عشق کاذب یا limerence چیست؟

روان‌شناس دوروتی تنو، در سال ۱۹۷۹ در کتاب خود با عنوان Love and Limerence عشق کاذب را این‌گونه توضیح می‌دهد: یک وضعیت فردی غیرارادی که شامل یک اشتیاق حاد برای داشتن احساس متقابلِ توجه؛ وسواس فکری-عملی؛ احساسات و رفتارها و وابستگی عاطفی به فرد دیگر می‌باشد.
اما به‌طور ساده‌تر عشق کاذب، وضعیت ذهنی است در زمانی‌که شما می‌دانید که کسی را دوست دارید اما در عین حال نمی‌توانید آن‌را به صورت عشق توصیف کنید. اما دیوانه‌ی شخصی که دوستش دارید هستید و به دنیا این نوع از محبت را به صورت یک علاقه اعلام می‌کنید.
عشق کاذب حس خطرناکی است که نمی‌توان آن‌را توضیح داد. بسیاری این حس را به صورت درجات متفاوت علاقه درک می‌کنند. شخصی که شیفته یک موضوع بالقوه عشق کاذب (چیز یا فردی که نسبت به آن عشق کاذب دارد) شده است نوسانات خلقی، احساسات شدید شادی و سرخوردگی را تجربه می‌کند.
بعضی اوقات در زمان اوج عشق کاذب، فردِ عاشق می‌تواند نسبت به معشوقش وسواس پیدا کند و شروع به خیال‌بافی درباره‌ی وی کند. اما خیالبافی عشق کاذب یک فانتزی نوازش و هم آغوشی معمولی و یا اشتیاقی آتشین نیست. بیشتر خیالبافی‌های عشق کاذب شامل نجات دادن معشوق از موقعیت‌های خطرناک و یا اعلام عشق در لحظه مرگ است! فرد دچار عشق کاذب در فانتزی‌های خود بیشتر به دنبال حق‌شناسی و سپاسگزاری است تا جاذبه‌ی فیزیکی.

آیا عشق کاذب نوعی عشق محسوب می‌شود؟
این بخش گیج کننده‌ی موضوع است. همیشه تصور می‌شود که عشق کاذب، همان عشق است. اما در واقع عشق کاذب بسیار دورتر از عشق واقعی است. در عشق (واقعی) شما می‌خواهید تا بهترین لحظه‌های زندگی را با شخص خاصی سپری کنید، اما وقتی دچار عشق کاذب می‌شوید تمام چیزی که می‌خواهید توجه فرد مقابل به هر قیمتی است.
تمام زندگی شما براساس این است که شخص مورد توجه شما چگونه با شما رفتار می‌کند. اگر از جانب این شخص هرگونه توجهی به شما شود به وجد می آیید و احساس می‌کنید که در بام جهان قدم می‌زنید اما اگر این شخص قدر پیش‌رویهای شما را نداند شما بسیار ناراحت و افسرده می‌شوید. عشق کاذب نوعی حس محبت است که حد وسط ندارد یا بسیار شاد و مسرور هستید یا سرخورده.
براساس سخنان دکتر تنو، چند تفاوت قابل توجه بین دو موضوع عشق و عشق کاذب وجود دارد.

علت درخواست صمیمیت
فردی که در حال تجربه عشق کاذب است معمولا تصوری نسبت به عمل فیزیکی معاشقه ندارد مگر اینکه این معاشقه در راستای این باشد که سبب شود معشوق به وی توجه نشان داده و حق شناس وی باشد. برای فرد وارد رابطه فیزیکی شدن با معشوق موضوعی اساسی و یا ارضا کننده در این عشق کاذب نیست.

