کسانی که نابخردانه نام استوره ماندگار انسانیت امیر پرویز پویان را بر زبان می آورند باید بدانند که آنها حتا یک سلول از ارزش های فکری و دانایی مغز وی و یک جو از بار شرافت انسانی و فداکاری و دلیریش را هم دارا نیستند. مام میهن کمتر قهرمانی مانند او در دامان خویش پرورانده است؛ در آستانه جوانی، با ذکاوت و آگاه و فداکار، دانشجو و نویسنده و مترجم، نظریه پردازی که رسیدن به استقلال سیاسی و باورمندی و رفاه و آزادی مردم در قلب و مغز و روانش رسوخ کرده بودند و نماد بیرونی و عملی داشتند. تشخیص او در ضرورت بوجود آوردن یک سازمان سیاسی و روی آوردن به مبارزه مسلحانه در اوج خفقان و سرکوب در زمانی که «قدرت مطلق» هر حرکت آزادیخواهانه را در نطفه خفه می کرد و در زمانی که فرو دستان بدلیل نبود آگاهی و نداشتن تشکیلات سیاسی در «ضعف مطلق» بودند، نشان از هوش سر شار و دانایی او برای شکستن فضای ترس و خفقان و بی عملی مستولی بر کشور بود. در شرایطی که روشنفکران و نخبگان وسازمان های سیاسی مخالف استبداد آریامهری، برای حفظ بقای خود و در یک سکوت گورستانی، منفعل عمل کرده و فاقد هر گونه حرکت هدفمند برای شکستن شاخ غول «قدرت مطلق» بودند، پویان بر این باور بود که : «برای اینکه باقی بمانیم مجبوریم تعرض کنیم.». او و دیگر یاران فداکار و از جان گذشته اش، در زمانی که حتا نام “مرگ” رعشه بر اندام دیگران می انداخت، مسلح شده و با گذاشتن قرص سیانور در زیر زبان خود که مبادا زنده بدست دشمن جرار گرفتار شوند، شجاعانه و آگاهانه به استقبال مبارزه با سیستم دیکتاتوری و برای فرو پاشی دیوار ترس و وحشت و اختناق رفتند؛ آنها رفتند تا برای هموار کردن و ادامه راه مبارزان آینده، با رد تئوری بقا ، زیست انسان روشنفکر و مسئول و همینطور تشکل های بی عمل را در زمان درماندگی و حضیض به چالش بکشند و نیز چون عقابان تیز چنگ و بلند پرواز بر سر سفره متعفن زاغان مردار خوار ننشینند. آنان می دانستند و ما می دانیم، دست ملتی که برای گرفتن حق مشت نشود، مطمئنا در ذلت و به نوکری و گدایی در درگاه اربابان زورگو و حافظان سرمایه دراز خواهدشد.
زندگیشان هرچند کوتاه بود ولی با عشق به آزادی و رفاه برای فرودستان و استقلال ایران و با افتخار سپری شد.
به گفته پویان : «اگر صد جان هم داشته باشیم سزاست که صد بار جان فدا کنیم، چرا که توده‌های زحمتکش هر روز صدبار جان می‌دهند…».
تا مبارزه برای آزادی و برابری طلبی وجود دارد نام آنان در سر لوحه جنبش های آزادی خواهان ایران و جهان حک شده باقی خواهد ماند و ننگ کشتار این انسان های شجاع و فرهیخته نیز از پیشانی ماموران و آدمکشان استبداد و حاکمان و ریزه خواران و حامیان سرمایه جهانی زدودنی نخواهد بود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.