نگاهی به رمان مادام بوواری از گوستاو فلوبر

“اگر کسی شخصیتی را خوب پرداخت کند، یک نفر به جمعیت جهان افزوده می شود.” سارماگو

زیبا ترین هنر و خلاقیت گوستاوفلوبر در این رمان این است هیچ قضاوت اخلاقی جدی در مورد رفتارهای خارج از عرف مدام بوواری به خواننده ارائه نمی کند و این کار قدرت همدلی و درک این شخصیت را دوچندان می کند.

مادام بوواری،زنی که در اواسط قرن ۱۹ ام زندگی میکند برای تحقق امیال و آرزوهایش دست به عصیان فردی میزند و در عین اشتیاق فراوان و شجاعت ستایش برانگیزش برای تحقق آنها، بسیار ناتوان و شکننده جلوه میکند. این عدم تناسب و سرنوشت غم انگیز مادام بوواری چهره ای ماندگار از او در ادبیات جهان ساخته است.

او تجسم زنی است که روح و فکرش به واسطه آشنایی اش با آثار ادبی و فکری عصر مدرن رشد بسیار کرده ولی محدودیت های دنیای واقعی اطرافش بسیار قوی تر از آن است که او بتواند اشتیاق خود را ارضا کند.

او با روحی آزاد دائما محصور ناتوانایی های خویشتن است و همین موضوع بر رنج او می افزاید. هرچه بیشتر به سوی تحقق آزادی روح خود می رود بیشتر اسیر ناتوانی های خود می شود و در نهایت درمقابل این محدودیت ها تسلیم می شود و راه خودکشی را انتخاب می کند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)