هرساله فرانت لاین دیفندرز “جایزه فرانت لاین برای مدافعان حقوق بشر در معرض خطر” را به یک مدافع حقوق بشر که سهم برجسته ای در دفاع از مبانی حقوق بشر داشته، اعطا می کند. برندگان قبلی جایزه مدافعان حقوق بشر از کشورهای سوریه، فدراسیون روسیه، افغانستان، گواتمالا، جمهوری دموکراتیک کنگو، ازبکستان و سودان بوده اند.

بحتیار همرائف (ازبکستان) بیرام دا اولد عبید (موریتانی) روث مومبی (کنیا) یک بسیج کننده پرشور انجمن ها و اجتماعات و بنیانگذار و هماهنگ کننده ملی کنونی بونگه لا واماما، بخش مربوط به زنان جنبش بونگه لا مواناچی است. این جنبش از مسائل مربوط به عدالت اجتماعی و پاسخگویی در بخش های مختلف کنیا به طور قوی حمایت و برای آنها مبارزه می کند. روث مومبی در کیامایکو، یک زاغه نایروبی، به دنیا آمده و همچنان آنجا زندگی می کند. وی مشارکت خود را در طرح های بسیج انجمن ها در اواخر دهه ١٩٩٠، زمانی که تنها ۱۶ سال داشت، آغاز کرد.

در ۲۸ ژانویه هیئت داورانی از اعضای پارلمان ملی (متشکل از اتحادیه ی اروپا و پارلمان ایرلند) شامل امر کاستلو (Emer Costello) عضو پارلمان اروپا، سیمون کوونی (SimonCoveney) وزیر کشاورزی، غذا و فرآورده های دریایی از پارلمان ایرلند، سناتور آوریل پاور (Averil Power)، روآیری کوئین (Ruairi Quinn) وزیر آموزش و مهارت از پارلمان ایرلند، و عضو هیئت مدیره فرانت لاین دیفندرز، نوئلین بلک ول (Noeline Blackwell)، اسامی ۶ تن از مدافعین حقوق بشر را برای جایزه امسال این موسسه اعلام کردند. این اسامی عبارتند از:

مام سوناندو (Mam Sonando )- کامبوج منصوره بهکیش (Mansoureh Behkish )- ایران روث مومبی (Ruth Mumbi )- کنیا دیوید رابلو کرسپو (David Rabelo Crespo )- کلمبیا بحتیار همرائف (Bahtiyor Hamraev )- ازبکستان بیرام دا اولد عبید (Biram Dah Ould Abeid )- موریتانی

مدیر اجرایی فرانت لاین دیفندرز ماری لاولر (Mary Lawlor) در سخنرانی هنگام اعلام اسامی در دوبلین گفت: “این افراد از بین ۹۰ نامزدی انتخاب شدند که هر یک نمونه ای از شجاعت و تعهد مطلق به مبانی حقوق بشر در اقصی نقاط دنیا هستند. هر یک از این شش تن با تهدیدها و ارعاب مواجه شده اند و در حال حاضر دو نفر آنان: مام سوناندو و دیوید رابلو کرسپو در زندان به سر می برند.” وی همچنین ادامه داد: “همواره انسان هایی بوده اند که تلاش برای ترویج و دفاع از حقوق بشر را انتخاب می کنند. آنها در این راه تلاشی خستگی ناپذیر دارند و هر کدام در راه مبارزه با بی عدالتی از پا درآیند دیگری هست که به راهشان ادامه دهد. مهم نیست این تلاش برای چند سالی باشد یا برای تمام عمر، آن چه دولت ها نمی فهمند آن است که هرگز نمی توانند روح مدافعین حقوق بشر را سرکوب کنند. این تلاش در خون آنان و در نفس کشیدنشان است. جایزه فرانت لاین برای مدافعان حقوق بشر در معرض خطر تجلیل از آن روح خاموش نشدنی است که مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان را در حرکت برای خلق جوامع عادلانه و برابر با یکدیگر متحد می کند.”

برنده جایزه فرانت لاین برای مدافعان حقوق بشر در معرض خطر متعاقبا در مراسمی در دوبلین معرفی خواهد شد. عکس از فرانت لاین دیفندرز بدون هیچ هزینه بازتولیدی در دسترس همگان است. برای کسب اطلاعات بیشتر با جیم لوگران، رئیس بخش ارتباطات فرانت لاین دیفندرز تماس بگیرید. Tel +353(0)12123750 Mobile +353(0)879377586 Email jimloughran@frontlinedefenders.org

شرح حال

نامزد های جایزه فرانت لاین برای مدافعان حقوق بشر در معرض خطر سال ٢٠١٣

مام سوناندو – کامبوج- زندگی خود را وقف کمک به فقرا و افراد فاقد حقوق مدنی کامبوج کرده است. وی هم زمان با پیروی از احکام غیر خشونت آمیز مذهب بودایی خود، برای احقاق حقوق این افراد مبارزه می کند. او یک روزنامه نگار و مدیر یکی از تنها سه ایستگاه رادیویی مستقل در کامبوج است در شرایطی که دولت تقریبا انحصار کامل بر روی رسانه ها دارد و سرکوب آزادی بیان، منجر به خودسانسوری گسترده شده است. او همچنین موسس و رئیس سازمان ملی انجمن دموکرات است که به طور فعال به ترویج دموکراسی و حقوق بشر می پردازد. او در اوایل جولای ۲۰۱۲ دستگیر شد و در اول اکتبر ٢٠١٢ به رغم نبود هیچگونه مدرکی که وی را با جنبش به اصطلاح تجزیه طلب مربوط کند به جرم تحریک به شورش و تحریک به استفاده از اسلحه علیه نظام گناهکار شناخته شد و به ۲۰ سال زندان محکوم شد.

