از پیش از برگزاری بازیهای المپیک‌ریو، زمزمه‌هایی به‌گوش می‌رسید که میخائیل مامیاش‌ویلی رئیس‌فدراسیون کشتی‌روسیه و نایب‌رئیس فدراسیون‌جهانی در تلاش‌است تا قانون وزن‌کشی هر وزن در دو روز را به کشتی برگرداند. در نگاه اول آنقدر این حرف، دور از واقعیت به‌نظر می‌رسید که توجه‌ای را جلب‌نکند اما وقتی روس‌ها مجدانه پیگیر کار شدند و در کمیسیون‌فنی هم این موضوع را به بحث گذاشتند و به اعتراض‌های- البته اندکی که شد- وقعی ننهادند، کار به‌جایی رسید که در اجلاس رسمی فدراسیون‌جهانی و در نشست اعضای هیأت‌رئیسه در پاریس، رسول خادم یک‌تنه مقابل مامیاش ایستاد؛ جنگی توان‌فرسا و البته اعصاب‌خردکن برای طرف ایرانی.
از سوی دیگر، امریکایی‌ها هم که به‌دنبال سهم‌خواهی خود بودند و احساس می‌کردند، به‌نحوی باید نناد لالوویچ را مرعوب کنند، انگشت گذاشتند بر مسألۀ سلامت ورزشکاران. آن‌ها اصرار داشتند که شرایط وزن‌کشی در کشتی باید تغییر کند از عصر روز قبل از مسابقه، به صبح روز مسابقه! این پیشنهاد که قبلا و توسط عضو ایرانی کمیسیون‌پزشکی فدراسیون‌جهانی -دکتر صادق محبوبی- و در سطح مسابقات رده‌سنی نونهالان و نوجوانان ارائه شده‌بود، دستمایه‌ای شد برای امریکایی‌ها که با قوت و قدرت پیگیر این مسأله شوند و خواستار اجرای آن در تمام گروه‌های سنی. امریکایی‌ها از دوران دبیرستان که به‌صورت جدی در مدارس و بعدا کالج‌ها و دانشگاه‌ها، نوع خاصی از کشتی موسوم به فولک‌ستایل را تجربه می‌کنند، با چنین نوعی از مقررات وزن‌کشی از سال‌ها پیش آشنا هستند و در کم‌کردن وزن و بعد استفاده از مکمل‌های مجاز و به‌اصطلاح پرکردن بدن، تجربۀ فراوانی دارند. به این ترتیب اصرار آن‌ها در تغییر زمان وزن‌کشی کاملا قابل فهم بود و ربط‌دادن این موضوع به مباحثی همچون سلامت و بهداشت، فقط بهانه‌ای بود برای بستن دهان منتقدین.
روس‌ها خواستار تغییر اوزان هم بودند. آن‌هم نه تغییراتی مختصر بلکه کلی. مامیاش برنامه‌ای داشت که مطابق آن ستاره‌های روس‌ها همچون رومن ولاسوف و عبدالرشید سادولایف با بهترین شرایط وزنی، در المپیک‌توکیو حاضر شوند اگرچه با سماجت و سرسختی رسول خادم و پس از جنگی یک‌هفته‌ای، مامیاش نتوانست همۀ خواسته‌هایش را اجرایی کند و لااقل در کشتی‌آزاد تیغ تیز رسول خادم کاراتر عمل‌کرد و اوزان این رشته دستخوش تغییرات نشد. اگر روس‌ها خواهان برگزاری مسابقات هر وزن در دو روز بودند، صرفا دلایلی فنی داشت. آن‌ها نمی‌توانستند به‌چشم ببینند که کشتی‌گیران ایرانی و امریکایی، مقابل آن‌همه تکنیک روس‌ها، به‌اتکای استقامت بالاتر برنده می‌شوند. نمی‌توانستند ببینند که در فاصلۀ نیم‌ساعتۀ بین دو مسابقه، بدن ایرانی‌ها و امریکایی‌ها برمی‌گردد اما بدن خودشان، آنقدر تحلیل‌رفته که نیاز به بازسازی‌ای حداقل دو-سه ساعته دارد. از همین‌رو بحث دوبار وزن‌کشی را مطرح‌کردند تا امکان استراحت و ریکاوری برای‌شان فراهم شود و لالوویچ که نمی‌خواست متهم به همدستی با روس‌ها شود، به پیشنهاد وزن‌کشی صبح‌ها که پیگیرانه توسط امریکایی‌ها مطرح‌شد هم روی خوش نشان‌داد. او می‌خواست با این‌کار، وزنۀ توازن شرق‌وغرب را در حالتی متعادل نگاه‌دارد تا از هرگونه اتهامی مبرا شود اما عملا کار‌ی‌کرد که حالا موجبات دردسر کشتی‌گیران، مربیان، دست‌اندرکاران و مردم شده‌است.
مسابقات کشتی‌آزاد قهرمانی‌روسیه که طی روزهای سوم تا پنجم آگوست ۲۰۱۸ برگزارشد، نقطۀ اوج بی‌تدبیری در صحنۀ عمل بود. مسابقاتی که در روز نخست تا ساعت ۱۹ به‌وقت محلی طول کشیده‌بود در روز دوم، با ترافیک عجیب ۵وزن دوم، تا ساعت ۲۱شب هنوز درحال برگزاری بود و خبری از برگزاری فینال‌های ۵وزن اول نبود. از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۴۵ رقابت‌های رده‌بندی و فینال برگزارشد آن‌هم در شرایطی‌که به‌دلیل کمبود وقت، روس‌ها نتوانستند برای هیچ وزنی مراسم اهدای‌مدال برگزارکنند. این اتفاق درحالی رخ‌داد که همین برگزارکنندگان، کشتی‌گیران، داوران و مربیان می‌بایست به هتل برمی‌گشتند و پس از صرف شام، استراحت‌کرده و دوباره ساعت ۶صبح بیدار شده برای رسیدن به سالن و انجام کارهای مربوط به ۵وزن دوم! جالب‌تر اینکه فینال‌های ۵وزن دوم از ساعت ۱۲ تا ۱۵ برگزارشد و این‌بار سکوی اهدای مدال‌ها برقرار بود.
پرسش اصلی اینجاست وقتی خود روس‌ها که باعث‌وبانی این طرح و این تغییرات بودند، در زمان برگزاری، به چنین وضعیت فلاکت‌باری دچار شده‌اند، از دیگر کشورها که قاعدتا از چنین زیرساخت‌های منظمی برخوردار نیستند، چه انتظاری می‌توان‌داشت؟ از سوی دیگر مگر نه اینکه آقای لالوویچ وعده‌بودند که کشتی را تلویزیون‌های معتبر ورزشی همچون یوروسپورت به‌صورت زنده پوشش خواهندداد -که همچنان این وعده روی هواست- پرسش اینجاست آیا اصولا کشوری و رادیو و تلویزیونی وجود دارد که برای برگزاری یک مسابقه ورزشی، عوامل‌اش را راضی‌کند که از صبح به محل برگزاری بروند و بدون‌وقفه تا نیمه‌شب بمانند و گزارش‌کنند؟ آیا تماشاگری باقی می‌ماند که با این‌همه کش‌‌‌آمدن زمان مسابقات، حوصله‌اش سر نرود و کانال تلویزیونی‌اش را عوض‌نکند؟
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.