نقطه عطف دیگر!

تجمع سازمانیافته و سراسری معلمان شاغل و بازنشسته در ۱۳ مهر ماه، روز جهانی معلم، نقطه عطفی دیگر در تاریخ جنبش معلمان برای تامین آزادی، رفاه و معیشت بود. این یک پیروزی برای جنبش معلمان است. هر گام موفقیت، این جنبش را ادامه کار و مستحکم می کند.

دراین روز به دعوت شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان سراسر کشور، هزاران معلم در تهران و مراکز استان ها، تجمع کردند و مطالبات خود را بار دیگر مطرح، اجرای فوری آن را خواستار و اعلام کردند که: “تا حق خود نگیریم، از پای نمی نشینیم”.

در تجمعات امسال معلمان ایران علاوه بر طرح مطالبات روشن و صریح و مستدل و بدون التماس، دو پدیده جدید وجود دارد که نشان از ارتقای این جنبش است.

یکی شرکت خانواده های دانش آموزان در تجمع معلمان در شهرهای اصفهان و شیراز است. بر کسی پوشیده نیست که معلمان از موقعیت اجتماعی و شخصیتی و ظرفیت مبارازتی بسیار خوبی در جامعه برخوردارند. این قشر محبوب به هیچ کس بدهکاری ندارند. صمیمانه و دلسوزانه نسلها را آموزش و پرورش میدهند. میلیونها دانش آموز از متحدین معلمانند. معلمان میلیونها انسان سمپات، دوست و متحدخود در میان خانواده دانش آموزان را دارند. معلمان سمپاتی ودوستی وسیع اجتماعی را پشت سر خود دارند. شرکت خانواده ها در تجمع معلمان در ۱۳ مهر امسال، اگر چه محدود بوده است اما پیام خوبی برای جامعه و به نفع جنبش و مبارزه حق طلبانه معلمان دارد.

دومین مساله این است که درقطعنامه معلمان علی گودرز تحصیل رایگان برای همه از جمله کودکان افغانی و مهاجر خواسته شده است. این در شرایطی است که رژیم، کارگران مهاجر و خانواده ها و فرزندانشان را علاوه بر تحمیل بی حقوقی محض و تحقیر و تبعیض و ستم، تحت فشار شدید قرار داده و دسته دسته از کشور اخراج یا روانه میدان های جنگ در سوریه می کند. موضع انسانی و ضد بیگانه ستیزی و علیه ملی گرایی و یادآوری جهانشمول بودن حقوق انسان از جانب معلمان، قابل تقدیر است.

معلمان در قطعنامه ها و سخنرانی های تجمعات شان، بر بهبود سطح معیشت معلمان، کیفیت آموزش و بیشترین امکانات برای فرزندان مردم در مدارس، همبستگی مبارزات کارگران معلمان، برسمیت شناختن تشکل های مستقل معلمان و خاتمه دادن به فشار و سرکوب رهبران معلمان، کارگران و فعالین اجتماعی تاکید کردند.

افزایش بودجه آموزش و پرورش، افزایش حقوق تا حد بالاتر از خط فقر، توقف خصوصی سازی و کالایی سازی آموزش و تحصیل رایگان، از مطالبات اصلی معلمان سراسر کشور است. همچنین معلمان اعلام کردند که همه مطالباتشان را یکجا پیگیری خواهند کرد.

با وجود تجمعات با شکوه و سازمانیافته و مطالبات صریح و قطعنامه های روشن، اما هنوز تشکل صنفی معلمان ایران نتوانسته است از تمام ظرفیت مبارزاتی خود استفاده کند. اگر ما شاهد تجمع چند ده هزار نفری معلمان و بازنشستگان در تهران بودیم. اگر در همه مراکز استان ها که تجمع معلمان صورت گرفت، چند صد هزار معلم و دانش آموزان و خانواده هایشان شرکت داشتند، همان روز و همان ساعات می توانست معلمان زندانی را آزاد کند.

دولت و پلیس در مقابل خواست فوری و همین امروز صدها هزار معلم در سراسر ایران برای ازادی عبدی دبیر کل کانون صنفی معلمان و دیگر معلمان و حتی کارگران در بند، هیچ راهی نداشت جز تسلیم به تصمیم و اراده معلمان. این اتفاقی بود که می توانست بیفتد! معلمان می توانستند خواستار پیوستن فعالین و همکاران خود به تجمع شان در تهران در همان روز و همان ساعت شوند: ” تا همکارانمان را به ما پس ندهید از اینجا نمی رویم!”

مبارزات حق طلبانه و آزادیخواهانه معلمان می رود تا به یک جنبش عظیم اجتماعی، آزادیخواهانه و پیشرو در ایران تبدیل شود. هر قدم پیشروی و پیروزی این جنبش، مبارزه طبقاتی و اجتماعی در ایران را تقویت و به جلو می برد.

ارتقای مبارزه طبقه کارگر برای ازادی و رفاه و معیشت و تبدیل آن به یک جنبش عظیم طبقاتی سراسری، افق پیشاروی جامعه طبقاتی ایران است. جدال طبقاتی و اجتماعی مستمر توده های وسیع کارگر و زحمتکش و جوان و زنان برابری طلب با رژیم جمهوری اسلامی و نهادهای دولتی و قضایی و پلیسی اش بر سر زندگی مرفه، آزادی و حرمت انسانی و رفع تبعیض و ستم و سرکوب، نشان میدهد که در اعماق جامعه اختناق زده ما جوش و خروشی مداوم در جریان است. از طرفی زورگویان، واعظان و نادیان فقر و تبعیض و بردگی، به تباه کردن زندگی مردم ادامه میدهند. در مقابل، عشق به زندگی و رفاه و آزادی و خوشبختی، دشمنان زندگی را به مصاف میطلبد. در این جدال ما باید پیروز شویم!

مهر ۹۶ (اکتبر ۲۰۱٧)

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)