منصوره بهکیش – ایران- یک فعال حقوق زنان و از بنیانگذاران مادران خاوران و مادران پارک لاله است. او به عنوان یکی از حامیان مقاومت غیر خشونت آمیز و مدافع حقوق بشر سه دهه گذشته را صرف بازتوانی بازماندگان و قربانیان نقض حقوق بشر نموده است. به طور خاص او به دنبال کمک به مادران، خواهران و همسران هزاران زندانی یا اعدامی جمهوری اسلامی و به دنبال برقراری عدالت از طریق کانال های قانونی و انسانی است. در نتیجه تلاش هایش به عنوان یک مدافع حقوق بشر، او به طور مداوم دچار آزار و اذیت، مصادره گذرنامه و نقض حق سفر بوده است و سه دوره زندان را پشت سر گذاشته.

دیوید رابلو کرسپو – کلمبیا- به مدت ۳۵ سال در راستای دفاع از حقوق بشر فعالیت کرده است. او در سال های اول، به طور عمده در دفاع از حقوق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کار می کرد و سپس با ترویج بسیج اجتماعی و اتحادیه ها برای دفاع از حقوق کارگران به فعالیت پرداخت. در سال های اخیر، او در راستای دفاع از زندگی دیگران فعالیت می کرده است، اگر چه در انجام این کار او زندگی خود را در معرض خطر قرار داده است. او بین سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۴ مدیر شورای صلح شهری بود. این شورا بدنه ای ابداعی است برای حفاظت از جان مردم محلی که پس ورود شبه نظامیان به دلیل افزایش ترور رهبران اجتماعی و یک سری از قتل عام های صورت گرفته توسط شبه نظامیان و با توجه به مصونیت مجرمین از مجازات، در معرض خطر هستند. کرسپو رابلو عمر خود را وقف ترویج احترام به حقوق بشر و استانداردهای بین المللی بشر دوستانه در منطقه ماگدالنا مدیو کلمبیا کرده است و هر چند او در حال حاضر در زندان به سر می برد همچنان به کار برای حمایت از حقوق زندانیان سیاسی در زندان های کلمبیا ادامه می دهد.

بحتیار همرائف – ازبکستان- در ۱۵ سال گذشته خود را وقف مبارزه برای دستیابی به حقوق بشر در ازبکستان کرده است. او رئیس شاخه منطقه ای جیزاک از انجمن حقوق بشر ازبکستان (HRSU) بوده و نقض حقوق بشر در این منطقه را مستند کرده است. در سال های اخیر او مهمترین کسی است که با خانواده های مدافعان زندانی حقوق بشر برای کمک به اطلاع رسانی در مورد شرایط آنها در بازداشت، اطلاع رسانی شکنجه و بدرفتاری با آنها و همچنین کمک های قانونی و مالی به خانواده های آنها در تماس بوده است. فعالیت های وی برایش بسیار گران تمام شده، اما با وجود همه این مشکلات او به کار خود ادامه داد و حاضر به ترک کشور نشده بلکه برای ایجاد تغییری در کشوری که یکی از بدترین شرایط در حوزه حقوق بشر در این منطقه را داراست تلاش کرده است. هرچند همرائف متاسفانه به یک سرطان لاعلاج مبتلاست، ولی او همچنان به ارسال اطلاعات مربوط به نقض حقوق بشر به منظور کمک به خانواده های مدافعان زندانی حقوق بشر ادامه می دهد.

بیرام دا اولد عبید – موریتانی- به دلیل کارهایش در زمینه احقاق حقوق بشر و فعالیت هایش علیه برده داری در موریتانی مورد تهدید، هتک حرمت و آزار و اذیت قرار گرفته است. او در موارد مختلف دستگیر شده و مورد بد رفتاری قرار گرفته است و در آوریل ۲۰۱۲، برای چند هفته در یک مرکز سری دولتی با امنیت بالا بدون اینکه قادر به تماس با خانواده اش یا استفاده از هرگونه کمک حقوقی باشد “ناپدید” شد. اعتقاد بر این بود که او کشته شده است اما به دلیل اعتراضات بین المللی، وی در سپتامبر ۲۰۱۲ آزاد گشت. با این حال او ادامه فعالیت در داخل موریتانی را انتخاب کرده است.

روث مومبی – کنیا- یک بسیج کننده پرشور انجمن ها و اجتماعات و بنیانگذار و هماهنگ کننده ملی کنونی بونگه لا واماما، بخش مربوط به زنان جنبش بونگه لا مواناچی است. این جنبش از مسائل مربوط به عدالت اجتماعی و پاسخگویی در بخش های مختلف کنیا به طور قوی حمایت و برای آنها مبارزه می کند. روث مومبی در کیامایکو، یک زاغه نایروبی، به دنیا آمده و همچنان آنجا زندگی می کند. وی مشارکت خود را در طرح های بسیج انجمن ها در اواخر دهه ١٩٩٠، زمانی که تنها ۱۶ سال داشت، آغاز کرد.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com