ایران: محکومیت هفت مدافع حقوق بشر به حکم‌های سنگین زندان؛ مضحکه‌ی عدالت

فراخوان فوری برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر

IRN 006 / 0919 / OBS 071

صدور حکم /

حبس خودسرانه /

شکنجه /

ایران

۱۲ سپتامبر ۲۰۱۹ (۲۱ شهریور ۱۳۹۸)

برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه‌ی مشترک «فدراسیون بین‌المللی جامعه‌ها‌ی حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه‌ای دریافت کرده و از شما درخواست می‌کند فوری در باره‌ی موضوع زیر در ایران اقدام کنید.

شرح وضعیت:

برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین‌المللی جامعه‌ها‌ی حقوق بشر) از صدور حکم‌ها‌ی طولانی زندان برای هفت مدافع حقوق بشر به‌خاطر فعالیت‌ها‌ی سندیکایی یا گزارش‌دهی درباره‌ی این گونه فعالیت‌ها‌ در چارچوب اعتصاب کارگران شرکت نیشکر هفت تپه در شوش، استان خوزستان در جنوب غربی ایران، مطلع شده است.

بر اساس اطلاعات دریافتی، شعبه‌ی ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران روز ۷ سپتامبر ۲۰۱۹ (۱۶ شهریور ۱۳۹۸) در پی محاکمه‌ها‌ی ناعادلانه در ماه اوت (مرداد) سه مدافع حقوق کارگری و چهار روزنامه‌نگار اینترنتی را به حبس‌ها‌ی طولانی محکوم کرد. شش تن از این هفت مدافع حقوق بشر چندین ماه است که در زندان به سر می‌‌برند.

نام و شرح محکومیت‌ها‌ی این هفت تن به شرح زیر است:

آقای اسماعیل بخشی، سخنگوی سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، در مجموع ۱۴ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق: هفت سال به اتهام گردهمایی و تبانی علیه امنیت ملی (ماده‌ی ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی)؛ دو سال به اتهام اهانت به رهبری (ماده‌ی ۵۱۴)؛ دو سال به اتهام نشر اکاذیب (ماده‌ی ۶۹۸)؛ یک سال و شش ماه به اتهام تبلیغ علیه نظام (ماده‌ی ۵۰۰)؛ و یک سال و شش ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق به اتهام اخلال در نظم عمومی (ماده‌ی ۵۱۰).

آقای محمد خنیفر، عضو سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، در مجموع شش سال زندان: پنج سال به اتهام گردهمایی و تبانی علیه امنیت ملی (ماده‌ی ۶۱۰)؛ یک سال به اتهام تبلیغ علیه نظام (ماده‌ی ۵۰۰)؛

خانم سپیده قلیان، فعال جوان حقوق کارگری که از اعتراض‌ها‌ی کارگران هفت تپه حمایت کرده بود، در مجموع به ۱۸ سال زندان: هفت سال به اتهام گردهمایی و تبانی علیه امنیت ملی (ماده‌ی ۶۱۰)؛ هفت سال به اتهام عضویت در گروه گام (“گروهی با هدف اخلال در امنیت ملی”، ماده‌ی ۴۹۹)، یک سال و شش ماه به اتهام تبلیغ علیه نظام (ماده‌ی ۵۰۰)، دو سال و شش ماه به اتهام نشر اکاذیب (ماده‌ی ۶۹۸)؛

آقای امیر حسین محمدی‌فرد، خانم ساناز اللهیاری، خانم عسل محمدی و آقای امیر امیرقلی، چهار روزنامه نگار و عضو هیئت تحریریه‌ی مجله اینترنتی به نام گام که به مسائل مربوط به عدالت اجتماعی و از جمله حقوق کارگری می‌‌پرداخت و درد و رنج کارگران شرکت نیشکر هفت تپه را بازتاب می‌‌داد، در مجموع به ۱۸ سال زندان: هفت سال به اتهام گردهمایی و تبانی علیه امنیت ملی (ماده‌ی ۶۱۰)؛ هفت سال به اتهام عضویت در گروه گام (“گروهی با هدف اخلال در امنیت ملی”، ماده‌ی ۴۹۹)، یک سال و شش ماه به اتهام تبلیغ علیه نظام (ماده‌ی ۵۰۰)، دو سال و شش ماه به اتهام نشر اکاذیب (ماده‌ی ۶۹۸)؛

