ظهور یک ویروس ناشناخته در قرن ۲۱ امر غریبی نیست، اما این همه بی‌کفایتی در کنترل شیوع آن موضوعی یک‌سره سیاسی است. اپیدمی شدن کرونا در سرمایه‌داری اسلامی ایران هم انعکاس دقیقی از شاکله‌های همین نظام است: سود و مذهب.
نهاد مقدس «بازار» (علیه السلام) و «سود»ش برای طبقۀ حاکم است که نتیجه‌اش می‌شود: ◾️ پروازهای بلاانقطاع هواپیمایی ماهان به چین به‌خاطر یک مُشت دلار ◾️ کمیابی و جهش ناگهانی قیمت ماسک و الکل ◾️ انحصار کیت‌های تشخیص در دست مسئولان، در عینِ محرومیت کادر درمانی و مردم عادی از ابتدایی‌ترین تجهیزات ایمنی و آزمایشهای تشخیصی ◾️ طفره‌روی مکرر از اجرای سیاست قرنطینه به‌خاطر هزینه‌های اقتصادی ◾️ و تعلل در تعطیلی ادارات و مراکز آموزشی از ترس رکود اقتصادی و…
اوضاع زمانی وخیم‌تر می‌شود که این ولع سود، با چاشنی حماقت مذهبی هم درمی‌آمیزد: ◾️ بازگذاشتن عامدانۀ مراکز زیارتی و تبدیلشان به کانون گسترش آلودگی ◾️ راه انداختن عَلَم و کُتل و زنجیرزنی و خرافات طب سنتی و توکل به خدا و امامان به جای آموزش‌های علمی ◾️ بمباران تبلیغاتی برای عادی‌سازی اپیدمی کرونا و هم‌وزن دانستنش با سرماخوردگی فصلی و…
و البته برای سرپا نگه داشتن این امپراتوری جهل و سود هم از هیچ جعل و سرکوبی دریغ نمی‌شود: از کتمان و مهندسی آمار و جعل گواهی‌های فوت کرونا به اسم آنفولانزا و ذات الریه و سل تا بازداشت، زندانی‌کردن و تهدید کادر درمان و خبرنگاران و شهروندان خبررسان دربارۀ این بیماری.
اینجاست که نمی‌توان به جنگ اپیدمی کرونا و ویروس‌های مشابهش در آینده رفت، مگر آنکه همزمان دو ویروس سرمایه‌داری و مذهب را هم از ریشه زد.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)