ده ها روزنامه نگار با انتشار بیانیه ای اعتراضی خواستار حذف شرط زبان برای عضویت در فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) شدند.

در طی روزهای گذشته انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران با صدور اطلاعیه ای از متقاضیان ایرانی عضویت در این نهاد خواسته بود تا در صورتی که مشمول شرایط تعیین شده توسط این انجمن هستند، برای دریافت کارت عضویت اقدام کنند.

با این حال به گفته امضا کنندگان این بیانیه عضویت در فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران بر اساس “بند ب، تذکر اول” اطلاعیه انجمن صنفی روزنامه نگاران محدود به افرادی شده است که در رسانه های فارسی زبان فعالیت کرده اند. “تنها مدارک و نمونه کارهای رسانه‌های فارسی زبان مورد قبول می‌باشد و از ارسال نمونه کار به سایر زبان‌ها خودداری کنید.”

در ادامه این بیانیه تصریح شده است که ” شرط زبانی برای احراز عضویت در یک نهاد بین‌المللی صنفی در تعارض با حقوق اولیه بشر و اسناد و میثاق‌های مشوق تکثر زبانی است. تاکید بر زبان فارسی در کشوری مانند ایران  و مشروط کردن آن برای عضویت در اجتماع‌های صنفی رسانه‌ای، مانع عضویت صدها روزنامه‌نگار ایرانی در این نهاد شده که در چهارچوب قوانین ایران و در خارج از کشور به زبان‌های غیر فارسی مانند کُردیِ، بلوچی، تُرکی، عربی می‌نویسند.”

امضا کنندگان این بیانیه در پایان بیانیه خود ضمن یاداوری مخالفت فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران با “هرگونه تبعیضی” و “استفاده از رسانه بعنوان مرجعی برای تبلیغ حاکمان یا ترویج تعصب و جنگ” خواستار حذف “این شرط تبعیض آمیز” توسط نماینده کشوری فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران شده و از آنان خواسته شده است تا “به اصل حمایت از کثرت‌گرایی پایبند بماند و تلاش کند روزنامه‌نگاران ایرانی بنا بر اصول حرفه‌ای و شایستگی از خدمات سندیکایی و صنفی بهره‌مند شوند نه بر اساس زبانی که با آن تولید رسانه‌ای می‌کنند.”

متن کامل بیانیه و اسامی امضا کنندگان:

اعتراض جمعی خبرنگاران به تعیین شرط زبان برای عضویت در فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ)

انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران، در سال ۱۳۷۶ به عنوان نماینده فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) آغاز به کار کرد، اما در مردادماه ۱۳۸۸ (دو ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری) با حکم سعید مرتضوی دادستان وقت تهران پلمپ شد. این انجمن به رغم تلاش‌های بسیاری از روزنامه‌نگاران  و وعده‌های مساعد مقامات دولت حاکم کماکان در ایران تعطیل است. در زمان تعطیلی انجمن صنفی، رجبعلی مزروعی با رای اعضا به عنوان رئیس فعالیت می‌کرد. او اکنون در ایران حضور ندارد.

در سال‌های گذشته فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، در مقاطعی اقدام به صدور کارت برای خبرنگاران و روزنامه‌نگاران ایرانی کرده و از طریق افرادی به عنوان نماینده انجمن صنفی ایران، درخواست‌ها را بررسی کرده است.  کارمندان ایرانی این نهاد انتصابی هستند و بر خلاف معمول فدراسیون از سوی اعضای انجمن و در جریان یک انتخابات صنفی برگزیده نشده‌اند.

شرط زبانی برای احراز عضویت در یک نهاد بین‌المللی صنفی در تعارض با حقوق اولیه بشر و اسناد و میثاق‌های مشوق تکثر زبانی است. تاکید بر زبان فارسی در کشوری مانند ایران  و مشروط کردن آن برای عضویت در اجتماع‌های صنفی رسانه‌ای، مانع عضویت صدها روزنامه‌نگار ایرانی در این نهاد شده که در چهارچوب قوانین ایران و در خارج از کشور به زبان‌های غیر فارسی مانند کُردیِ، بلوچی، تُرکی، عربی می‌نویسند.