شش تن از این فعالان به حداکثر محکومیت مقرر در قانون مجازات اسلامی برای هر اتهام محکوم شده‌اند و محکومیت آنها به علت تعدد اتهام‌ها‌ یک برابر و نیم افزایش یافته است. درصورت تایید محکومیت و حکم‌ها‌ی زندان در مرحله‌ی تجدیدنظر، آنها باید بیشترین حکم زندان را بگذرانند.

برنامه‌ی نظارت نگرانی عمیق خود را از محکومیت و حبس خود سرانه‌ی آقای اسماعیل بخشی، خانم سپیده قلیان، خانم عسل محمدی، آقای امیرحسین محمدی‌فرد، خانم ساناز اللهیاری و آقای امیر امیرقلی و همچنین صدور حکم برای آقای محمد خنیفر ابراز می‌‌کند. این حکم‌ها‌ گویا با هدف مجازات آنها به‌خاطر دفاع از حقوق کارگران صادر شده است. برنامه‌ی نظارت همچنین از دولت‌مردان می‌خواهد فوری و بدون قید و شرط ۶ مدافع حقوق کارگری را آزاد کنند و به آزار کلیه‌ی مدافعان حقوق بشر در ایران، از جمله در سطح قضایی خاتمه دهند.

اطلاعات پیشینه:

در ماه نوامبر ۲۰۱۸ (آبان ۱۳۹۷) کارگران شرکت نیشکر هفت تپه اعتصابی یک ماهه را آغاز کردند. خواست آنها دریافت دستمزدها‌ی عقب افتاده و بازگرداندن مالکیت این مجتمع صنعتی کشاورزی به مالکیت عمومی بود[۱].

هفت تپه بزرگترین مجتمع نیشکر در ایران است که هزاران کارگر را در استخدام خود دارد. روز ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ (۲۷ آبان ۱۳۹۷) چند فعال حقوق کارگری، از جمله آقای اسماعیل بخشی و خانم سپیده قلیان، دستگیر شدند. آقای بخشی روز ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر) و خانم قلیان روز ۱۸ دسامبر (۲۷ آذر) آزاد شدند. آنها زیر شکنجه ناگزیر از اتهام‌زنی به خود شده بودند و” اعتراف‌”ها‌ی آنها از تلویزیون پخش شده بود. این دو پس از آزادی اعلام کردند که زیر شکنجه ناگزیر از “اعتراف” شده‌اند. هر دوی آنها دوباره در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۹ (۳۰ دی ۱۳۹۷) دستگیر شدند و از آن پس آقای بخشی در زندان اوین و خانم قلیان در زندان شهر ری در خارج از تهران زندانی هستند.

آقای محمد خنیفر در تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ (۲۷ آبان ۱۳۹۷) دستگیر و در تاریخ ۲۲ نوامبر ۲۰۱۸ (۱ آذر ۱۳۹۷) آزاد شد.

خانم عسل محمدی ۴ دسامبر ۲۰۱۸ (۱۳ آذر ۱۳۹۷) دستگیر و روز ۵ ژانویه ۲۰۱۹ (۱۵ دی ۱۳۹۷) آزاد شد. او دوباره در تاریخ ۴ اوت ۲۰۱۹ (۱۳ مرداد ۱۳۹۸) دستگیر شد و از آن پس در زندان اوین به سر می‌‌برد.

آقای امیرحسین محمدی‌فرد و خانم ساناز اللهیاری هر دو در تاریخ ۹ ژانویه ۲۰۱۹ (۱۹ دی ۱۳۹۷) دستگیر شدند و از آن پس در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین تهران زندانی هستند.

آقای امیر امیرقلی در تاریخ ۱۶ ژانویه ۲۰۱۹ (۲۶ دی ۱۳۹۷) دستگیر شد و از آن پس در زندان اوین به سر می‌‌برد.

