مهر یا مهریه به مالی اطلاق میشود که به موجب انعقاد عقد ازدواج، مرد ملزم به پرداخت آن به زن خواهد بود؛ ولو این که هنگام جاری شدن عقد نکاح، بر لزوم آن تصریح نشده باشد و زن و مرد هر دو در این خصوص سکوت کرده باشند. مهریه در قوانین برخی از کشورهای اسلامی که حقوق مدنیشان منبعث از فقه اسلامی است، مقرر شده است. در قوانین مدنی ایران، زن میتواند مادام که مهریهاش را دریافت نکرده است از حق حبس خود استفاده و از شوهر تمکین نکند. مثال آن، ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی است.
فایل پیدیاف شماره ۸۱ مجله حقوق ما
آیا این رویکرد، متضمن نگاهی شئیگونه و کالاوار به زن نیست؟ آیا قوانین مربوط به مهریه در ایران حامی حقوق زنان به شمار میآیند یا ناقض کرامت انسانی؟
در این شماره از مجله حقوق ما، آرای مهرانگیز کار، حورا سپهر، حسن فرشتیان، علی امینی، فریده غیرت، نقی محمودی و مینا جعفری را پرسیدهایم. گروهی از این حقوق دانان معتقدند که مهریه از اساس یک قانون بدوی و ناقض برابری است و گروهی دیگر اعتقاد دارند که مهریه تا زمان تصویب سایر قوانین برابر، مانند حق طلاق یکسان برای زن و مرد، باید برجا بماند زیرا ابزاری است که زنان میتوانند با توسل به آن از حقوق حقه خود که ذیل قوانین ایران نقض میشود، دفاع کنند.
سردبیر این شماره کامبیز غفوری است و فیروزه رمضانزاده، میلاد پورعیسی و مهتاب خرمشاهی در تحریریه مطالب را تهیه کردهاند.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.