با اینکه گویشوران زبا‌‌ن‌های غیر فارسی در ایران برای به کارگیری این زبا‌ن‌ها در آموزش و رسانه همواره محدودیت داشته‌اند،  اما در چهارچوب قوانین محدود اجازه دارند نشریاتی مشروط به دو زبانه بودن، به زبان‌های غیر فارسی نیز منشتر کنند. به همین جهت تعداد زیادی از روزنامه‌نگاران جز به زبان‌های مادری خود به هیچ زبان دیگری نمی‌نویسند. محرومیت این دسته از روزنامه‌نگاران از عضویت در نهادهای صنفی بین‌المللی، آنهم در شرایط امروز ایران یک تبعیض مضاعف و آشکاراست. این مانع نه تنها مغایر با اصول جهانی حقوق بشر است، بلکه درتعارض وتقابل با قانون اساسی ایران هم قرار دارد که در آن امکان استفاده جانبی از زبان‌های غیرفارسی در مطبوعات به رسمیت شناخته شده است.

فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران “سخنگوی” این صنف در “جنبش بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری” است. در معرفی این نهاد صراحتا قید شده که فدراسیون مخالف هرگونه تبعیض در هر زمینه‌ای است و همچنین مخالف استفاده استفاده از رسانه بعنوان مرجعی برای تبلیغ حاکمان یا ترویج تعصب و جنگ است.

ما جمعی از روزنامه‌نگاران مخالف با این تصمیم، خواستار آن هستیم که نماینده کشوری فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران به سرعت اقدام به حذف این شرط تبعیض‌آمیز کند.

ما به عنوان جمعی از روزنامه‌نگاران مستقل، از جمله خبرنگاران غیر فارسی‌زبان، خواهان آن هستیم که فدراسیون و نهادهای کشوری عضو آن در سیاست‌گذاری‌های خود، به اصل حمایت از کثرت‌گرایی پایبند بماند و تلاش کند روزنامه‌نگاران ایرانی بنا بر اصول حرفه‌ای و شایستگی از خدمات سندیکایی و صنفی بهره‌مند شوند نه بر اساس زبانی که با آن تولید رسانه‌ای می‌کنند.

از آنجا که فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران “معتقد به آزادی بیان سیاسی و فرهنگی و دفاع اتحادیه‌های کارگری و دیگر حقوق اساسی انسان است” و این اصول کلی باید شامل نهادهای زیرمجموعه هم شود، انتظار می‌رود تلاش کند جلوی هر نوع انحصارطلبی و بازتولید نگاه غالب در بخش مرتبط با ایران این نهاد گرفته شود.

۱. آزاد شریفی
۲. آوا هما
۳. ابراهیم احراری خلف
۴. ابراهیم مهاجر
۵. اجلال قوامی
۶. احمد رافت
۷. احمد سراج
۸. اشکان صادقی
۹. اصغر حسین‌زادگان
۱۰. افسر عباسی
۱۱. امید بیگ‌زاده
۱۲. ایرج ادیب‌‌زاده
۱۳. بهداد بردبار
۱۴. بیژن فرهودی
۱۵. جانی دیلان
۱۶. جعفر مبشرنیا
۱۷. چیا ملاک
۱۸. حیب‌الله سربازی
۱۹. حسین علوی
۲۰. خلیل غزالی
۲۱. رحمان جوانمردی
۲۲. ریبین رحمانی
۲۳. ساسان امجدی
۲۴. سما شاملو
۲۵. سوسن محمدخوانی غیاثوند
۲۶. سیامک قادری
۲۷. سیامک حیدری
۲۸. شاهد علوی
۲۹. شریف فلاح
۳۰. شلیر باپیری
۳۱. عدنان حسنپور
۳۲. علی اسماعیل نژاد
۳۳. علی‌اصغر فریدی
۳۴. علی قنبری
۳۵. علیرضا صناعی
۳۶. عمار گلی
۳۷. فاخته لونازمانی
۳۸. فرزاد مهدوی
۳۹. فرهاد امین‌پور
۴۰. فرهاد دمیرچی
۴۱. فریبرز سروش
۴۲. فواد حقیقی
۴۳. کاوه کرمانشاهی
۴۴. کاوه کریمی
۴۵. کیانوش توکلی
۴۶. کامل نجاری
۴۷. کاوه قریشی
۴۸. کمال حسینی
۴۹. کەریم مەرەسەنە
۵۰. محسن (امید) برین
۵۱. محسن کاکارش
۵۲. محمدرضا ترابی نوتاش
۵۳. محمدصدیق کبودوند
۵۴. مصطفی شیخه
۵۵. ناصر پیروتی
۵۶. ناصر سینا
۵۷. نگین بهکام
۵۸. هادی عارفی
۵۹. هوشنگ اسدی
۶۰. هیرو مولودی
۶۱. هیوا سلیمی
۶۲. یوسف عزیزی بنی‌طرف

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com