به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، از روز شنبه ۴ اسفند تا روز جمعه ۱۰ اسفند ماه ۱۳۹۷ در گوشه و کنار شهرهای ایران شاهد سرکوب و نقض حقوق بشر از جمله اعدام، بازداشتهای خودسرانه و صدور احکام حبس، قتل و اذیت و آزار زندانیان بودیم.

اعدام:

در هفته‌ای که گذشت دست‌کم ۲زندانی در زندان‌های ایران به دار آویخته شدند.

روز شنبه ۴ اسفندماه حکم اعدام یک زندانی به اتهام قتل در زندان شیروان به اجرا درآمد.  وی از سال ۹۵ در زندان محبوس بود.

صبح روز یکشنبه ۵ اسفندماه یک زندانی به نام غفور گری به اتهام قتل در استان گلستان در شهرستان آق قلا در ملا عام به دار آویخته شد.

همچنین روز یکشنبه ۵ اسفندماه،  فریدون ذاکری نسب شهروند ۲۹ ساله اهل سرپل ذهاب که تحت عنوان حمله به ساختمان مجلس در سال ۹۶ بازداشت شده بود به اعدام محکوم شد.

بازداشتها

-روز شنبه ۴ اسفند ماه سامان بهفر ملقب به سامان جرجیس شاعر و هنرمند ساکن کرمانشاه به اتهام تبلیغ علیه نظامی از طریق خواندن دو آهنگ که یکی پس از جانباختن ده‌ها شهروند اهل سنندج در حادثه برخورد اتوبوس با تانکر حامل قیر و دیگری را پس از زلزله سرپل ذهاب خوانده بود بازداشت شد.

-شامگاه شنبه ۴ اسفندماه سه نوکیش مسیحی به نام‌های بهنام اخلاقی، مهدی خطیبی و بابک حسین زاده در شهر رشت توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

-روز یکشنبه ۵ اسفندماه، شش جوان کرد اهل روستای «هانه‌گرمله» از توابع شهرستان پاوه از سوی مأموران امنیتی بازداشت و مورد ضرب و شتم قرارگرفتند. این زندانیان به نام‌های هنر محمدی، مجید لهونی، هژیر قادری، دیار بکری، میلاد محمدامینی و بهمن رحمانی می‌باشند.

-روز دوشنبه ۶ اسفند ماه جاسم زرگانی ۵۰ ساله از اهالی شهرک دانشگاه شهر اهواز به اتهام همکاری با احزاب کردی از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شد. همچنین شامگاه دوشنبه ۶ اسفند مأموران وزارت اطلاعات به منزل علی الله ویسی، شهروند ۴۵ ساله اهل سنندج یورش برده و وی را به اتهام همکاری با احزاب کردی بازداشت کردند.

-روز دوشنبه ۶ اسفند دو شهروند کرد به نام‌های آرمان سلیمانی ۲۳ ساله و محمد محمدی ۲۹ ساله اهل مریوان از سوی نیروهای اطلاعاتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

احضاریه‌ها

  بیش از ٣۵ تن از جوانان روستای نی مریوان به اداره اطلاعات این شهر احضار و مورد تهدید قرار گرفتند.

  نیروهای اطلاعاتی آنان را تهدید کرده‌اند که از شرکت در مراسم نوروز خودداری نمایند.

اذیت و آزار و فشار بر زندانیان

-جعفر عظیم زاده فعال کارگری و دبیر هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران با وجود بیماری از رسیدگیهای پزشکی در زندان اوین محروم است. جعفر عظیم زاده در حال حاضر از بیماری درد سینه، مشکلات کلیوی، قلبی و عروقی در زندان رنج میبرد. به‌رغم درخواست آقای عظیم زاده برای رفتن به بهداری زندان، مسئولین زندان تا کنون هیچ پاسخی به وی نداده اند. مسئولان زندان همچنین به خانواده این زندانی سیاسی اجازه تحویلدهی لباس گرم را نداده و آقای عظیم زاده در سرمای اوین در شرایط سختی به سر می برد و بدلیل نبود تخت کف خواب می‌باشد.

  -هشت تن از زندانیان اهل سنت محبوس در زندان دیزل آباد کرمانشاه طی هفته ای که گذشت به زندان رجایی شهر کرج تبعید شدند.

این زندانیان به نام‌های معین خدادادی، ایوب بدری، لقمان مروتی، مختار مروتی، رضا کامرانی، یاسین رمضانی، هادی ویسی و جبار قادری می‌باشند که هم اکنون در قرنطینه زندان رجایی شهر کرج به‌سر می‌برند.

