بعد از گذشت ۴ روز از اعتراضات سراسری، مردم در بیش از ۳۰ شهر به خیابان‌ها آمدند و شعارهایی در مخالفت با جمهوری اسلامی، حجاب اجباری و رهبر ایران سر دادند. روز چهارشنبه اعتراضات از ارومیه آغاز شد و سپس در دانشگاه‌های تهران، به خصوص در دانشگاه تهران و الزهرا، دانشجویان تجمعات اعتراضی خود را برگزار کردند، دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران نیز در این روز صحنه‌ی راهپیمایی دانشجویان بود. گزارش‌ها و تصاویر تهیه شده توسط مردم با توجه به فیلتر شدن ایستاگرام و قطعی اینترنت در اکثر مناطق کشور به کندی در صفحات مجازی منتشر می‌شد. قطعی کامل اینترنت در ایران بسیار محتمل است، در آبان ۹۸ هم حکومت از طریق مسدود کردن اینترنت امکان انتشار فیلم‌های اعتراضات را از مردم گرفت اما طبیعتاً هدف اصلی جلوگیری از انتشار فراخوان تجمع و تبادل اطلاعات و همفکری در میان معترضین است. قعطی اینترنت یکی از راهکارهای اصلی حکومت در چند سال اخیر بوده و مقابله با این ترفند باید از طریق ایجاد روش‌های جایگزین و برقراری ارتباط در محلات و محیط‌های کار صورت بگیرد. نارضایتی و مخالفت با حکومت با سرکوب مقطعی اعتراضات فروکش نخواهد کرد اما اخلال در فرایند مبارزه روشی مرسوم در میان تمامی دولت‌ها بوده و باید خود را برای روزهای بدون اینترنت آماده کنیم. اگر دارای ارتباطات امنی در محله هستیم لازم است که از روش‌هایی مثل دیوارنویسی، اعلام فراخوان تجمع بر روی پشت بام، تهیه‌ی تراکت و… برای مطلع کردن سایرین استفاده نماییم. در محیط کار نیز این فعالیت میسر خواهد بود اما محدودیت‌های امنیتی در محل کار بسیار بیشتر بوده و مقتضیات خاص خود را دارد. در اینجا مختصراً به نکته‌ای اشاره می‌کنیم که درصورت امکان در فرصتی دیگر به تفصیل به آن می‌پردازیم. در وضعیت قعطی اینترنت برخی مشاغل به طور کامل متوقف می‌شوند. مثلاً تمامی خدمات اینترنتی از جمله پیک‌ها و رانندگانِ تاکسی‌های اینترنتی، ارسال محصولاتی که از طریق اپلیکیشن‌هایی مثل اسنپ فود یا اسنپ مارکت انجام می‌شد کاملاً از دسترس خارج می‌شود. مسلماً تعداد زیادی موتور سوار و راننده و البته کارمندان دفتری در این عرصه‌ها فعالیت می‌کنند که با این اوصاف یا به مرخصی اجباری خواهند رفت و در مورد موتورسواران و رانندگان عملاً بدون هیچ پشتوانه‌ای به واسطه‌ی قراردادهای خارج از قوانین کار و وضعیت بی‌ثباتی که دارند بدون دستمزد و بدون درآمد خواهند بود. این بخش نیروهای کار علاوه بر پیگیری مطالبات خود که می‌تواند حولِ دریافت دستمزد در ایام قعطی اینترنت باشد، با تجمع و حضور در برابر شرکت‌هایی که در آن مشغول به کار هستند می‌توانند فضای شهر را در ساعاتی که اعتراضات خیابانی برگزار نمی‌شود پویا و زنده نگه دارند.
در تهران نیروهای امنیتی بسیار بیشتر از دو روز گذشته در خیابان‌های انقلاب، وصال، حجاب، کارگر و بلوار گشاورز حضور داشتند. نکته‌ی قابل توجه این بود که تعداد افراد لباس شخصی به مراتب بیشتر از نیروهای رسمی ضد شورش بود، البته بر خلاف دهههای گذشته این مزدوران با ریش‌هایی تراشیده و اندامی ورزیده و با شلوار جین حضور داشتند. در نگاه اول تشخیص آنها دشوار به نظر می‌رسید اما با کمی دقت از پوشاندن پلاک موتور یا داشتن کیفهای کوچک و نوع رصد خیابان و پیاده‌روها، به میزان زیادی قابل شناسایی می‌شدند. با توجه به این نشانه‌ها، معترضینی که دارای موتور سیکلت هستند می‌توانند با هماهنگی بین رفقای خود به شناسایی برخی از مزدوران بپردازند و با همراهی چند موتور سوار آنها را در موقعیت‌هایی که از سایر نیروهای سرکوبگر فاصله دارند خلع سلاح کنند یا اینکه از طریق از کار انداختن موتورهایشان آنها را از ادامه‌ی شناسایی و سرکوب معترضان منع کنند. با توجه به حجم زیاد نیروهای سرکوبگر بیشتر اعتراضات در تهران به صورت پراکنده و در نقاطی دیگری به غیر از مرکز شهر رخ داد. در مرکز شهر و مخصوصاً در بلوار کشاورز چندین تجمع کوچک شکل گرفته اما به سرعت معترضین را متفرق و متاسفانه تعدادی را دستگیر کرده‌اند. در خیابان کریمخان و نیز در خیابان حافظ بعد از حمله به تجمعات چندین نفر را دستگیر و به داخل مینی‌بوس‌های مستقر در خیابان منتقل کردند. واژگونی و انهدام این وسایل نقلیه مثلاً از طریق کوکتل مولوتوف در کاهش آمار دستگیرشدگان بسیار تاثیر می‌گذارد. لازم