اقدام‌ها‌ی درخواستی:

با نوشتن نامه به دولتمردان ایران از آنها بخواهید:
 در هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی آقای اسماعیل بخشی، خانم سپیده قلیان، خانم عسل محمدی، آقای امیرحسین محمدی‌فرد، خانم ساناز اللهیاری، آقای امیر امیرقلی و آقای محمد خنیفر و نیز کلیه‌ی مدافعان حقوق بشر دیگر در ایران را تضمین کنند؛
 آقای اسماعیل بخشی، خانم سپیده قلیان، خانم عسل محمدی، آقای امیرحسین محمدی‌فرد، خانم ساناز اللهیاری، آقای امیر امیرقلی و کلیه‌ی مدافعان حقوق بشر دیگر زندانی را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند زیرا حبس آنها خودسرانه است و این اقدام‌ها‌ گویا به منظور مجازات آنها به‌خاطر فعالیت به‌حق حقوق بشری آنها انجام می‌شود؛

ـ تحقیقات فوری، جامع، غیرجانبدارانه و شفافی را درباره‌ی ادعای شکنجه‌ی آقای اسماعیل بخشی و خانم سپیده قلیان انجام دهند، مسئولان آن را شناسایی کنند، آنها را در دادگاهی مستقل مورد محاکمه قرار دهند و طبق قانون به مجازات برسانند؛ و غرامت کافی، موثر و فوری شامل خسارت و اعاده‌ی حیثیت متناسب به آقای اسماعیل بخشی خانم سپیده قلیان عرضه کنند؛
 به کلیه‌ی اقدام‌ها‌ی آزاردهنده، ازجمله در سطح قضایی، علیه آقای اسماعیل بخشی، خانم سپیده قلیان، خانم عسل محمدی، آقای امیرحسین محمدی‌فرد، خانم ساناز اللهیاری، آقای امیر امیرقلی و آقای محمد خنیفر و کلیه‌ی مدافعان حقوق بشر دیگر در ایران پایان دهند و انجام بدون مانع فعالیت‌ها‌ی آنها را تضمین کنند؛
 در هر شرایطی اعلامیه‌ی سازمان ملل در باره‌ی مدافعان حقوق بشر را که در تاریخ ۹ دسامبر ۱۹۹۸ (۱۸ آذر ۱۳۷۷) در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شده، رعایت کنند، به ویژه ماده‌ها‌ی ۱، ۶، ۹، ۱۱ و ۱۲ آن را؛
 تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی‌ها‌ی اساسی مطابق با موازین بین‌المللی حقوق بشر و عهدنامه‌ها‌ی بین‌المللی که ایران نیز مُتعاهِد آنهاست، در هر شرایطی رعایت خواهند شد.

نشانی‌ها‌ در اینجا: https://fidh.org/24340

لطفاً به نمایندگان دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در کشور خودتان نیز نامه بنویسید.

**********

پاریس ـ ژنو، ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۹ (۲۱ شهریور ۱۳۹۸)

لطفاً ما را از هرگونه اقدام انجام شده با ذکر شماره‌ی این درخواست مطلع فرمایید.

پی نوشت‌:

[۱] دولتمردان شرکت نیشکر هفت تپه را در سال ۲۰۱۵ به بخش خصوصی فروختند. شرکت به زودی به شدت به شرکت‌ها‌ی خدمات عمومی و اداره مالیات بدهکار شد. مالکان آن برای مقابله با این مشکل تصمیم به تعلیق پرداخت دستمزدها گرفتند و این تصمیم باعث اعتصاب کارگران شد.

برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر در سال ۱۹۹۷ به صورت برنامه‌ی مشترک فدراسیون بین‌المللی جامعه‌ها‌ی حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و چاره جویی در باره آن است. سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌ها‌ی حقوق بشر هر دو از اعضای ProtectDefenders.eu هستند که راه‌کار مدافعان حقوق بشر در اتحادیه‌ی اروپاست و جامعه‌ی مدنی بین‌المللی آن را برپا کرده است.