پیکار زنان در هشت مارس امسال

میلیون ها زن و به همراه آنان مردان آزادیخواه و برابری طلب در هشت مارس امسال خیابان ها و میادین را به نمایش پرشکوهی از فریاد علیه تبعیض جنسیتی، علیه مردسالاری و علیه بهره کشی نظم سرمایه دارانه تبدییل کردند. ادعانامه این انبوه میلیونی، ادعانامه آن بخشی از مردم جهان است که همه روزه شلاق بی رحم تبعیض بر روح و جسمشان فرود می آید. این مبارزات در متن تغییراتی است که در سرمایه جهانی شده به وجود آمده است. نتایج بحران عظیم جهان سرمایه داری در سالهای اخیر بیش از همه قدرت تخریبی خود را متوجه زنان کرده است.

به ویژه زنان در کشورهای پیرامونی، هم کار بی اجر و مواجب خانگی را انجام می دهند و هم به بردگی مدرن در کارگاههای عظیم کشانده شده اند. همزمان هجوم نئولیبراسیم، تعرض همه جانبه ای به خدمات اجتماعی بود. اگر در جوامع پیشرفته سرمایه داری تامین هزینه بیمارستان ها، مهدکودک ها، نگهداری از سالمندان بخشی از وظایف دولتی بود، اکنون به یمن خصوصی سازی بخش بزرگی از این خدمات به دوش زنان افتاده است.

در کشورهای پیرامونی دیگر اوضاع بسیار فلاکتبارتر است. در آنجا در کنار همه تاثیرات مخرب این هجوم نئولیبرالیستی، فاجعه جنگ های نیابتی و قومی، فاجعه هجوم جریانات به غایت ارتجاعی مذهبی، فاجعه تجاوز به زنان به مثابه یک سلاح جنگی و بالاخره فاجعه تجاوز به زنان در کمپ های پناهندگی بیداد می کند. در آرژانتین و برزیل روزانه دهها زن به قتل می رسند، در کارگاههای عرق ریزان هند، بنگلادش، پاکستان و چین میلیون ها زن آخرین رمق هایشان را به بهای ناچیزی می فروشند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)