من در خوی شهوت تو میسوزم!
عجوزه مرا لمس نکرد،
او با نگاه غریبش مرا دزدید
با دستان سردش
گرمای بدنم را ربود
او غرق شد در من
تمامی رویاهایم فرو ریخت
پوچ و هیچ شدم
درد شدم و
میسوزم در آتش غارت شدن
عجوزه هاآتش را نمیشناسند
با چشم های دلهره آور به من مینگرند
از تیغ نگاهشان فرار میکنم
به خیابان ها میروم
در لابلای درختان پنهان میشوم
آنها همه جا هستند
کاش من هم عجوزه بودم
عجوزه ها فرار نمیکنند
کتاب هم میخوانند
نگاهشان کتاب را میشکافد
حواسشان به من است
دل سوخته ام را
در این لاشه متعفن نمیبینند
ر- باقری
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.