چگونه همجنسگرایی در خاورمیانه به یک جرم تبدیل شد.

در قرون ۱۳ و ۱۴، دو شاعر مشهور در مورد محبت و رابطه عاشقانه بین مردان سخن می گفتند. آنها رومی و حافظ بودند و هر دو در ایران زندگی می کردند. تفسیر آنها نه جدید و نه غیر معمول بود. قرنها پیش، ابو نوواس، شاعر بغدادی، اشعار ننگی درباره رابطه جنسی همجنسخواهانه نوشت. چنین رابطه این آزادی نسبی نسبت به عشق همجنسگرایانه در خاورمیانه گسترده بود. خالد الرویحب، یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه هاروارد، توضیح می دهد که هرچند از سوی دادگاه های مسلمان همجنسگرایی گناه بزرگی محسوب می شود، دیگر اقدامات همجنسگرایانه مانند بوسیدن پرشور، دوست داشتن یا رابطه جنسی بین زنان چنین نبود. او می گوید شعر هوموئروتیک بخشی از یک حساسیت روشنفکرانه به شمار می رفت.

خاورمیانه مدرن این موضوع را بسیار متفاوت می بیند. در نظرسنجی که توسط مرکز تحقیقاتی پیو در سال ۲۰۱۳ انجام شد نشان داده شد که اکثر مردم منطقه معتقدند که همجنسگرایی باید رد شود: ۹۷٪ در اردن، ۹۵٪ در مصر و ۸۰٪ در لبنان. در سال ۲۰۰۷، محمود احمدینژاد، رئیس جمهور وقت ایران، در جمعی بزرگ از دانشجویان دانشگاه کلمبیا در نیویورک گفت: “در ایران ما همجنسگرا نداریم”. در سال ۲۰۰۱، وزارت فرهنگ مصر، ۶۰۰۰ جلد شعر ابو نواس را سوزاند. چگونه اینطور شد؟

این تغییر را می توان به دو عامل ردیابی کرد. اول، نفوذ مستقیم یا غیرمستقیم، قدرت های اروپایی در منطقه است. در سال ۱۸۸۵، دولت بریتانیا قوانین جدید کیفری را که همه رفتارهای همجنسگرایانه را مجازات می کرد، را وضع کرد. از بیش از ۷۰ کشور که امروز همجنسگرایی را جرم می دانند، بیش از نیمی از آنها از مستعمره های سابق بریتانیا هستند. فرانسه در همان زمان قوانین مشابهی را معرفی کرد. پس از استقلال، همجنسگرایان فقط در اردن و بحرین با چنین مجازات هایی نجات یافتند. این مساله با تفسیر محافظه کارانه از قانون شریعت در دادگاه های محلی باعث شده است که زندگی همجنس گرایان سخت باشد. در بعضی از کشورها مانند مصر، جایی که همجنسگرایی صراحتا جرم محسوب نمیشود، قوانین مفهومی به اسم “اخلاق” به طور گسترده ای برای مورد آزار و اذیت قرار دادن کسانی که مردم را به “انحراف جنسی” تشویق میکنند، اعمال میشود.

دومین دلیل، ظهور بنیادگرایی اسلامی در دهه ۱۹۸۰ همزمان با جنبش دگرباشان جنسی در آمریکا و اروپا و تقویت تفاوتهای فرهنگی شد. در حالیکه که همجنسگرایی به غرب نسبت داده میشد، سیاستمداران توانستند احساسات همجنسگراستیز را برای سود شخصی خود مورد استفاده قرار دهند. سال گذشته حسن نصرالله، رهبر حزب الله، که یک گروه سیاسی اسلامی مستقر در لبنان است، با تکرار اظهارات سال گذشته آیت الله خامنه ای رهبر ایران در رابطه با “نابودی اخلاق” توسط غرب، غربیان را متهم به صادرات همجنسگرایی به دنیای اسلام کرد.

نگرش های محافظه کارانه در منطقه، بدتر شده است. از زمانی که رژیم عبدالفتاح السیسی در سال ۲۰۱۴ در مصر به قدرت رسید، برای خاموش کردن انتقادات محافظه کاران، دستگیری دگرباشان جنسی پنجاه برابر افزایش یافته است. جرم انگاری همجنسگرایی در ایران پس از انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ به وقوع پیوست. اگرچه صدور حکم اعدام برای فعالیت جنسی همجنسگرایانه با رضایت طرفین دشوار است، در سال ۲۰۱۶، چندین تن از مردان همجنسگرا تنها به دلیل وجود شبه هایی، مانند تجاوز به عنف و بدون دسترسی به دادرسی عادلانه، به دار آویخته شدند. در عراق، جایی که رابطه جنسی همجنسخواهانه عملا قانونی است، نا آرامی های ایجاد شده از سال ۲۰۰۳، به شبه نظامیان و هواداران اسلامگرا اجازه داده است تا ایده خود از عدالت را تحمیل کنند. گروه هایی مانند حکومت اسلامی به خاطر قتل افراد مظنون به همجنسگرایی، پرتاب آنها از ساختمان ها و سنگسار کردن آنها شهرت بدی پیدا کرده اند.

برای بهبود وضعیت چه می توان کرد؟ برخی از فعالان محلی می گویند که مبارزه برای ازدواج همجنسگرایان و حقوقی از این دست که همتایان غربی انجام داده اند، در خاورمیانه مفید نیست. خالد عبدالحدی، بنیانگذار My.Kali، مجله آنلاین دگرباشان جنسی در اردن می گوید: “اولویت ما ازدواج نیست … خانواده های ما تصویر کلیشه ای از ازدواج و رژه غرور در غرب را می بینند و از ما می پرسند” آیا این چیزی است که شما می خواهید؟ “” فعالیت به سبک غربی به نوعی ممکن است موجب خطرات بیشتری شود: در ماه مه، جشن های پراید در بیروت تعطیل شد و سازماندهندگان آن موقتا دستگیر شدند.

با این حال، به نظر می رسد مبارزات مردمی و فشار از سوی مؤسسات غربی تاثیر داشته باشند. در سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷، چهار قاضی در لبنان از اعمال مجازات برای رابطه جنسی همجنسخواهانه بر اساس این مطلب که قانون اساسی که مجازات یک سال زندان برای “رابطه جنسی غیر طبیعی” شامل روابط جنسی همجنسخواهانه نمیشود، سر باز زدند. در سال ۲۰۱۴، عراق توصیه سازمان ملل متحد برای مبارزه با تبعیض، از جمله بر اساس گرایش جنسی، را پذیرفت. مبارزین در جاهای دیگر موفق شده اند که رسانه ها را به استفاده از اصطلاح همجنسگرا به جای همجنسباز یا بچه باز مجبور کنند. و در همه کشورها اینترنت، علی رغم سانسور شدید، به مردم فرصتی برای پیدا کردن یکدیگر و صحبت در مورد این مسائل را میدهد. Ahvaa، ​​یک پلت فرم برای دگرباشان جنسی از بحرین، دارای بیش از ۱۰،۰۰۰ کاربر است. همانطور که افراد بیشتر و بیشتری به این طریق با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، تغییر در حال شکل گیری است.

ما همه جا هستیم، آزاد و برابر:

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)