در سفر رییس دولت به ونزوئلا کسی از دفتر رهبری براى بدرقه اش حضور نیافت این در حالى است که در طول دوران ریاست احمدى نژاد بر دولت، همواره «محمدی گلپایگانی» به عنوان رئیس دفتر  آیت الله خامنه اى و یا «دکتر علی اکبر ولایتی» به عنوان مشاور رهبری در امور بین الملل در بدرقه سفرهاى خارجى رییس دولت حاضر مى شدند. اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد؛ اسدالله عباسی، سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ و علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه از همراهان این سفر هستند.

چاوز در دو تصویر

هوگو رافائل چاوز فریاس در سال ١٩٩٨ به عنوان رییس جمهوری ونزوئلا انتخاب و در ٢ فوریه ١٩٩٩ رسما تصدی این مقام را عهده دار شد .چاوز دارای پیشینیه نظامی بود و طی دوران خدمت خود در ارتش ونزوئلا یک نیروی انقلابی درون سازمان ارتش ونزوئلا ایجاد کرد و در سال ١٩٩٢ کودتایی نافرجام جهت سرنگونی کارلوس اندرس پرس رییس جمهوری وقت ونزوئلا ترتیب داد.

آقای چاوز روز سه شنبه، ۱۵ اسفند ماه، و پس از دو سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان در سن ۵۸ سالگی درگذشت. وی ۱۴ سال بر ونزوئلا حکومت کرد و در سال‌های ریاست‌ محمود احمدی‌نژاد بر دولت ایران از متحدان نزدیک وى بود.

چاوز همچنین بر نزدیکی با افرادی چون فیدل کاسترو، محمود احمدی نژاد و ولادیمیر پوتین علاقه‌مند بود. وی در سال ۲۰۰۰ در طی سفر خود به ده کشور عضو اپک با صدام حسین، رئیس جمهور وقت عراق، دیدار کرد.

هوگو چاوز با استفاده از توانایى خویش در امر سخنوری و شخصیت کاریزماتیکی که به محبوبیت وی میان مردم می‌افزود، به عنوان یک رهبر چپ گرا و یک سیمون بولیوار امروزی – قهرمان استقلال آمریکای لاتین از استعمار اسپانیا- در انتخابات ریاست جمهوری برکزیده شد. طرفداران چاوز، وی را رهبری مردم گرا و قهرمان فقرا می‌دانند. در مقابل اما منتقدان، چاوز را مردی دیکتاتور و مخالف سیاست‌های اقتصادی توسعه گرا توصیف می‌کنند. چاوز بویژه در مقام یکی از منتقدان سیاست‌های آمریکا و اروپا در آمریکای جنوبی ظاهرا تمام هم وغم خویش را متوجه اتحاد و همبستگی میان کشور‌های آمریکای لاتین و جهان سوم کرده است .

هوگو به روایت محمود

احمدى نژاد با تسلیت درگذشت هوگو چاوز و اعلام یک روز عزای عمومی، به همه انقلابیون و آزادیخواهان جهان گفت: امروز مستکبران و زیاده خواهان جهان زهرخند می زنند و خوشحال هستند که یکی از ستون های ایستادگی ملت ها در برابر برنامه های استعماری آنها به زمین افتاده، اما آنها اشتباه می کنند و در آینده، چاوزها یکی پس از دیگری طلوع و ظهور خواهند کرد. محمود احمدی نژاد در جلسه هیات دولت افزود: چاوز در کل منطقه آمریکای لاتین پرچم حمایت از جمهوری اسلامی ایران را برافراشت و صراحتاً اعلام می‌کرد که راه پیروزی پیوند و همکاری با ملت ایران است و در این راستا اگر یک کالایی ایرانی به آنجا صادر می‌شد آن را در مقابل رسانه‌ها تبلیغ و تشریح می‌کرد.

 در پیام تسلیت احمدی نژاد آمده است: هوگو چاوز زنده است تا عدالت و عشق و آزادی زنده است. او زنده است تا ایمان و پاکی و انسانیت زنده است. او زنده است تا ملت ها زنده اند و برای استقرار استقلال و مهربانی و عدالت تلاش می کنند. تردید ندارم که او بازخواهد گشت و به همراه همه صالحان و حضرت مسیح (ع) و تنها باقیمانده از نسل پاکان، انسان کامل، خواهد آمد و جامعه بشری را در استقرار صلح و عدالت کامل و مهربانی و کمال یاری خواهد کرد.

ستایش بى جا

همزمان با انتشار پیام تسلیت رئیس دولت، حجت‌الاسلام سید مهدی طباطبایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار نامه با انتقاد از ادعای احمدى نژاد در مورد رجعت چاوز همراه با حضرت مسیح و امام عصر گفت: اینگونه صحبت کردن  نه وجه شرعی داد و نه وجه قانونی. وی افزود: این سخنان نظر شخصی رئیس جمهور است و بهتر بود می‌گفتند که چاوز در مسیر  حضرت عیسی گام بر می‌داشت و در راه این پیامبر الهی زندگی کرده است.