فرد می‌خواهد تا معشوقش احساس سپاسگزاری و حق‌شناسی کند.
یک فرد وقتی به صورت فیزیکی جذب کسی می‌شود و عشق و علاقه واقعی را تجربه می‌کند، می‌خواهد با آن‌ها باشد و قطعاً می‌خواهد تا احساسات پرشوری را با شخص مورد نظر تجربه کند. اما وقتی فردی به دلیل عشق کاذب به کسی جذب می‌شود شروع به خیالبافی‌هایی می‌کند که او را قهرمان نجات دهنده زندگی معشوقش نشان می‌دهد.
وقتی در ناکجا آباد گیر کرده‌اند آن‌ها را سوار ماشین می‌کند. وقتی در حال دعوا هستند، از آنها در برابر فرد دیگر محافظت می‌کند. معشوق خود را از یک حادثه بد نجات می‌دهد. و همه نوع فانتزی و خیالبافی که در پایان منجر به رابطه جنسی، معاشقه و یا حتی هم آغوشی نمی‌شود بلکه تنها منجر به ایجاد حس قدرشناسی در معشوق می‌شود.

زمان بندی
عشق کاذب می‌تواند بیشتر از شیفتگی ساده، شور و شوق عاشقانه و یا دوست داشتن معمولی طول بکشد. اما هیچ وقت به مدت یک رابطه سالم و متعهدانه پارتنری دوام نمی‌یابد. طبق برآوردهای دوروتی تنو، عشق کاذب می‌تواند از چند هفته تا چند دهه طول بکشد اما به طور میانگین معمولا بین هیجده ماه تا سه سال طول می‌کشد در واقع طول این دوره بستگی به این دارد که آیا به عواطف فرد دچارِ عشقِ کاذب، پاسخ داده می‌شود یا خیر.

دوره‌های زمانی افت
عشق کاذب چندین دوره زمانی دارد که در این دوره‌ها فرد عاشق، هیچ علاقه‌ای نسبت به معشوق خود ندارد. اما این دوره‌های افت همواره با احساس شیفتگی عمیق و امید برای عمل متقابل توجه از جانب طرف مقابل جایگزین می‌شوند.

در نهایت نشانه‌های واضحی وجود ندارد که صراحتاً بیان کند احساس ایجاد شده در یک شخص، عشق کاذب است یا خیر. اما نکاتی برجسته وجود دارد که می‌توانند اشاره به وجود عشق کاذب ‌کنند. برای مثال، شخصی که دچار عشق کاذب شده، برایش بسیار سخت است تا به چیزی غیر از معشوق خود فکر کند و یک تمایل شدید، بیش از هر حس دیگری نسبت به دیدن عمل متقابل توجه و سپاسگذاری از معشوق خود دارد، وی حتی خواستار عشقی متقابل نیست. یک ولع برای قدرشناسی در فرد دارای عشق کاذب وجود دارد که باعث می‌شود تا فرد سعی کند توجه شخص دیگر را جلب کند و اگر کسی در بین این توجه قرار بگیرد، بسیار خشمگین خواهد شد.
فردی که در حال تجربه عشق کاذب است زمانی که معشوق را می‌بیند بسیار شاد می‌شود و هرگونه ملاقاتی که با شخص مورد نظر داشته هرچقدر هم ناچیز، تبدیل به خاطره‌ای مخصوص و مهم می‌شود. فرد دچار عشق کاذب خاطره ملاقات خود با شخص دیگر را در ذهن خود بارها و بارها با جزئیات دقیق و کامل مرور می‌کند و سعی می‌کند تا خاطرات و لحظات مخصوصی را با شخص دیگر ایجاد کند تا سرانجام این خاطرات کوچک و بعضاً غیرواقعی تبدیل به دنیای او شوند و با یادآوری آن‌ها خوشحال‌ترین فرد روی زمین می‌شود.
فرد دچار عشق کاذب حرکات ریز طرف مقابل را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد تا در ذهن خود به تعبیر معنای آنها بپردازد. زمانیکه شخص دیگر با نگاه و حرکات خود به فرد دارای عشق کاذب توجه نشان می‌دهد، وی بسیار مسرور می‌شود. اما به مرور این سرور جای خود را به ترس از پس زده شدن از جانب معشوق می‌دهد. در واقع فرد دارای عشق کاذب همواره به دنبال تائید این موضوع است که آیا شخص مورد نظرش متقابلا به او توجه دارد و قدرشناس و سپاسگذار او هست یا خیر؟
عشق کاذب ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد.
راه‌های ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)