-ذبیح الله ریگی فیروز آبادی، زندانی سیاسی بلوچ محبوس در زندان مرکزی زاهدان، بر اثر شکنجه شدید در وضعیت بد جسمی و روانی به‌سر می برد. وی بدلیل اعتراض علیه اهانت به اعتقادات دینی شان توسط مسئول بند مورد ضرب و شتم قرار گرفته سپس به دلیل عفونت جراحات و زخم‌های ناشی از شکنجه او را مجبور به خوردن داروهای اعصاب و روان کرده اند که منجر به اعتیاد وی به این قرص ها شده است. هم اکنون این زندانی بلوچ به بند ۳ زندان انتقال داده شده و از وضعیت نامناسب روحی و روانی رنج می برد و در صورت عدم مصرف قرص های اعصاب، حالت روحی و توازن روانی وی بهم میریزد. 

  -علی بازآزرده، زندانی سیاسی محبوس در بند ۴ زندان اوین با دوختن لب‌هایش اقدام به اعتصاب غذا کرد.
این زندانی سیاسی روز یکشنبه پنجم اسفندماه در اعتراض به ابلاغ حکمش مبنی بر ۱۳ سال حبس دست به اعتصاب غذا زد. ابلاغ این حکم در حالی صورت گرفت که پیش از این در دادگاه تجدیدنظر حکم وی از ۱۳ سال به ۲ سال کاهش یافته و به وکیل وی نیز ابلاغ شده بود.

-یک زندانی به نام سعید نوری در زندان مرکزی ارومیه که دست به اعتصاب غذای خشک زده بود شامگاه شنبه ۴ اسفندماه توسط مأموران زندان در حالی که در حال اغما بود به بهداری زندان منتقل و روی زمین بهداری رها شد. مأموران زندان وی را به خاطر معترض بودن به وضعیت زندان، به بند جدیدی به نام بند امن منتقل کردند. سعید نوری در اعتراض به این انتقال دست به اعتصاب غذای خشک زد.

بدنبال پیگیری و فعالیت های مستمر خانواده این زندانی، عوامل زندان نهایتا وی را به بیمارستانی بیرون از زندان منتقل کردند. در انتقال این زندانی حتی برانکاردی وجود نداشته و زندانیان با جعبه های میوه برایش برانکارد درست کردند تا امکان انتقال وی فراهم شود.

-مریوان کرکوکی زندانی سنی مذهب اهل عراق، به دلیل عدم تحقق وعده‌های مسئولان قضایی، مبنی بر انتقال او به کشورش از روز شنبه ۴ اسفند ماه ، دست به اعتصاب غذای نامحدود زد.

-هفتم اسفندماه، یکی از زنان زندانی به نام زهرا توسط مأموران زندان خوی مورد ضرب و شتم شدید قرارگرفته و برای تنبیه به مدت ۵ ساعت به یک میله بسته شد. این شهروند اهل خوی که ۲۵ سال دارد، روز یکشنبه ۵ اسفندماه سال جاری در یکی از خیابان‌های مرکزی خوی به دلیل آنچه «بدحجابی» نامیده می‌شود، بازداشت‌شده است. وی پس از حضور در دادگاه باوجود قرار تأمین کفالت به دلیل مشاجره با قاضی به زندان منتقل می‌شود.


صدور احکام

غزاله باقری طاری، شهروند بهایی ساکن تهران به ۵ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم طی هفته جاری به وی ابلاغ شد. 

قتلهای خودسرانه

صبح روز سه شنبه ۷ اسفند ۹۷ یک شهروند سوخت بر به نام سیدرسول نوتی زهی، اهل شهر دلگان در اثر شلیک مستقیم ماموران نیروی انتظامی در مرز روتک از توابع بخش مرکزی خاش واقع در استان سیستان و بلوچستان کشته شد.

وضعیت زندانها

وضعیت زندانیان سیاسی در زندان تهران بزرگ

اصلی ترین مشکل زندانیان سیاسی در زندان تهران بزرگ عدم اجرای قانون تفکیک جرائم است. زندانبانان،  زندان تهران بزرگ را فینال زندانها می نامند. کهنه کارترین زندانیان شرارتی به این زندان منتقل می شوند.
بیش از ۳۰۰زندانی سیاسی – عقیدتی در زندان تهران بزرگ زندانی هستند که اکثر آنها را در بند زندانیان عادی محبوس کرده اند. زندانیان سیاسی بر اساس اصل عدم تفکیک جرائم باید در بند جدا نگهداری شوند، اما به عمد برای اعمال فشار، آنان را در بین زندانیان عادی محبوس می‌کنند. در هر سالن ۲الی۳ نفر از زندانیان سیاسی هستند. اجازه اینکه تعدادی زندانی سیاسی با هم در یک سالن باشند، داده نمی شود. 

