عیدِ تعطیلِ پاک

یک شهر تعطیل و ولی

 تعطیلی ندارد

                     کار ما دو نفر

من و این پرنده خوشخوان

که بر تک بالادرختِ این پارک

                                  لانه دارد.

 

من می روم و هر صبح

آه می کشم

                   برای نبودِ بچه ها   

از زمین بازی

بچه هایی که هیچ کدام

                            بچه من نبودند.     

 

و او همزمان می خواند

برای جوجه هایش

              که هنوز در تخم اند   

نه، من و این پرنده تعطیل نداریم

حتی در این

                        عیدِ تعطیلِ پاک.   

 

او خواننده است و من شنونده

پرنده من آواز می خواند

          برای جوجه هایی که می داند

تا سر از تخم درآرند

پرواز و آشیانه اش را

                      ترک می کنند.     

 

و من همزمان

که تخمِ نیستی در تنم می بالد

             می روم و تا پاک نشده ام

از زمین بازی

آه می کشم برای بچه یا یکی

                              نوه ندیده.

 

/

نیلوفر شیدمهر

۱۴اپریل ۲۰۲۰

کانال شعر در یوتیوپ (Please subscribe):

https://www.youtube.com/channel/UCXxprnzt0dehvDSXjwnBLGQ?view_as=subscriber

تارنما:

https://nilofarshidmehr.com/

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)