زنان در واحدهای رزمی: پشت پرده تصمیم پنتاگون

کیتی دورکین – برگردان: بابک پاکزاد.

زنان به ارتش می پیوندند درست با همان دلایلی که مردان به این اقدام دست می زنند؛ به دلیل رکود، میزان بیکاری بالا و گسترش مشاغل نیمه وقت و با دستمزد پایین. این موضوع به ویژه در مورد زنان رنگین پوست صدق می کند که با بدترین نوع تبعیض و نابرابری اقتصادی مواجه اند. ارتش آن ها را با وعده ی تحصیلات در کالج، آموزش مهارت های شغلی و مزایا به استخدام خویش در می آورد …

در ۲۴ ژانویه، لئوپانتا، وزیر دفاع، اعلام کرد که پنتاگون ممنوعیت خدمت زنان در واحدهای رزمی را برداشته و بیش از ۲٣۰۰۰۰ موقعیت شغلی در «خط مقدم» می تواند به روی آن ها باز شود . مقامات رسمی نظامی باید تا ماه می برنامه های خویش پیرامون چگونگی ورود زنان به واحدهای رزمی را ارائه دهند ، گرچه آن ها همچنین ملزم هستند تا ژانویه ی ۲۰۱۶ موقعیتهای شغلی منحصر به مردان را فهرست کنند .
واقعیت این است که زنان قبلا هم در واحدهای رزمی در عراق و افغانستان خدمت کرده اند آن ها ۱۵ درصد ۱۴۰۰۰۰۰ پرسنل فعال نظامی را تشکیل می دهند. بیش از ۲٨۰۰۰۰ زن به عراق، افغانستان یا دیگر مناطق جنگی فرستاده شدند و ۱۵۲ نفر کشته و ٨۰۰ نفر مجروح شدند. زنان فهرست شده، خواهان دستمزد برای انجام وظایف رزمی شان هستند و در صدد ارتقاء درجه به شغل هایی هستند که از آن ها دریغ می شد و آن ها را قبول نمی کردند و برخی نیز از پنتاگون به خاطر این موضوع شکایت کردند.
زنان به ارتش می پیوندند درست با همان دلایلی که مردان به این اقدام دست می زنند؛ به دلیل رکود، میزان بیکاری بالا و گسترش مشاغل نیمه وقت و با دستمزد پایین. این موضوع به ویژه در مورد زنان رنگین پوست صدق می کند که با بدترین نوع تبعیض و نابرابری اقتصادی مواجه اند. ارتش آن ها را با وعده ی تحصیلات در کالج، آموزش مهارت های شغلی و مزایا به استخدام خویش در می آورد.
حال، دلیل واقعی پشت پرده ی تصمیم پنتاگون چیست؟
آیا ارتش ایالات متحده به صورت ناگهانی خود را از هر گونه سکسیسم تصفیه و پاکسازی کرده است؟ فقط کافی است به نرخ بالای تجاوزات جنسی در درون صفوف ارتش و انفعال مقامات رسمی در بازخواست مجرمین نگاهی بیاندازید. زنان نظامی به شکل مداوم مورد رفتارهای سوء قرار می گیرند – در اداره ی رسیدگی به امور سربازان، تسهیلاتی را هنگام جستجو برای معالجه ی زخمها و جراحت های جنسی ارائه می دهند و همچنین مزایایی برای نقص عضو در نظر گرفته شده است.
پاسخ واقعی به این پرسش را باید در سرنخ و اشاره ی ژنرال مارتین دمپسی جستجو کرد که تاکید کرد که «در تحلیل نهایی، ما به چنین اقدامی دست زدیم تا نیروهای نظامی را تقویت کنیم» (ABC News، ۲۴ ژانویه)
پنتاگون برای تحقق به حرکت درآوردن جنگ هرچه بیشتر گسترش یابنده اش، و همچنین به منظور دستیابی به اهداف امپریالیستی اش مبتنی بر تسلط بر برخی قلمروها در سراسر جهان، به واحدهای رزمی بیشتر احتیاج دارد.
پنتاگون برنامه دارد تا واحدهای بیشتری را به آفریقا، استرالیا و آسیای شرقی اعزام کند در حالی که می خواهد نیروهای موجودش را در عراق، افغانستان و جاهای دیگر حفظ کند.
سربازهای مرد در ٣ الی ۴ صف آرایی در مناطق جنگی خدمت کرده اند. بسیاری، از نابهنجاری های مابعد استرس های وحشتناک ناشی از جنگ و افسردگی رنج می برند. روحیه ی واحدها پایین است. میزان خودکشی ها در تمام زمان ها بالاست. هیچ دستورالعمل نظامی برای دوباره جایگزین کردن نیروها وجود ندارد. پنتاگون و دیگر مقامات رسمی دولت هراس دارند در صورتی که جوانان را به وضعیت قبل برگردانند، با یک شورش بزرگ مواجه شوند.
آنان به زنان در واحدهای رزمی نیاز دارند. این دلیل اصلی سیاست جدید پنتاگون است.
برای زنان و مردان، سرباز یک ارتش امپریالیستی شدن، کسی شدن که بیداری و هوشیاری اش مرگ و ویرانی به ارمغان می آورد، چه معنایی دارد؟ این ماشین نظامی، برای مردم مناطق تحت اشغال که مشمول بمباران ها و تهدید از سوی حملات پهپادهای هدایت شونده هستند، مراقبت های بهداشتی، غذا و کمک های دیگر به ارمغان نمی آورد.
در نیروهای دفاعی اسراییل، زنان ۹۰ درصد مشاغلی را که مردان بر عهده دارند را انجام می دهند و دولت ادعا می کند که این نشان می دهد که زنان «آزاد» شده اند. اما نقش ایشان درست نظیر سربازان مرد این دولت اشغال گر پدرسالار، اشغال ظالمانه ی قلمروهای فلسطینی و سرکوب و تحت فشار قرار دادن مردم است. ابدا هیچ وجه مترقی در این اقدام وجود ندارد.
با این حال، بارها در تاریخ، زنان مسلح نقشی بسیار مترقی ایفا کردند؛ نظیر جنبش مقاومت جنگ جهانی دوم یا ارتش آزادی بخش ویتنام. موضوع فقط مسئله ی مشارکت زنان نیست. موضوع بر سر خصلت طبقاتی ارتش است، این که به خاطر کدام منافع می جنگد و برای کدام هدف.
زنان در ایالات متحده نباید با تبعیض های سکسیستی و یا نژاد پرستانه مواجه شوند. نباید هیچ مانعی برای هیچ زنی برای تحصیلات عالیه، مشاغل، دستمزد مکفی و برنامه های ضروری دولت شامل تولید مثل و زایمان و دیگر مراقبت های بهداشتی وجود داشته باشد.
علاوه براین، دولت فدرال باید یک متمم قوی حقوق برابر به تصویب رساند که حقوق زنان را تضمین کرده و هر نوع تبعیض را ممنوع کند.
بگذار در حالی که خواستار آن هستیم که لشکریان ایالات متحده به خانه باز گردند، فراخوان برای برابری کامل زنان را از نو زنده کرده و به آن نیرو بخشیم.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)