رَقیبِ دیکتاتوری

هر حکومتِ دیکتاتوری می کوشد، آنچنان باشکوه جلوه کند که اگرنه در زبان، در باورِ مردم بِنشانَد که مانندِ خدا، شکست ناپذیر است.

امیر سارم

نظامِ دیکتاتوری جمهوری اسلامی هم اینچنین است امّا با اینکه دیکتاتوریِ جمهوریِ اسلامی بیش از هر دیکتاتوریِ دیگر، از خدا سخن رانده است، بیش از هر حکومتی در همه ی تاریخ، برایِ وجودِ خدا، واسطه و نماینده جَعل کرده و با این حال حتّا با برساختن اینهمه رقیب برایِ خدا ،در کمدی ای شیطانی ، نامِ الله را که حتّا پیش از اسلام، اسمِ خاصّ و عامِ خدا در عربستان بود، در میانِ پرچمِ ایران نهاده است.

حکومتِ جمهوریِ اسلامی با اینکه یک حکومتِ خراب و عقب مانده است، به روز کننده ی همه ی بُت هایِ روزگارانِ گذشته بوده هنوز هست و با اینکه رَسمن نمی گوید که کسی یا چیزی، خداست از هر پیامبر، امام و امامزاده و هر کس و هر چیزی که توانسته، بُتِ گمنامی در رقابت با خدا، تراشیده است.

آخوندهایِ جمهوریِ اسلامی از هر گوری ، رقیبی برایِ خدا ساخته اند و تا توانسته اند صفت هایِ خدایی را به آدم ها و جای ها و قبرها، نسبت داده‌اند. امّا در نمونه ای شگفت در بینِ اینهمه نیرنگ، در بیشترِ مراکزِ درمانیِ ایران نوشته شده: ” هو الشّافی ” یعنی او(خدا) شفا دهنده است و با اینکه هزاران امام زاده و گور ضریح و درخت و سنگِ قبری که آخوندها ادّعایِ شفا دهنگیِ آنها را دارند، واز پول و اعتبارِ آنها بسیار بهره می برند، حتّا در یک مطب یا درمانگاه یا بیمارستان در همه جایِ ایران، نوشته نشده مثلن فلان امام شفا می دهد.

امّا روندِ حاکمِ آخوند ها و نوچه هیِ آخوندها در این روزگارِ ایران، روشنگرِ حقیقتی بزرگ خواهد بود، چون اگر خدایِ بی همتایی باشد با قدرت و عِدالت و توانایی و پاکی ای که شایسته ی یک خداست، قطعن پیروزِ این رقابت خواهد بود و رهبران و گردانندگانِ دیکتاتوریِ جمهوری اسلامی را با نیرنگ ها و ستم ها و دزدی هایشان در هم خواهد کوبید و همه چیزِ آنها را از بین خواهد برد. که این نتیجه ی منطقیِ یک حسابِ ساده ی ریاضی است که اگر خدایی وجود داشته باشد، هیچ چیز از رَقیب باقی نخواهد گذاشت.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)