است به این نکته توجه کرد که یکی از اصلی‌ترین فعالیت‌هایی که باید در این ایام انجام داد اطلاع رسانی در رابطه با افراد بازداشت‌شده و پیگیری فوری توسط خانواده‌های این افراد است. به دلیل شرایط امنیتی بهتر است که دوستان افراد بازداشتی برای پیگیری به مراکز امنیتی مراجعه نکنند و توان خود را برای حضور در اعتراضات ذخیره نمایند، اما فرایند خبری شدن اسامی افراد بازداشتی را می‌توان با جدیت پیگیری کرد و از خانواده‌ی آنان خواست که به سرعت به مراکز پلیس امنیت مراجعه کنند. اعتراضات تهران در خیابان جمالزاده، کلهر، اسکندری و به طور کلی خیابان‌های حوالی میدان انقلاب پیگیری می‌شد اما نکته‌ی بسیار درخشان در اعتراضات دیروز حضور مردم تهران در مناطق شمالی و جنوبی شهر بود. تصاویری از یوسف‌آباد، شهر ری، تجریش و نازی آباد منتشر شده بود که نشان‌دهنده‌ی هشیاری مردم است، با گسترش اعتراضات در سطح شهر نیروهای سرکوبگر عملاً در ناکارآمد و به مرور فرسوده خواهند شد. در روز چهارشنبه مناطق حاشیه‌ای تهران از جمله پرند، رباط کریم، اندیشه و شهریار هم به اعتراضات سراسری پیوستند. یکی از فعالیت‌های بسیار موثر در این ایام شعار نویسی شبانه است. با توجه به درگیری طولانی مدت سرکوب‌گران در طول روز، شهر عملاً از ساعات ابتدایی بامداد خالی از نیروهای امنیتی بوده و حتی گشت‌های انتظامی که در روزهای عادی در سطح شهر تردد می‌کنند حضور ندارند. به این ترتیب حضور در خیابان‌های شهر و مخصوصاً محلاتی که کم‌تر شاهد اعتراض و تجمع بوده کم خطر خواهد بود. تاکید می‌کنیم فقط کم خطر خواهد بود و رعایت نکات امنیتی ضرورتی کتمان ناپذیر است. همراه داشتن ماسک، دستکش و موتوری بدون نقص از الزامات حداقلی این فعالیت است. نوشتن شعارهای مطرح شده در خیابان و یا تهیه‌ی شابلون‌ها و درج تصویر بر روی دیوارها می‌تواند تاثیر بسیار زیادی بر فضای ذهنی مردم و افرادی که هنوز به اعتراضات نپیوستند داشته باشد. علاوه بر آن باتوجه به قطعی اینترنت می‌توان از دیوار نویسی برای اطلاع رسانی از تجمع روز آینده و محل و ساعت آن استفاده کرد. در رابطه با گرافیتی و تصاویری که قابلیت درج بر روی دیوار و سطوح را داشته باشد هم علاوه بر طرح‌هایی ابداعی هسته‌هایی که این اقدامات را انجام می‌دهند طرح‌های از پیش آماده‌ای در فضایی مجازی موجود است به طور مثال و البته از نظر ما طرح‌های صفحه‌ی تریبون خیابان از جمله بهترین گرافیتی‌های موجود است. در نهایت باید گفت قیام اخیر با پیشگامی زنان و همراهی مردان تا همین لحظه هم دستاوردهای مبارزاتیِ بیشماری را در اختیار ما قرار داده اما کماکان اصلی‌ترین ضعف جنبش‌های اجتماعی در ایران که نداشتن ارتباط ارگانیک و عملی‌ست به وضوح قابل رویت است. هم زمان با این اعتراضات سایر بخش‌های جامعه و به خصوص نیروهای متشکل جنبش‌های اجتماعی از جنبش زنان تا کارگران و معلمان و بازنشستگان باید در همراهی با اعتراضات مردم دست به کار شوند. تصور اینکه در ساعات ابتدایی صبح تجمعات و اعتصابات بازنشستگان، کارگران و معلمان در جریان باشد و در انتهای روز نیز حضور خیابانی و مردم را شاهد باشیم، به هیچ وجه دور از انتظار نخواهد بود. آنچنان که پیش‌تر اشاره شد پیشروی هر بخشی از جامعه در اصل گامی رو به جلو برای تمامی مردم خواهد بود و در عین حال هیچ دستاوردی بدون افزایش قدرت سایر بخش‌های جامعه، دارای ثبات و پایداری نخواهد بود. به این ترتیب تمام مطالبات و خواسته‌های انباشته شده در طول دهه‌ها را می‌توان همین امروز فریاد زد و از سردرگمی و تشویش نظام سیاسی و دستگاه سرکوب آن بیشترین بهره‌برداری را برای سازماندهی و ایجاد سازمان‌های سیاسی و رزمنده کرد. موج دستگیری‌های فعالین اجتماعی در کردستان نشان‌دهنده‌ی واهمه‌ی حکومت از تدام اعتراضات و کانالیزه شدن آن در مسیری واحد و ایجاد پیوستگی میان بخش‌های مختلف جامعه است.
این سطور را با خشمی فراوان و با عظمی بسیار بعد از دیدن خون‌های ریخته‌شده در خیابان، استنشاق گاز اشک‌آور و تلاشی چند ساعته برای تسخیر خیابان‌های شهر و در حالی که به ساختن جهانی دیگر باور داریم، برای انتشار تهیه کردیم و فردا نیز همراه با زنان و مردانی که چهره‌های آشنای خیابان هستند، زن زندگی آزادی را فریاد خواهیم زد.
کلکتیو زن زندگی آزادی
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.