اختلال کم‌توجهی/ بیش فعالی در افراد بزرگسال (ADHD)

سه نشانه کلی این اختلال بدون توجه به سن فرد مبتلا موارد زیر هستند:

• در توجه کردن به مسائل مشکل دارند (بی‌توجهی). افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی به راحتی حواسشان پرت می‌شود. برای آن‌ها تمرکز روی هرکاری بسیار سخت است.
• حتی برای مدت کوتاهی نمی‌توانند سرجای خود ثابت باشند. (بیش فعالی). کودکان دارای این اختلال ممکن است مرتب پیچ و تاب بخورند، بی‌قرار باشند و در زمان نامناسب به اطراف بدوند. نوجوانان و بزرگسالان مبتلا اغلب احساس بی‌قراری و ناآرامی دارند. آن‌ها قادر نیستند تا از خواندن مطالب و یا دیگر فعالیت‌های آرام لذت ببرند.
• قبل از فکر کردن، عمل می‌کنند. (تکانش‌گری) افراد دارای اختلال کم‌توجهی/ بیش فعالی ممکن است بلند حرف بزنند، با صدای بلند بخندند و یا نسبت به موقعیتی بیش از اندازه‌ی لازم عصبانی شوند. کودکان ممکن است نتوانند منتظر نوبت خود بمانند و یا چیزی را با دیگری به اشتراک بگذارند. این مسئله، بازی کردن با دیگر کودکان را برای آن‌ها سخت می‌کند. نوجوانان و بزرگسالان ممکن است اقدام به تصمیم گیری‌های سریع کنند که تاثیر دراز مدتی روی زندگی‌شان داشته باشد. ممکن است پول زیادی خرج کنند یا مرتبا شغل خود را تغییر دهند.

موارد بالا برای افراد مبتلا به اختلال بیش‌فعالی در هر سنی رخ می‌دهند اما رفتارهای معمول افراد مبتلا با توجه به سنی که دارند متنوع‌تر هستند.

کم‌توجهی/ بیش فعالی اغلب در افراد بزرگسال تشخیص داده نمی‌شود زیرا فرد مبتلا ممکن است یک شغل ثابت داشته باشد و یا روابط خوبی با افراد ایجاد کند. غیرمعمول نیست که حتی فرد هنگامی‌که برای فرزند کوچک خود تشخیص اختلال کم‌توجهی/ بیش فعالی داده می‌شود متوجه اختلال خودش شود. کلید اصلی برای تشخیص این بیماری در بزرگسالان، حضور علائم در رفتار آن‌ها قبل از سن ۷ سالگی است.

🍃🍃🍃🍃
اختلال کم‌توجهی/ بیش فعالی در بزرگسالان اغلب به این صورت دیده می‌شود:
• بی‌قراری، به طور عام آن‌ها پاهایشان را تکان می‌دهند، روی صندلی جابجا می‌شوند یا انگشتانشان ضرب می‌گیرند.
• جنب و جوش ثابت دارند. آن‌ها احساس دوربرداشتن می‌کنند و به مقدار کم یا اصلا هیچ نشانه‌ای از استراحت را تا زمانی‌که خسته نشوند نشان نمی‌دهند.
• عدم توانایی برای آرام ماندن. این افراد برای آرام ماندن و یا انجام فعالیت‌های آهسته‌تر مانند خواندن و یا تماشای تلویزیون با سختی مواجه می‌شوند.
بی‌توجهی در بزرگسالان اغلب این‌گونه دیده می‌شود:
• در کامل کردن کارهایی که به آن علاقه‌ای ندارند یا برایشان راحت نیست، مشکل دارند اما این افراد ممکن است غرق کارهایی که به آن علاقه دارند و لذت می‌برند، شوند.
• در حفظ روابط مشکل دارند.
• در توجه به مکالمات، چیزهای خواندنی یا کار با دشواری روبه‌رو می‌شوند. ممکن است اغلب از شغلی به شغل دیگر بروند.
• فراموش کردن، جابجایی و یا گم کردن اشیا
• حواس پرتی
• تکانشگری ( طیف گسترده‌ای از رفتارهایی که روی آن کمتر تفکر شده)

🍃🍃🍃🍃
بازتاب و علائم اختلال کم‌توجهی/ بیش فعالی در بزرگسالان بر روی مسائل زیر اثر می‌گذارند:
• بازتاب شغلی: عملکرد شغلی آن‌ها ممکن است نامناسب باشد. چراکه برای سازماندهی دادن به کار، مدیریت زمان و تمرکز روی یک کار بخصوص دچار مشکل هستند. آن‌ها ممکن است مرتب دچار فراموشی شوند، وسایل را در جای خود قرار ندهند و چیزهایی را گم کنند. ممکن است از روی بی‌حوصلگی شغل خود را ترک کنند.

• روابط شخصی: بزرگسالانی که نمی‌توانند توجه خود را روی گفتگوها متمرکز کنند، توانایی خواندن رفتار و حالات افراد دیگر و بروز احساسات خودشان را ندارند، در روابط خود دچار مشکل می‌شوند.

• خلق و خو: به راحتی نا امید شدن، اغلب به دلیل مشکل داشتن در تحمل استرس مربوط به تعاملات اجتماعی است. این بزرگسالان ممکن است واکنش بیش از حد به موضوعات نشان بدهند و خشمی آنی و کوتاه مدت داشته باشند.

• توانایی حل مشکلات: بزرگسالانی که نمی‌توانند برای چیزهایی که می‌خواهند صبر کنند امکان دارد نتوانند به دقت عواقب کارهایشان را پیش بینی کنند. در نتیجه احتمال دارد رفتارهای پرخطر انجام دهند مانند: رابطه جنسی محافظت نشده، رانندگی خطرناک، استفاده از الکل و مواد مخدر و یا سرمایه گذاری مالی غیر عاقلانه.
منابع استفاده شده، برای مطالعه بیشتر:

https://goo.gl/bLos8k
https://goo.gl/IznA6O

راه‌های ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)