامندی فرد تمنامندی دیگری و غیر» است و خواننده را به سوی چشیدن این جهان و کامجویی و قدرت نو اغوا می کند و دری به رویش می گشاید. بی انکه دری نهایی باشد.

کتابچه را در این لینک بخوانید. 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)