«مشروطه» نام جنبشی در ایرانِ ۱۵۰ سال پیش بود که دلیل عقبماندگی ما را حاکم نبودن «قانون» میدانست. مشروطه خواستار مطلقه نبودن قدرت شاه و لگدمال نشدن قانون توسط چکمههای سلیقهی او بود. حال که اصلاحطلبان با ادعای رفورم دست روی دست گذاشته و تنها به براندازان و هواداران امروز نظام پادشاهی مشروطه میتازند به بهانهی اینکه عقبگرد است! باید به آنها یادآور شد که قانون اساسیئی که در دهه ۶۰ خورشیدی برای ما نوشته شد، بازگشت به عقبتر از عقب یعنی احیای پادشاهی مطلقهی فردیست. این پسرفت بزرگ علت اساسی مشکلات اقتصادی و اجتماعی-سیاسی کنونی ماست. بنابراین اگر در ادعای اصلاحات در برابر براندازی صداقتی وجود داشته باشد؛ دست کم وقت آن است که مدعیان اصلاحاتِ همین ساختار، نظریهی #مشروطهدوم را مطرح کنند. مشروطهای دیگر برای پایان بخشیدن به پدیدههایی مثل قدرت مطلقه، حکم حکومتی و نظارت استصوابی.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.