۳۶ سال پیش در چنین روزی، سیدضیاء میرعمادی، دادستان عمومی و انقلاب وقت بندرعباس، با حفظ سمت، به دادستانی عمومی و انقلاب شیراز نیز منصوب شد. او بلافاصله پس از انتصاب، دستور دستگیری ۲۲ تن از بهائی‌های شیراز را صادر کرد که ۱۰ نفر از آن‌ها زن بودند. همه این بهائیان، در خرداد ۱۳۶۲ چون حاضر نشدند توبه کنند و مسلمان شوند، اعدام شدند؛ از جمله مونا محمود نژاد که تنها ۱۷ سال داشت.

پس از اعدام زندانیان بهائی، در تیرماه ۱۳۶۲ نیز چندین زندانی سیاسی زن، از جمله الهه دکنما که پیش از مرگ، روی پاهایش نوشته بود که به وی تجاوز شده در شیراز اعدام شدند. خبر تجاوز به دختران زندانی پیش از اعدام، به شکل وسیعی در شیراز پخش شده بود. حجت‌الاسلام میرعمادی که در درخواست حکم اعدام و نیز اجرای اعدام‌ها مسئولیت داشت، یک ماه بعد در مصاحبه‌ای این موضوع را نیز انکار کرد و گفت: «شایعه می کنند دختران را قبل از اعدام به تزویج پسران در می آورند و سپس اعدام می کنند. این شایعات هیچ‌گونه واقعیتی ندارد.»

****
بیشتر بخوانید:
جنایت بی‌عقوبت، شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان سیاسی زن در جمهوری اسلامی – گزارش اول:دهه ۶۰ – از انتشارات عدالت برای ایران

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com