گزارش سازمان عفو بین الملل در رابطه با محمد على عمورى و رحمان عساکره دو فعال زندانی عرب احوازى

مروفایتی: سازمان عفو بین‌الملل، در گزارش مفصلی تحت عنوان ” گرفتار در گرداب سرکوب ، مدافعان حقوق بشر زیر آماج حمله در ایران “، پرونده دو فعال عرب احوازى از مؤسسان مرکز فرهنگى غیر دولتى ” الحوار” که به حبس ابد محکوم شده اند پرداخته است.

عفو بین الملل در گزارش خود روز چهارشنبه ٢ آگوست ( ١١ مرداد ١٣٩۶) گفته محمدعلی عموری، ۴۰ ساله، فعال حقوق اقلیتها، متعلق به اقلیت عرب احوازی اشاره شده است. عمورى عضو مؤسس یک گروه حقوق فرهنگی با نام الحوار (در عربی به معنی گفتگو) که اکنون منحل شده، که عفو بین الملل گفته از سال ۱۳۹۱ تا کنون در انتظار اجرای حکم اعدام است، اما سازمان حقوق بشر احواز در بیانیه اى سابق گفته که حکم وى به حبس ابد تخفیف داده شده است.

همچنین به پرونده رحمان عساکره، دیگر عضو بنیانگذار الحوار ، ٣٨ ساله، اشاره شده که از سال ۱۳٨۹ در حال گذراندن یک حکم زندان بیست ساله است.

سازمان عفو بین الملل گفته هردوی این افراد به دلیل فعالیت مسالمت آمیز خود در الحوار مجازات شدند. این فعالیت ها شامل ترویج فرهنگ و هویت عربی از طریق برگزاری شبهای شعر، کلاسهای زبان و جلسات کتاب خوانی، اظهار مطالبات در مورد نشر روزنامههای عرب زبان و ارائه آموزشهای مردمی برای اصلاح رسوم سنتی در میان قبایل عرب که زیان آنها متوجه زنان و دختران است میشدند.

محمدعلی عموری در دی ماه ۱۳٨۹ پس از این که به رغم شناخته شدن به عنوان یک پناهنده تحت حمایت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد از عراق به ایران عودت داده شد، دستگیر شد. او ایران را در سال ۱۳٨۷ به دنبال بازجوییهای مکرر و اخراج از شغل آموزگاری ترک کرده بود.

رحمان عساکره همراه با تعدادی دیگر از اعضای مؤسس الحوار اندکی بعد در بهمن ۱۳٨۹ دستگیر شد. در زمان دستگیری، او در حال تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در رشته علوم اجتماعی در دانشگاه احواز بود و روی پایان نامهای در مورد چالشهای بر سر راه دانشجویان دوزبانه در ساختار آموزش ایران کار میکرد. او کتابخانه خصوصی ای در خانه خود در رامشیر (خلف آباد) برپا کرده بود که جوانان میتوانستند کتابهایی در مورد تاریخ و فرهنگ عرب از آن قرض بگیرند.

عفو بین الملل گفته بازداشت اعضای الحوار به دنبال سالها مزاحمت توسط مسؤولین اط عاتی و امنیتی صورتگرفت که مرتباً فعالان را برای بازجویی احضار کرده و آنان را به «جاسوسی»، «تبانی با جریانهای بعثی» و «حمایت از تنشهای قومی» متهم میساختند.

به دنبال دستگیری، محمدعلی عموری و رحمان عساکره به مدت چندین ماه در یک بازداشتگاه مخفی در احواز که تحت کنترل وزارت اطلاعات بود در حبس انفرادی نگه داشته شدند. آنان گفته اند که در طول این مدت به طور مرتب تحت شکنجه هایی از قبیل محرومیت از خواب و غذا، لگد خوردن، ضرب و شتم با کابل برق و شلنگ گاز و آویزان شدن از سقف قرارگرفتند. هدف از این شکنجه ها اخذ «اعترافات» دروغ در مورد شرکت داشتن آنان در یک گروه مسلحانه با هدف براندازی جمهوری اسلامی بود. نام و مشخصات دقیق این گروه مسلحانه هیچگاه از سوی مقامات روشن نشده است.

در خرداد ۱۳۹۱، محمدعلی عموری و رحمان عساکره در شعبه دو دادگاه انق ب در احواز محاکمه شدند. دادگاه ادعاهای آنان را درمورد شکنجه شدن وارد ندانست و با تکیه بر «اعترافات» به زورگرفته شده آنان را به «محاربه با خدا» محکوم کرد. شعبه ۳۲ دیوان عالی رأی صادره را در آذر ۱۳۹۲ تأیید کرد.

در اواخر سال ۱۳۹۲ رحمان عساکره به زندان وکیل آباد مشهد در شمال شرق ایران که بسیار دور از محل سکونت خانواده اش در استانِ جنوبی خوزستان بود منتقل شد. این موضوع خود درد و مشقت بیشتری بر رحمان عساکره و همسر و چهار فرزندش که هزینه سفر برای م قات او را ندارند، وارد آورده است.

محمدعلی عموری” متولد ۱٣۵۶، وبلاگ نویس و فارغ التحصیل رشته مهندسی منابع طبیعی (شیلات و آبزیان )از دانشگاه صنعتی أصفهان است. او فعال دانشجویی و یکی از موسسان نشریه دانشجویی “التراث” در دانشگاه صنعتی اصفهان که به عربی و فارسی منتشر می شد است. دبیر دبیرستان های خلفیه ( رامشیر)و از موسسان موسسه فرهنگی “الحوار” به معنای ” گفتگو” است که نام آن برگرفته از سیاست های اصلاح طلبانه دولت خاتمی درباره گفتگوی تمدن ها بوده است.

او از فعالان فرهنگى وهویت طلب عرب بود و پس از موج برخورد با این فعالان، در سال ۲۰۰۷ به عراق پناهنده شد. عموری از سوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) به عنوان پناهنده سیاسی پذیرفته شد ولی دولت عراق او را به دلیل ورود غیر قانونی از مرز دستگیر کرد به زندان محکوم شد که بعد از پنج سال حبس در زندان های عماره و بصره علی رغم داشتن مدارک پناهندگی، در تاریخ ۱٣ ژانویه ۲۰۱۱ به مقامات دولت ایران تحویل داده شد.

دادگاه انقلاب شعبه احواز ابتدا محمد علی عمورى را به اعدام محکوم کرد وسپس حکمش را به زندان ابد تخفیف داد و اکنون در زندان مرکزى احواز محکومیت این حکم ناعادلانه خود را سپرى مى کند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)