فایل صوتی
http://www.hamneshinbahar.net/mp3files/extermination of political prisoners.mp3

هرچه حکمت این جهان افزون‌تر غم آن بیشتر
ای حاضرترین حضّار؛ وقتی به نام تو پاک‌ترین فرزندان مردم ایران یکی بعد از دیگری به دار کشیده شدند کجا بودی؟ ای مَحرم عالم تحیر! آیا ندیدی عقاب جور؛ بال گشود و هزاران سرو جوان به خاک افتاد و قاتلین از پستان دین شیر دنیا دوشیدند؟ آیا «دار» و «دار زن» و «سر بر دار»، همه، خود تو(در حول و قوه تو) بود؟ هم تماشا می‌کردی؛ هم تماشا می‌شدی؟
ای محرم عالم تحیّر – عالم ز تو هم تهی و هم پُر
هم قصه نانموده دانی – هم نامه نانوشته خوانی
از آتش ظلم و دود مظلوم – احوال همه تراست معلوم

آخ… به قول پولس رسول «هرچه حکمت این جهان افزون‌تر غم آن بیشتر»

این بحث به قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ می‌پردازد که درواقع، کشتار فکر و گفتمان مخالف بود. از آن واقعه که «یکی داستانی‌ست پر آب چشم»، شماری از دوستانم که آنان را گزارشگر امین واقعیت‌ها می‌دانم، رازگشایی کرده‌اند. من‌ نیز اشاراتی به آن اسیرکُشی مهیب داشته‌ام و اینجا می‌کوشم دانسته‌های خودم و داده‌هایی را که به درستی آن یقین دارم، در قالب سؤال و جواب تنظیم کنم. البته در این مورد با کسی گفت‌و‌شنود نشده‌، خودم این بحث را به‌صورت پرسش و پاسخ درآورده‌ام.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com