متنی از دیل گپ – شماره ی ۳

اگه یه دروغى رو زیاد تکرار کنى می‌شه حقیقت خودت؛ مث کارى که تکرارِ زیادش می‌شه اعتیادت. زندگىِ همه رو عادت قورت داده، همه قربانىِ یه دروغِ کوچکند که زود باور شده، بیخود نیست که حالا هیچ حقیقتى جز دروغ براى کسى نمونده. گاهى دلم واسه ایران که این‌همه بدنام شده مى‌سوزه. ما ایرانى‌ها تا بخواهى حق به جانبیم، تا بخواهى معتاد! همه هم زندگى‌مون غرق شده در رویاى دیگرى، کسى خودش نیست. از این لحاظ حتى مغروریم! نباید بترسى، نباید بلرزى، زندگىِ واقعى‌ت دقیقن از جایى که دیگه هیشکى به تخمت نیست آغاز مى‌شه.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)