بداهت دور از نظر

برخى از اظهارات مقامات عالى رتبه ى قضائى فقط انسان را در فکر فرو نمى برد بلکه در هم مى شکند، بیاناتى که از عالى منصبانى مى شنویم که دقیقاً انتظار شنیدنش را نداریم .
فى المثل از معاونت فرهنگى قوه ى قضائیه انتظار داریم که اطلاع رسانى کنند که به چه میزان کار فرهنگى در زندان هاى کل کشور صورت مى گیرد و بر اثر تلاش هاى فرهنگى دستگاه قدرتمند قضا به چه میزان بار از دوش زندان ها و در نتیجه جامعه برداشته شده است ؟
چه میزان کتاب در کتابخانه هاى زندان ها وجود دارد؟ سالانه چه میزان کتاب هاى تازه به آن ها افزوده مى شود؟ آمار شاخص استقبال زندانیان از کتاب و کتابخوانى از چه قرار است؟ اوضاع کلاس هاى آموزشى در زندان ها ى کشور برچه منوال است ؟از سایر مظاهر فرهنگ از قبیل فیلم ، تأتر ، برگزارى کنسرت هاى موسیقى و غیره استفاده مى شود؟ آیا زندانیان مى توانند در زندان ادامه ى تحصیل بدهند؟آیا این امکان براى شان هست که در دوره محکومیت شان حرفه اى را بیاموزند؟ مى توانند صنعت ظریفه یا هنرى را فرا بگیرند؟آیا از امکانات ورزشى برخوردارند؟آیا زندانیان ازامکانات تخصصى مددکارى اجتماعى ومداخلات روان شناختى سود مى برند ؟ آیا از این فرصت برخوردارند که گاهى البته تحت الحفظ ،قدرى در طبیعت باشند ، به تماشاى مسابقات ورزشى بروند از موزه ها و نمایشگاه هاى هنرى دیدارى داشته باشند وبدین وسیله تجدید روحیه اى کنندتابیشتربتوانندبه خودآیند و صدها سؤال ریز و درشت دیگر در این خصوص را که درگوشه وکنار ذهنمان موج مى زند ، پاسخ دهند.
ولى مسؤول” فرهنگى” دستگاه “داد” پرورى کشورمان نه تنها اشاراتى به این مباحث نمى کنند بلکه صراحتاً و بدون هیچ ملاحظه ى اخلاقى و اجتماعى اى مى گویند :«زندان دانشگاه جرم وجنایت است .» (شرق:٩٧/٣/١٠) به عبارت دیگر در زندان ، زندانیان جُرم و جنایت مى آموزند ، از آموزه هاى مجرمانه و جنایت آمیز ، برخوردار مى شوند ، اطلاعاتشان تکمیل مى شود ، مجرم تر و جانى تر مى شوند .زندان« آموزشگاه» انواع اعمال خلاف است ، «ندامت گاه » است به این معنى که در آن جاتازه کاشف بعمل مى آید که” دریغا” ! با چه اندک جرم وجنایتى وبا وجود چه پرشمار راه هاى فرارى به اسارت درآمدیم !
معاونت فرهنگى قوه ى قضائیه ابرازتکان دهنده ى دیگرى مى کند که نشان مى دهد ایشان اصلاً و ابداً به فعالیت فرهنگى اعتقادى ندارد: « مجازات بدنى نسبت به زندان بسیار مؤثر تراست واز تازیانه که دراسلام داریم، باید دفاع کنیم .» ( همان جا)یکى دوبار چشم هاى مان را مى مالیم ، شاید از خواب آلودگى وحروف بسیار ریز روزنامه دُچار خطاى باصره شده ایم ، ولى نه واژه ى« تأسف» را باید مشدّدکرد و به «باکمال تأسف» ارتقاءاش داد .
در جامعه اى که عصبیت بیداد مى کند، وکوچکترین برخوردهاو سهل انگارى ها مى توانند به فاجعه اى جبران ناپذیر تبدیل شوند ، ودائم در جوش وخروش وغلیان است ، همین یکى راکم داشتیم ، رواج مجازات بدنى با بکارگیرى تازیانه بنابه پیشنهاد معاونت فرهنگى قوه قضائیه .
به جاى آنکه روز به روز از مظاهر خشونت فاصله بگیریم و در صدد امحاء زمینه هاى وقوع جرم وجنایت در جامعه بر آئیم ، مى گوئیم چون زندان ها ازجمله جلوه هاى بد آموزى شده اند پس تازیانه را جایگزینش کنیم.فردا وزیر آموزش و پرورش با همین استدلال مى گوید چون در مدارس خلاف رونق گرفته ، آن ها را به مکتب خانه تبدیل کنیم ، برهمین منوال کارخانه ها را به مانوفاکتور، کشاورزى مکانیزه را به زراعت قبل از صنعت و قس على هذا!
چرا؟ این پیشنهادهابر چه مبانى اى صادر مى شوند ؟ از گستردگى رو به ازدیاد جرم وجنایت وبدتر از آن گرفتار آمدن نظام دادپرورى کشورمان در چنبره اى از بینش ها ومنش هائی که پاسخگوى رفع مشکل نیست وبنا به اظهار یکى از شاخص ترین مقامات عالى رتبه ى قضائى نه تنها جرم وجنایت بلکه موجب پیدایش وانکشاف « هزاران [!] پرونده امنیتى در طول سال »(ابتکار:٩٧/٣/١٣)شده است .
در جامعه ى هندوستان که از جمعیتى بیش ازده برابر جمعیت کشورمان برخورداراست وفقر وفاقه وتهى دستى درآن شبه قاره به مفهوم واقعى کلمه نهادینه شده است ، نه از«هزاران پرونده ى[سیاسى ]امنیتى در طول سال» خبرى هست ونه ازاعمال تنبیهات بدنى به منظور جُرم وجنایت زُدائى. آن ها توانسته اند مفتخربه زندگى در جامعه اى باشند که پرچم دموکراسى اش دردنیا ازهمه ى کشورهاى جهان افراشته تر است .
فقرهولناکى که درهند است اگردرهرگوشه وکنار منطقه ى خاورمیانه وجود داشت ، برگ آتشینْ قلمىِ دیگرى براوراق تاریخى فجایع انسانى مى افزود، امامناسبات دمکراتیک معتبرحاکم برآن جامعه همچون پادزهرى شفا بخش مانع پیدایش دُمل هاى عفونى بدخیمى چون طالبان ها، القاعده ها، النصره ها و القاعده ها شده است.

هندوستان بهترین نمونه است که نشان مى دهد بابرقرارى مناسبات دمکراتیک دریک جامعه به رغم ، فقرو تهى دستى و کمبودهاى گسترده ى رفاهى مى توان اسیر جُرم وجنایت و هزاران پرونده ى امنیتى رو به افزایش نبود.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)