این متن یک پژوهش در زمینه مطالعه مسائل حقوق بشر است که با بررسی قانون حجاب اجباری علیه زنان ایران و از منظر جامعه شناسی دین، تلاش میکند نوری بر موضوع نقض حقوق بدیهی انسانی در ایران بیندازد. پژوهش حاضر بر روی بافتار و ساختار فرهنگی و اجتماعی در ایران متمرکز میشود که بررسی کند که حجاب اجباری چگونه توسط حکومت ایران در این بافتار توجیه، قانونی و اجرایی شده است. در حالی که حکومت ایران ادعا میکند که حجاب بخشی از فرهنگ مردم ایران است و زنان آزادانه و به علت اعتقادات شخصی خود حجاب را انتخاب میکنند، همانطور که در این پژوهش نشان داده خواهد شد، به نظر میرسد که اکثریت زنان در ایران با حجاب اجباری مخالفند و حجاب را نه عنصری از فرهنگ خود میدانند و نه آنرا انتخاب شخصی خود میدانند. این پژوهش به هدف راستی آزمایی ادعای حکومت ایران و بررسی موضوع حجاب اجباری در ایران و از خلال مصاحبه با دارندگان حق یعنی زنان ایران، نظر خود زنان را وارد صحنه مباحثه میکند. نتیجتا به جای بررسی و تحلیل صرف در حوزه موارد قانونی در موضوع حجاب اجباری، نکته محوری تمرکز این پژوهش یعنی حجاب اجباری در متنی از قلمرو مساله فرهنگ و خصائص اجتماعی جامعه ایران است و با به میان کشیدن دیدگاه خود زنان درباره موضوع مورد مطالعه این مسائل را مورد بررسی قرار میدهد. این پژوهش با به کار بستن ابزار شناختی مربوط به جامعه شناسی دین، حق امتناع از انجام اعمال و شعائر مذهبی را مورد مطالعه قرار میدهد. این متن تحقیق-محور و مطالعه تحلیلی حقوق بشری همچنین از نهادهای حقوق بشری و دانشگاهیان دعوت میکند که مطالعات و پژوهش های تکمیلی و مبسوطی درباره موضوع حجاب اجباری اما از منظر خود افراد مورد بحث و صاحب حق یعنی زنان ایران ترتیب دهند و مضافا ادعای حکومت ایران که حجاب انتخاب و فرهنگ خود مردم و زنان است را راستی آزمایی کنند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)