آقای ظریف، به کجا چنین شتابان؟

آقای ظریف، با نفی هویت های جنسی به جز دگرجنس خواهی، باعث نمبشویم که خشونت، تبعیض و حذف سیستماتیک نسبت به یکی از آسیب پذیر ترین اقشار جامعه اعمال شود؟آیا به نظر شما، انکار و یا به رسمیت نشناختن اقلیت های جنسی، صورت مساله را به صورتی مردسالارانه و مذهبی پاک میکند؟

حتما در مورد روش های غیر متمدنامه ایی که برخی برای درمان همجنسگرایی فرزندانشان استفاده میکنند شنیده اید، از تجاوز پدر و برادر به دختر و خواهری همجنسگرا برای تصحیح گرابش جنسی گرفته، تا ازدواج اجباری و حتی قتل های ناموسی. به نطر شما، اینها همه ریشه در فرهنگ ایرانی دارد؟ فرهنگ ایران چنین است؟!؟آیا ایران کشوری همجنسگراستیز نیست؟ آیا همجنسگرایان در اماکن خصوصی آزادی عمل دارند و به رسمیت شناخته میشوند؟ساختن نسلی سرشار از رنج و خشم سرمایه ایی نیست که این بار کج را به مقصد برساند.به کجا چنین شتابان؟!