همچنین در این زندان مسئولان زندان،  با تحریک زندانیان عادی فشار بر زندانیان سیاسی را بالا می برند و در مواردی زندانیان عادی با گرفتن پاداش از عوامل زندان، زندانیان سیاسی را کتک زده و مورد آزار قرار می دهند.

مواد مخدر در بندها به وفور یافت می‌شود و زندانبانان، زندانیان را با مواد مخدر کنترل می‌کنند. همه نوع مواد مخدر از هروئین تا متادون و قرصهای مختلف در این زندان یافت می‌شود و در زندان با قیمت بالا فروخته می شود.

زندانیان سیاسی تازه وارد توسط عوامل زندان، تشویق به استفاده از مواد مخدر می شوند.

داشتن روزنامه، کتاب، رفتن به سالن ورزش که جزو حقوق زندانی است را برای آنها ممنوع کرده اند. وسایل و کتابهای زندانیان سیاسی پس از انتقال از آنان گرفته می شود.

ظرفیت بندها دو برابر شده و وضعیت بهداشت بسیار نامناسب است. زندانیان جای خواب ندارند و در مواردی ۲ الی ۳ نفر روی یک تخت می خوابند. شمار زیادی از زندانیان در سالن بند، کف خواب هستند.

کیفیت غذا بسیار پایین و غیرقابل خوردن است. معمولا سویای حیوانی به عنوان غذا به زندانیان داده می شود. آب و غذای زندان قابل خوردن نیست.  در چند ماه گذشته ۹ زندانی بر اثر عدم رسیدگی پزشکی در این زندان جان خود را از دست داده اند.

بیشتر بخوانید

دومین گزارش جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران

  جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، دومین گزارش خود در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران را به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه کرد.

این گزارش روز چهارشنبه ۸ اسفند در چهلمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه شد.

گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌بشر ایران در گزارش خود خواستار توقف اعدام زندانیان نوجوان شد.

آقای جاوید رحمان در این گزارش به تداوم اعدام افرادی که در کودکی مرتکب جرم شده و تا رسیدن به سن قانونی در حبس نگهداری می‌شوند، اشاره کرده و یادآوری کرد که این اقدام خلاف کنوانسیون حقوق کودک و دیگر کنوانسیونهای بین‌المللی است که حکومت ایران به آن پیوسته است.
در بخشی از این گزارش آمده است در سال ۲۰۱۸ دست کم ۶زندانی که بین ۱۴تا ۱۷سالگی مرتکب جرم شده بودند، اعدام شدند.

وی با اشاره به این که به لحاظ قانونی امکان اعدام دختران ۹ ساله و پسران ۱۵ ساله وجود دارد، نوشته است: «دست‌کم از سال ۲۰۱۳ تاکنون ۳۳ مجرم زیر ۱۸ سال اعدام شده‌اند».

عفو بین‌الملل خواستار رسیدگی به جنایت علیه بشریت در تابستان خونین ۶۷ شد

سازمان عفو بین‌الملل همزمان با آغاز چهلمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل، از تمام کشورها و شورای حقوق بشر در خواست کرد که ضمن تمدید ماموریت گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران، موضوع ناپدید کردن قهری هزاران مخالف سیاسی که از زمان کشتار مخفیانه تابستان ۱۳۶۷ تا به امروز ادامه داشته است را مورد توجه جدی قرار دهند.

در قسمیت از گزارش سازمان عفو بین‌الملل آمده است:

جامعه بین‌المللی سال‌ها است که از این جنایت ادامه‌دار علیه بشریت غافل مانده است، در حالی که جرم ناپدید کردن قهری از طریق پنهانکاری درباره سرنوشت و محل دفن هزاران قربانی ادامه داشته و منجر به تحمیل رنج و عذاب شدید به خانواده‌ها شده که بر اساس قوانین بین‌المللی نوعی شکنجه یا رفتار بی‌رحمانه و غیرانسانی محسوب می‌شود.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com