همچنین وی با اشتباه خواندن اعلام عزای عمومی برای یک فرد خارجی در کشور تصریح کرد: درست است که چاوز دوست و همراه ایران بوده است و در راه مقابله با استکبار قدم برداشته است، ولی اعلام کردن عزای عمومی برای ایشان یک حرکت اشتباه بود.

همچنین سید احمد خاتمی، امام جمعه موقت تهران در حاشیه اختتامیه سیزدهمین اجلاس خبرگان رهبری در پاسخ به سئوال خبرنگار مهر در خصوص طرح موضوع بازگشت چاوز همراه با حضرت مسیح(ع) و امام زمان(عج) در پیام تسلیت احمدی نژاد به مناسبت درگذشت رئیس جمهور ونزوئلا گفت: من به صراحت نظرم را اعلام می کنم آنچه که ایشان دراین پیام گفت زیاده روی بود . وی در ادامه این مصاحبه افزود که “بنده ورود در مباحث اعتقادی در این پیام را  درست نمی‌دانم”.

مرگ مشکوک؟

محمود احمدی نژاد در پیام تسلیت خود مرگ هوگو چاوز را «مشکوک» دانسته و چاوز را «شهید راه پاسداری از ارزش های انسانی و انقلابی» معرفی کرده است.

احمدی نژاد درباره ادعاى «مرگ مشکوک» چاوز، توضیح زیادی نداده ولی در دو سال اخیر، رییس جمهوری ونزوئلا و سایر مقام‌های این کشور بارها اعلام کردند که آمریکا در بروز بیماری سرطان وی نقش داشته است.

ادعای دخالت آمریکا در بیماری رییس جمهوری ونزوئلا  کمی پیش تر از انتشارخبر درگذشت هوگو چاوز از سوی نیکلاس مادرو، معاون رییس جمهوری آن کشور نیز تکرار شده است.

زمینه بازگشت دموکراسی

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، شماری از ونزوئلایی های ساکن آمریکا، که اکثرا در ایالت فلوریدا زندگی می کنند، با شادمانی و برافراشتن پرچم، ابراز امیدواری کردند که مرگ چاوز به تحولات مثبت در کشورشان منجر شود. ایلیانا روس لهیتن، نماینده کنگره آمریکا از فلوریدا نیز ابراز امیدواری کرد که تحولات اخیر در ونزوئلا “زمینه بازگشت دموکراسی را به آن کشور فراهم کند.”

نسل تازه دیکتاتورها

از سوی دیگر مجید محمدی جامعه شناس در مقاله ای که در سایت رادیو فردا منتشر شده ، خامنه ای, پوتین و چاوز را نسل امروز دیکتاتورهای نفتی نام برده و اضافه میکند: ایران عصر خامنه‌ای، روسیه عصر پوتین/مدودف، و ونزوئلای عصر چاوز به خوبی شاهد بروز نسل تازه‌ای از دیکتاتورها بودند که علی‌رغم تفاوت‌های فرهنگی و ایدئولوژیک مشترکات بسیاری دارند. این نسل تازه از جهات بسیاری با نسل پیشین مثل قذافی لیبی و صدام حسین عراق تفاوت دارند. هر سه رژیم مدعی مقابله یا رقابت با ایالات متحده امریکا هستند؛ هر سه عمدتاً وابسته به درآمدهای نفتی هستند، با درآمد نفت جامعه را اداره می‌کنند و درآمد نفت را ابزار سلطه‌ و خرید پشتیبانی اقشاری از مردم قرار داده‌اند؛ هر سه پرونده سیاهی در برخورد با رسانه‌های مستقل داشته‌اند، هر سه مخالفان خود را در زندان‌ها و در ملأ عام ضرب و شتم و شکنجه می‌کنند، هر سه به خوبی انتخابات در کشورشان را به گونه‌ای مهندسی کرده‌اند که از صندوق‌ها تنها نام‌های مورد نظرشان بیرون بیاید، و هر سه مدعی قدرت منطقه‌ای یا جهانی هستند و تلاش می‌کنند با دلارهای نفتی یا حمایت از گروه‌های مخالف به هژمونی منطقه‌ای یا جهانی دست یابند. هر سه رژیم در پی گسترش روابط میان خود بوده و هستند.

آنچه این کشورها را علی‌رغم تفاوت‌های ایدئولوژیک (اسلامگرایی ایران، سوسیالیسم چاوز، و تزاریسم پوتین) بیش از همه در کنار یکدیگر قرار داده اشتراک در نظریه توطئه و ادعای مبارزه یا تقابل با امپریالیسم امریکا بوده است.